Η ασφυξία της ΣΕ-ΚΑΠ…

Η περίπτωση της υπό ιδιωτικοποίηση ελληνικής καπνοβιομηχανίας της ΣΕΚΑΠ είναι ένα από τα πιο γνήσια παραδείγματα του πως το ελληνικό κράτος έχει βάλει τα χέρια του για να βγάλει τα μάτια του οδηγώντας με διαδοχικές κινήσεις του μια πάλαι ποτέ ακμάζουσα καπνοβιομηχανία στην απαξίωση. Η περίπτωση της υπό ιδιωτικοποίηση ελληνικής καπνοβιομηχανίας της ΣΕΚΑΠ είναι ένα από τα πιο γνήσια παραδείγματα του πως το ελληνικό κράτος έχει βάλει τα χέρια του για να βγάλει τα μάτια του οδηγώντας με διαδοχικές κινήσεις του μια πάλαι ποτέ ακμάζουσα καπνοβιομηχανία στην απαξίωση.

Το έργο ‘διάλυση’ της ΣΕΚΑΠ ξεκίνησε με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), η οποία παρά τις θριαμβολογίες των ελληνικων κυβερνήσεων, και δη αυτής της περιόδου Σημίτη, έβαλε πολλούς φραγμούς στην εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης.

Με την παραγωγή καπνού να εντάσσεται στο πλαίσιο των περιορισμών που έθεσαν οι Βρυξέλλες, η τροφοδοσία της ΣΕΚΑΠ τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα, στερώντας την εταιρεία από ένα βασικό συγκριτικό της πλεονέκτημα. Παράλληλα σήμανε την άνοδου του κόστους της σε σχέση με την πρώτη ύλη, με αποτέλεσμα ενώ η καπνοβιομηχανία διατηρεί μέχρι και σήμερα ένα σημαντικό μερίδιο στην εγχώρια αγορά τσιγάρων, εντούτοις το τελευταίο διάστημα είναι ζημιογόνος.

Εύλογα όταν μιλάμε για ζημιογόνο εταιρεία η αξία πώλησης της υποβαθμίζεται εκ των πραγμάτων, ωστόσο, στην περίπτωση της ΣΕΚΑΠ το ελληνικό δημόσιο κάνει ότι μπορεί προκειμένου να εισπράξει ακόμα λιγότερα χρήματα από την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας!

Συγκεκριμένα η κρατική Αγροτική Τράπεζα έχει κλείσει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης προς την ελληνική καπνοβιομηχανία, οδηγώντας την σε ασφυξία. Αποτέλεσμα αυτής της ασφυξίας είναι η ΣΕΚΑΠ να μην μπορεί να διαθέσει τα προϊόντα της στην αγορά προκαλώντας αλυσιδωτά τη μείωση του μεριδίου της άρα και της αξίας της επιχείρησης. Κι όλα αυτά ενώ στην εταιρεία έχει ήδη μπει πωλητήριο.

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του, ωστόσο, κάποιοι που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις κι έχουν μελετήσει ήδη τα δεδομένα, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ανάλογες κινήσεις σε μία σοβαρή χώρα ενδεχομένως θα σηματοδοτούσαν όχι μόνο πολιτικές αλλά και ποινικές ευθύνες…