Η μεγάλη ευκαιρία κατά του ΔΝΤ

Έκκληση προς όλα τα κόμματα απηύθυνε χθες από το βήμα της Βουλής, ο εκ των επικεφαλής της ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών καθηγητής Γ. Χουλιαράκης, να υπάρξει εθνική γραμμή αποδόμησης της επιχειρηματολογίας και των απόψεων του ΔΝΤ για την Ελλάδα.

Γράφει: Στάθης Σχινάς 

Δυστυχώς όμως η έκκλησή του, παρότι αφορά τη δυνατότητα στήριξης μιας λιγότερο περιοριστικής πολιτικής -μιας πολιτικής υπεράσπισης των συντάξεων για παράδειγμα- δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Είναι δυνατόν ο κ. Σταϊκούρας και ο κ. Κ. Μητσοτάκης να αποδεχτούν ότι ο Τσακαλώτος και ο Αλεξιάδης τα πήγαν καλύτερα από το δικό τους success story; Ότι αντί για πρωτογενές έλλειμμα υπήρξε πρωτογενές πλεόνασμα; Ότι η ύφεση ήταν σχεδόν μηδενική; Δύσκολα πράγματα…

Και όμως θα ήταν μια μεγάλη αλλαγή στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μια μεγάλη υπέρβαση. Αλλά πού τέτοια τύχη για την χώρα… Εδώ πολλά στελέχη των υπουργικών γραφείων της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου έχουν γίνει υπάλληλοι της τρόικας. Όπως μια ανεκδιήγητη κυρία που στην πρόσφατη συζήτηση του Παράλληλου Προγράμματος βομβάρδιζε την ελληνική κυβέρνηση με ραβασάκια κατά την ώρα της κοινοβουλευτικής συνεδρίασης με ενστάσεις, παρότι είχε προηγηθεί συμφωνία με τους θεσμούς και τον επικεφαλής για θέματα Υγείας Καρόνε!

Επί της ουσίας, πάντως το πιθανό είναι ότι στις 7 Μαρτίου, πλην απροόπτου, θα δοθεί το πράσινο φως για την τελική φάση της διαπραγμάτευσης με την επιστροφή των επικεφαλής των θεσμών.

Ως προς την ουσία. Η οριστικοποίηση των σχετικά καλών επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας από τη Eurostat τις προσεχείς εβδομάδες, θα δικαιολογήσει τη βάση των ελληνικών επιχειρημάτων κατά του ΔΝΤ ως προς τα δημοσιονομικά μέτρα και κυρίως το Ασφαλιστικό. Πάντως, όπως σημείωνε και ένα από τα διασημότερα think tanks, το Stratfor, η συγκρότηση ελληνο-γερμανικού άξονα στο προσφυγικό, θα έχει σίγουρα και την προέκτασή του στη διαχείριση της σχέσης της Ελλάδας με τους δανειστές της.