Άλλες αξιολογήσεις ν’ αγαπιόμαστε…
Όπως προκύπτει από τη μελέτη των αξιολογήσεων της Moody’s, ο μέσος όρος των CDS των ισπανικών και πορτογαλικών τραπεζών είναι ανάλογος των spreads τραπεζών των οποίων η αξιολόγηση είναι 10-12 βαθμίδες χαμηλότερη από το μέσο όρο των αξιολογήσεων της Moody’s για τις τράπεζες. Όπως προκύπτει από τη μελέτη των αξιολογήσεων της Moody’s, ο μέσος όρος των CDS των ισπανικών και πορτογαλικών τραπεζών είναι ανάλογος των spreads τραπεζών των οποίων η αξιολόγηση είναι 10-12 βαθμίδες χαμηλότερη από το μέσο όρο των αξιολογήσεων της Moody’s για τις τράπεζες.
Κι όμως σύμφωνα με τον διεθνή οίκο τα διαφορετικά …μέτρα και σταθμά που εφαρμόζονται στις δύο περιπτώσεις δικαιολογούνται καθώς όπως υποστηρίζει, ‘ο πρώτος λόγος είναι η αντίληψη της αγοράς για τον πιστωτικό κίνδυνο κάθε οντότητας. Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου η αντίληψη αυτή θα είναι πολύ πιο αρνητική από την εικόνα που δίνουν οι αξιολογήσεις της Moody’s.
Δεύτερον, πολλοί επενδυτές και διαχειριστές κινδύνου θα επιλέξουν να αγοράσουν την ασφάλεια των CDS για να μειώσουν το βαθμό της έκθεσης. Τέτοιες κινήσεις αντιστάθμισης κινδύνου συχνά αυξάνονται παράλληλα με τη γενικότερη αντίληψη του ρίσκου. Αυτό θα οδηγούσε επίσης σε διεύρυνση των spreads και ως εκ τούτου τις σχετικές με τα CDS αξιολογήσεις σε μείωση.
Ένας τρίτος παράγοντας είναι το «tail risk», ο κίνδυνος απρόσμενων μακροοικονομικών εξελίξεων. Αυτό σημαίνει ότι τα επίπεδα συναλλαγών στην αγορά, εμπεριέχουν έναν αυξανόμενο κίνδυνο ενός ιδιαίτερα αρνητικού γεγονότος, για παράδειγμα τη χρεοκοπία ενός κράτους της «περιφέρειας» της Ευρωζώνης.
Αυτοί οι τεχνικοί παράγοντες σημαίνουν ότι τα επίπεδα των CDS υπερτιμούν το ρίσκο των πορτογαλικών ισπανικών τραπεζών όπως επίσης και των κρατών’.
