Οι… εκλεκτοί

Η κυβέρνηση θα πρέπει τελικά να γυρίσει ένα σίκουελ με τίτλο «Λεφτά Υπάρχουν». Γιατί όντως λεφτά υπάρχουν, αλλά στις τσέπες λίγων εκλεκτών, μεταξύ των οποίων, είναι φυσικά και οι τράπεζες. Πέρα από τα γνωστά «πακέτα», σιγά-σιγά αποκαλύπτονται και διάφορες έμμεσες διευκολύνσεις, καθώς όπου χρειάζεται υπάρχει και φαντασία… Η κυβέρνηση θα πρέπει τελικά να γυρίσει ένα σίκουελ με τίτλο «Λεφτά Υπάρχουν». Γιατί όντως λεφτά υπάρχουν, αλλά στις τσέπες λίγων εκλεκτών, μεταξύ των οποίων, είναι φυσικά και οι τράπεζες. Πέρα από τα γνωστά «πακέτα», σιγά-σιγά αποκαλύπτονται και διάφορες έμμεσες διευκολύνσεις, καθώς όπου χρειάζεται υπάρχει και φαντασία…

Παράδειγμα πρώτο: ομόλογα. Η κυβέρνηση προχώρησε από τον Απρίλιο του 2010 μέχρι τον Μάιο του 2011 σε προαγορά ομολόγων αξίας 5,5 δισ. ευρώ, τα οποία μάλιστα επρόκειτο να λήξουν μέσα σε έξι μέρες έως έξι μήνες.

Παράδειγμα δεύτερο: τα δάνεια του μνημονίου. Αυτά, δηλαδή, που θα πρέπει να αποπληρώσουν οι έλληνες φορολογούμενοι. Η κυβέρνηση τοποθετεί τα κεφάλαια αυτά στις εμπορικές τράπεζες μέσω ανακυκλούμενων προθεσμιακών καταθέσεων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, τα ταμειακά διαθέσιμα του Δημοσίου τον Ιούλιο εμφανίστηκαν αυξημένα κατά 6,6 δισ. ευρώ, αφού διαμορφώθηκαν στα 13,8 δισ. ευρώ.

Και αν το ένα θέμα είναι ότι η ενίσχυση των τραπεζών συνεχίζει να είναι κύρια κυβερνητική πολιτική (γεγονός με το οποίο κάποιος μπορεί και να συμφωνήσει), το μεγάλο ζήτημα είναι ότι τα κεφάλαια αυτά μένουν κλειδαμπαρωμένα στα ταμεία των τραπεζών και δεν διοχετεύονται στην αγορά.

Την ώρα που η αγορά ασφυκτιά, οι τράπεζες συνεχίζουν να κρατούν ερμητικά κλειστά τις στρόφιγγες του δανεισμού. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις την περασμένη εβδομάδα του προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Κώστα Χαντζαρίδη, ότι αναμένεται αύξηση των λουκέτων κατά 70% μέσα στο 2011 στο Νομό Θεσσαλονίκης. Σε αυτές, όμως, τις περιπτώσεις η κυβέρνηση επιλέγει απλά να σιωπήσει…