Το κράτος συνένοχος στην εισφοροδιαφυγή

Πιο σίγουρο δρόμο για το μηχανισμό στήριξης δε μπορούσαν να επιλέξουν ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. Επανίδρυσαν το κράτος, του έκαναν ‘restart’, αλλά τρύπες που βάζουν μέσα το ελληνικό δημόσιο, όπως αυτές του ΟΠΣ του ΙΚΑ τις ήξεραν και δεν τις ακουμπούσαν. Πιο σίγουρο δρόμο για το μηχανισμό στήριξης δε μπορούσαν να επιλέξουν ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. Επανίδρυσαν το κράτος, του έκαναν ‘restart’, αλλά τρύπες που βάζουν μέσα το ελληνικό δημόσιο, όπως αυτές του ΟΠΣ του ΙΚΑ τις ήξεραν και δεν τις ακουμπούσαν.

Επί οκτώ χρόνια επιτρέπουν σε επιτήδειους επιχειρηματίες να εκμεταλλεύονται τα κενά του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος του ΙΚΑ και να εισφοροδιαφεύγουν σε ποσοστό που φτάνει και το 20%. Ανάλογη στάση έχουν κρατήσει και σε άλλες περιπτώσεις και τώρα έρχονται οι μεν να μας πουν ότι αναγκάστηκαν να πάρουν επώδυνα μέτρα που δεν ήθελαν και οι δε να μας πείσουν ότι κόπτωνται για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

Εν προκειμένω πάντως, στην προσπάθεια τους να μειώσουν το μη μισθολογικό κόστος αρκετές επιχειρήσεις βρήκαν πρόσφορο έδαφος στην άρνηση των κυβερνήσεων και των διοικήσεων του ΙΚΑ να μπαλώσουν τις τρύπες που εμφανίζει το ΟΠΣ, το οποίο αδυνατεί να γυρίσει πίσω και να διακριβώσει κατά πόσο τα στοιχεία των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων που καταθέτουν οι εταιρείες είναι αληθή και εάν είναι, κατά πόσο οι καταθέσεις των επιχειρήσεων υπέρ του ΙΚΑ συμφωνούν με το περιεχόμενο των ΑΠΔ.

Το θέμα είναι γνωστό ήδη από την αρχή εφαρμογής του προγράμματος και παρόλα αυτά οι αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις και οι καταθέσεις υπέρ του ΙΚΑ γίνονται δεκτές …’κατά δήλωση του υπόχρεου’. Φυσική συνέπεια η εισφοροδιαφυγή να εκτινάσσεται στα 9 δις ευρώ ανά έτος, ή αλλιώς σε ένα ποσό κατάτι μεγαλύτερο από το 50% του στόχου για το έλλειμα του 2011.

Η ‘αντιδρούσα’ υπουργός Εργασίας, κα Λούκα Κατσέλη, σε αγαστή συνεργασία με την κακιά τρόικα έρχεται με τη σειρά της να νομιμοποιήσει αυτήν την κατάσταση, επικαλούμενη ως άλλοθι τις χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις για να υποβάλουν τις δηλώσεις τους προς ΟΑΕΔ, ΣΕΠΕ και ασφαλιστικά ταμεία και σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμάζει μεγαλύτερες εκπτώσεις σε όσους έχουν χρέη στο ΙΚΑ αλλά εξυπηρετούν τις μηνιαίες δόσεις της ρύθμισης.

Παράλληλα βέβαια υπάρχει κι ένα καλό νέο καθώς μελετάται η ενοποίηση όλων των υποχρεώσεων ενημέρωσης των δημόσιων αρχών μιας επιχείρησης (εφορίες, ΙΚΑ, επιθεωρήσεις εργασίας, ΟΑΕΔ κ.ά.) με την υποβολή μιας και μόνο δήλωσης προς αυτές μέσω τραπεζών. Σε αυτήν την περίπτωση η επιχείρηση, μαζί με το Φόρο Μισθωτών Υπηρεσιών προς τις εφορίες, θα καταβάλλει ταυτόχρονα και το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών (εργαζομένων και εργοδότη), γεγονός που θα δυσχαιράνει τις δυνατότητες εισφοροδιαφυγής.

Την ‘τιμώρησε’ υπογράφοντας νέα σύμβαση!!!

Μία δεύτερη πτυχή του θέματος αφορά την ανάθεση του έργου. Έτσι λοιπόν αν ανατρέξει κανείς στα δημοσιεύματα του 2002 διαπιστώνει πως πρόκειται για μια σύμβαση που πέρασε από χιλια κύμματα εώς ότου τελικά εγκριθεί.

Ανάδοχος του έργου ήταν η Ιντρακόμ, που γενικότερα την περίοδο εκείνη, αλλά και όχι μόνο, συνήθιζε να κάνει σημαντικές δουλείες με το δημόσιο. Άλλωστε ολόκληρη η μηχανογράφηση του ιδρύματος, που εξαγγέλθηκε το 1992 κατακυρώθηκε το 1999 στην Ιντρακόμ, με κόστος τότε 21 εκατ. ευρώ.

Ξεκίνησε να υλοποιείται το 1999 με σκοπό να ολοκληρωθεί το αργότερο το 2004, επισήμως, όμως, το λογισμικό της μηχανογράφησης παραδόθηκε από την Ιντρακόμ στο ΙΚΑ το καλοκαίρι του 2008 και έχει στοιχίσει πάνω από 100 εκατ. ευρώ, εκτινάσσοντας το ύψος του έργου πάνω από 400%.

Ωστόσο ακόμα και σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί η εγκατάστασή του, ενώ ορισμένα σημαντικά τμήματά του δεν λειτουργούν ή είναι προβληματικά όπως στην περίπτωση που αναφερόμαστε.

Αν αυτά συνέβαιναν σε μία οποιαδήποτε άλλη χώρα η εταιρεία που θα τα είχε κάνει ‘μούσκεμα’ προφανώς θα είχε σημαντικότατες κυρώσεις. Και οι υπουργοί θα λογοδοτούσαν στην δικαιοσύνη. Στην Ελλάδα όμως, το κράτος ‘τιμώρησε’ την Ιντρακόμ αναθέτοντας της ξανά μόλις πριν ένα χρόνο, μέσω νέας σύμβασης, την παροχή συμφωνημένου επιπέδου υπηρεσιών υποστήριξης παραγωγικής λειτουργίας του ΟΠΣ – ΙΚΑ και του διαδικτυακού τόπου σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό, το λογισμικό εφαρμογών και το γραφείο άμεσης βοήθειας, χαρίζοντας της άλλα 8,5 εκατ. ευρώ. Άσχετο αν την ίδια ώρα το επίσημο σάιτ του ταμείου αναφέρει πως το έργο κοστολογήθηκε μόλις 1,6 εκατ. ευρώ.

Αυτά μόνο σε ότι αφορά το ΙΚΑ και το ΟΠΣ. Με δεδομένο όμως τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού κράτους όπως αυτός καταδεικνύεται από το συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί κανείς εύκολα να βγάλει τα συμπεράσματα του για το πως οδηγηθήκαμε στο ΔΝΤ.