Ο… τρίτος δρόμος για το «κούρεμα»

Καβγάς. Φασαρία. Όχι στο μεγάλο «κούρεμα» λέει η Alpha, ναι λέει ο Eichengreen. Αρκεί το PSI λέει η Credit Suisse. Καθημερινώς αυτή η δουλειά. Απόψεις υποκειμενικές που «κρύβουν» τα συμφέροντα του καθενός. Καβγάς. Φασαρία. Όχι στο μεγάλο «κούρεμα» λέει η Alpha, ναι λέει ο Eichengreen. Αρκεί το PSI λέει η Credit Suisse. Καθημερινώς αυτή η δουλειά. Απόψεις υποκειμενικές που «κρύβουν» τα συμφέροντα του καθενός.

Στην μέση βρισκόμαστε όλοι εμείς, οι απλοί πολίτες, η αγορά, η εγχώρια οικονομία και οι ελληνικές επιχειρήσεις. Ζαλισμένοι οι περισσότεροι και ανήσυχοι όλοι προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιος έχει δίκιο και πιο είναι το συμφέρον της οικονομίας μας και του τόπου. Η κατάσταση, εδώ που την έφτασε το ανίκανο και ταξικά στοχοπροσηλωμένο δίδυμο (τρόικα- κυβέρνηση), περιπλέκεται και καμία λύση δεν φαντάζει και δεν είναι ανώδυνη.

Η θέση της fmvoice.gr στο θέμα είναι σαφής: δεν έχει σημασία αν η αναδιάρθρωση του χρέους θα είναι 20% ή 50%, αν θα είναι πιστωτικό γεγονός ή όχι. Σημασία έχει ποιος την επιβάλει και με ποιους όρους. Σημασία έχει η αναδιάρθρωση να αποτελεί την αφετηρία μιας νέας εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής, με προτεραιότητες, με δεσμεύσεις και με οριοθετημένους στόχους και χρονοδιαγράμματα.

Ο κ. Παπανδρέου, αν τον ενδιέφερε πραγματικά η σωτηρία της πατρίδας, όφειλε στις πρώτες 100 ημέρες να επιβάλει το «κούρεμα». Όφειλε να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη επιτροπή, με έλληνες και ξένους ειδικούς, την σύνθεση της οποίας να αποδεχόταν η ΕΚΤ και η Κομισιόν για να υπολογίσει το «απεχθές χρέος». Το «χρέος» της Siemens, των υποβρυχίων που γέρνουν, των πολεμικών αποζημιώσεων της Γερμανίας και του Κατοχικού Δανείου, των στρατιωτικών εξοπλισμών, της λαθρομετανάστευσης κ.α. Αυτός, όμως, επειδή είχε άλλη αποστολή εξ αρχής επιβάρυνε το δημόσιο χρέος με νέα δάνεια και με νέο χρέος.

Ακόμα και τώρα, όμως, μια πατριωτική κυβέρνηση θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση. Διότι όταν φτάνει πλέον ο Τρισέ να αναγνωρίζει ότι η κρίση είναι συστημική αρκεί η μικρή Ελλάδα, με την γεωστρατηγική θέση, για να προκαλέσει την κατάρρευση της Δύσης. Επιβάλλεται, λοιπόν, η Ελλάδα να επιβάλει την διαγραφή του χρέους, τουλάχιστον κατά 50%.

Εξηγώντας στα πέρατα της γης (άλλωστε όλη η υφήλιος μας… κουτσομπολεύει δύο χρόνια τώρα) ότι μόνο αυτή η λύση εγγυάται την δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας. Αλλά, η διαγραφή να είναι ελληνική απόφαση στο πλαίσιο μιας γενικότερης δικής της πολιτικής. Πολιτική, που π.χ. δεν θα επιτρέψει η επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών να τις οδηγήσει στον έλεγχο από τους ξένους.

Έτσι οι δανειστές θα σώσουν τα μισά δανεικά τους και η Ελλάδα θα γίνει η δύναμη σταθερότητας και ανάπτυξης στην Νοτιοανατολική Ευρώπη. Κι αυτό το έχουν τεράστια ανάγκη οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης τώρα που αποσταθεροποιείται ο αραβικός κόσμος (ιδιαίτερα η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική) και η Τουρκία ονειρεύεται να ξαναγίνει η… αχανής Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Αφήστε που η υγιής και ισχυρή Ελλάδα μπορεί να μεταβληθεί σε μια αγορά παραγωγής κερδών και για τους ξένους επενδυτές που θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις στην χώρα μας. Με τον τρόπο αυτό θα ρεφάρουν τις ζημιές από μια διαγραφή του χρέους.

Τέλος, με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα από περίγελος της κάθε Μποτσουάνα και της κάθε Γερμανίας, θα εξελισσόταν στην Ελλάδα, που μπορεί και γνωρίζει, να ανοίγει δρόμους προόδου στους λαούς. Από παράδειγμα προς αποφυγή θα εξελισσόταν σε μοντέλο εξόδου από την κρίση για κάθε χώρα που αντιμετωπίζει αντίστοιχα ζητήματα.

Υ.Γ. Την πολιτική αυτή δεν μπορεί να την υλοποιήσει το σημερινό ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ούτε καμία συμμαχία των προθύμων της τρόικας.