4η Βιομηχανική Επανάσταση: Τρέχουν να… προλάβουν οι ελληνικές επιχειρήσεις

Τεχνητή νοημοσύνη, αλγόριθμοι, ψηφιακά δεδομένα στη βιομηχανία: Ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος προκλήσεις για την επόμενη ημέρα του κλάδου στην Ελλάδα, που, σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές, αν δεν αλλάξει… θα βουλιάξει.

Ούσα μια χώρα που δεν βίωσε καν την τρίτη βιομηχανική επανάσταση, η Ελλάδα καλείται μέσα στην επόμενη δεκαετία να τρέξει μαραθώνιο για να προλάβει το χαμένο χρόνο, τόσο κατά τη διάρκεια της κρίσης, όσο και τα προηγούμενα χρόνια.

Σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές, η 4η βιομηχανική επανάσταση βάζει τις βάσεις για τη βιομηχανία του αύριο, σήμερα: Διασυνδέει ανθρώπους και μηχανές με ευφυείς τεχνολογίες, κάνοντας πλέον πολλά βήματα παραπέρα από όρους όπως τυποποίηση, αυτοματοποίηση, μείωση κόστους παραγωγής, έννοιες που χαρακτήριζαν την 3η βιομηχανική επανάσταση.

Με απλά λόγια, αυτό που θα φέρει η 4η βιομηχανική επανάσταση είναι ότι όλα τα συστήματα θα είναι συνδεδεμένα και θα υπάρχει ένα παγκόσμιο δίκτυο που θα μεταφέρει δεδομένα προς τις ζητούμενες κατευθύνσεις με σκοπό να βελτιώνει την καθημερινότητα των εργαζομένων και των επιχειρήσεων.

Παρότι για τους περισσότερους η χώρα μας δεν θεωρείται βιομηχανική χώρα, εν τούτοις στοιχεία της Εurostat δείχνουν ότι σταδιακά τα τελευταία χρόνια, παρά την κρίση, η βιομηχανία συνιστά έναν κλάδο, ο οποίος συνεισφέρει τόσο στην ανάπτυξη της χώρας, αλλά και συντηρεί χιλιάδες οικογένειες.

Το 2018 η βιομηχανία στην Ελλάδα αποτελούσε το 13,1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ), δίδοντας στη χώρα προστιθέμενη αξία ύψους 24,2 δισ. ευρώ.

Με ιδιαίτερη δυναμική παρουσιάζονται οι εξαγωγές, καθώς μέσα σε οκτώ χρόνια αυξήθηκαν κατά 90.4%: Από18,2 δισ. ευρώ που ήταν το 2010, το 2018 έφτασαν τα 30,3 δισ. ευρώ.

Το 21% των εργαζόμενων

Ο κλάδος της βιομηχανίας συνιστά έναν από τους πιο πολυπληθείς σε έμψυχο δυναμικό που εργάζεται άμεσα ή έμμεσα σε σχετικές επιχειρήσεις.

Σύμφωνα πάντα με στοιχεία της Εurostat, οι άμεσα εργαζόμενοι στην βιομηχανία το 2018 υπολογίστηκαν γύρω στους 390.000 (το 9,5% των απασχολούμενων), ενώ με έμμεσο τρόπο με βιομηχανικές επιχειρήσεις συνεργάζονται πάνω από 500.000 άτομα.

Συνολικά οι εργαζόμενοι σε διάφορους κλάδους της βιομηχανίας αγγίζουν τους 890.000, αριθμός ο οποίος μεταφράζεται στο 21% των απασχολούμενων της ελληνικής οικονομίας.

Τι εμποδίζει τον ψηφιακό μετασχηματισμό

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι, οι οποίο εμποδίζουν τα τελευταία χρόνια τον ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων και καθυστερούν με αυτόν τον τρόπο την μετάβασή τους σε μια νέα εποχή.

Περά από την έλλειψη κεφαλαίων ή τη μη αξιοποίηση σε αρκετές περιπτώσεις, της σχετικής χρηματοδότησης, οι αναλυτές του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) επισημαίνουν ότι υπάρχει έλλειψη κουλτούρας από την πλευρά των επιχειρήσεων, τόσο από τους επικεφαλής, όσο και από τους εργαζόμενους.

Την ίδια στιγμή, τίθενται, εν έτει 2020 σε πολλές επιχειρήσεις, περιορισμοί στις υφιστάμενες υποδομές τεχνολογίας, κάτι που μπορεί να συνδέεται είτε με την έλλειψη κατάλληλου πλαισίου που να μπορεί να δεχθεί αλλαγές, είτε με την άγνοια των εργαλείων μετάβασης σε μια νέα, πιο σύγχρονη εποχή.

Πολλοί, εξάλλου, επιχειρηματίες τονίζουν ότι η πολιτεία δεν τους παρέχει καθόλου, ή απλά τους παρέχει περιορισμένα κίνητρα προκειμένου να αναβαθμίσουν την λειτουργία τους, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η ψηφιακή αναβάθμιση της επιχείρησής τους είναι σχεδόν αδύνατη, καθώς το προσωπικό τους δεν έχει τις κατάλληλες ψηφιακές δεξιότητες και την τεχνογνωσία για να προσαρμοστεί στα καινούρια δεδομένα.

Στην Ελλάδα ναι μεν… αλλά

Στη χώρα μας υπάρχει μεν η βούληση από την πλειοψηφία των επιχειρήσεων για μετάβαση σε μια νέα, ψηφιακή εποχή, ωστόσο αποδεικνύεται ότι δεν είναι αρκετά ισχυρή για να μπορέσει να τις στρέψει προς αυτή την κατεύθυνση με τα ανάλογα αποτελέσματα.

Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ψηφιακού Μετασχηματισμού του ΣΕΒ, ότι παρότι οι επιχειρήσεις θεωρούν σημαντική την ψηφιοποίηση, μόλις το 7,3% από αυτές θέτουν ουσιαστικά και ως στόχο τους μέσα στην καινούρια δεκαετία τον ψηφιακό μετασχηματισμό των εργασιών τους.

Εξάλλου, σχεδόν οι μισές από αυτές διαθέτουν, ήδη, ψηφιακή στρατηγική, σε ποσοστό 48%, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αυτά τα ποσοστά ξεπερνούν το 70%.

Το πρόβλημα, δε, δεν υπάρχει μόνο στις εγκαταστάσεις ή στις υποδομές, αλλά και στους επικεφαλής, καθώς στην Ελλάδα μόλις το 50% των εταιριών διαθέτουν ένα ή περισσότερα διευθυντικά στελέχη με ψηφιακή κατάρτιση.