Αυτό τα αλλάζει όλα

Στην Ισπανία, λίγο μετά την υπογραφή του βασιλιά Φελίπε ΣΤ’ στο διάταγμα για την διεξαγωγή νέων βουλευτικών εκλογών, τα κόμματα ετοιμάζονται ήδη για την εκλογική αναμέτρηση. Το γεγονός, ωστόσο, πως Ποδέμος και Ενωμένη Αριστερά έδωσαν τα χέρια για εκλογική συνεργασία, σημαίνει πως οι εκλογές αυτές θα είναι πιο πολιτικές από ποτέ για την Ισπανία. Και σίγουρα περισσότερο από όσο θα ήθελαν Βρυξέλλες και Βερολίνο.

«Θα οικοδομήσουμε μια χώρα με το Γκαθρόν, αντιπροσωπεύει το μέλλον και βλέπω τον εαυτό μου να χτίζει το μέλλον μαζί του». Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον Πάμπλο Ιγκλέσιας και περιγράφει με τον πιο γλαφυρό τρόπο το κλίμα που επικρατεί στις τάξεις της Αριστεράς, ενόψει των βουλευτικών εκλογών της Ισπανίας.

Κατά 84,5%, τα μέλη της Ενωμένης Αριστεράς ενέκριναν την προεκλογική συνεργασία μεταξύ του κόμματός τους και των Ποντέμος. Ήδη, Ιγκλέσιας και Γκαθρόν (Ενωμένη Αριστερά) καταστρώνουν τα σχέδιά τους για την επερχόμενη μάχη.

Στόχος, να πλασαριστεί το πολιτικό σχήμα των δύο κομμάτων ψηλότερα από τους Σοσιαλιστές, και γιατί όχι, και στην πρώτη θέση.

«Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως θα έρθουμε τουλάχιστον δεύτεροι, αλλά είμαστε και σε θέση να διεκδικήσουμε την πρώτη θέση» δήλωσε ο αρχηγός της Ενωμένης Αριστεράς.
Οι ψήφοι των δύο κομμάτων, αθροιστικά, άγγιξαν τα 6,5 εκατομμύρια στις προηγούμενες εκλογές. Μία επικείμενη συνεργασία τους, σίγουρα απειλεί τους Σοσιαλιστές στην δεύτερη θέση, ενώ στην περίπτωση που το κόμμα του Ραχόι κρατήσει την πρώτη θέση, θα είναι αδύνατο να κυβερνήσει καθώς δεν θα διαθέτει την πλειοψηφία.

Αρκετά θα κριθούν και από τη στάση που θα κρατήσει το κόμμα των Σοσιαλιστών. Ο ηγέτης του, Πέντρο Σάντσεθ, μπορεί να μην κατάφερε να συμφωνήσει με τον Ιγκλέσιας για μια κυβερνητική συμμαχία μετά τις εκλογές του Δεκεμβρίου. Όμως ο ίδιος έχει διαμηνύσει πως δεν προτίθεται να συνεργαστεί με το Λαϊκό Κόμμα.

Η δήλωση του Ιγκλέσιας πως «για εμάς, οι Σοσιαλιστές οφείλουν να είναι σύμμαχοι, θα μπορούσαν να έχουν την αντιπροεδρία της κυβέρνησης», δίνει μια πρόγευση των συζητήσεων που γίνονται.

Ο καιρός έως την 26η Ιουνίου είναι αναμφίβολα πολύς. Όμως με την ανακοίνωση της συνεργασίας, ένα είναι σίγουρο για την Ισπανία. Η ελπίδα για μια αλλαγή πολιτικής διατηρείται ζωντανή, και ο φόβος μεταναστεύει στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες.

Το εάν το αποτέλεσμα των εκλογών θα στείλει και κάποια μηνύματα στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή Αριστερά, και σίγουρα στην ελληνική, μένει να φανεί. Που θα μπορούσε να οδηγήσει μία τέτοια συνεργασία;