Τι θα γίνει με τους δίπλα;
Τώρα που τελείωσε η «θύελλα» της διαπραγμάτευσης (τουλάχιστον σε αυτή τη φάση) έφτασε η ώρα στο Μαξίμου και στα αρμόδια κυβερνητικά επιτελεία να ασχοληθούν με τα «καυτά» προβλήματα της καθημερινότητας. Δεν υπάρχει πλέον άλλη δικαιολογία.
Η κάθαρση από το παλιό σύστημα και τις παραφυάδες του πρέπει να είναι άμεση, αποτελεσματική και χωρίς καμία άλλη αναβολή. Σε διαφορετική περίπτωση η κυβέρνηση χάνει οριστικά το πλεονέκτημα, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Από τον Γενάρη του 2015, όλοι γνωρίζαμε ότι το σύστημα με τους μηχανισμούς που διαθέτει δεν θα παραδοθεί αμαχητί. Άλλωστε, έχει το πιο «βαρύ όπλο» της σημερινής πραγματικότητας, την υποστήριξη των αντίστοιχων μηχανισμών που διαθέτουν οι πιο σκληροί κύκλοι των δανειστών.
Αντιθέτως, η κυβέρνηση δεν έκανε απολύτως τίποτε για να αντιμετωπίσει τους εγχώριους μηχανισμούς του παλιού συστήματος, που συνεχίζουν τον «βρόμικο πόλεμο» με παραπληροφόρηση, χτυπήματα κάτω από τη μέση, με προβοκάτσιες και άλλες ανήθικες πρακτικές.
Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί ό,τι πιο βρόμικο και αηδιαστικό υπάρχει στους κύκλους των Μέσων Ενημέρωσης, που πρόθυμα και (προφανώς) με ανταλλάγματα «ξεπλύματος» των παλαιότερων «αμαρτιών», που είτε με, είτε χωρίς βαλίτσες, υπέκρυπταν βαρύτατα αδικήματα που αντιστοιχούσαν σε τεράστια «μαύρα» ποσά.
Τώρα, οι ίδιοι παράγοντες του εκδοτικού χώρου το παίζουν τιμητές της ηθικής και της «αντικειμενικότητας», επιρρίπτοντας ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Μαξίμου, για ό,τι συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο, ακόμη και για τον αποκλεισμό από τον τελικό της… Eurovision!
Εάν η αντιπαράθεση γινόταν με πολιτικά επιχειρήματα και στη βάση διαφορετικών ιδεολογικών θέσεων, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Άλλωστε, σε αυτό η κυβέρνηση έχει το πλεονέκτημα, κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί του παλιού συστήματος και γι’ αυτό χρησιμοποιούν «υπόγεια μέσα».
Όταν, όμως, η πολεμική εναντίον της κυβέρνησης εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο που ακόμη και οι ίδιες οι… μονταζιέρες του Μουρούτη κοκκινίζουν από ντροπή, όταν αντιστρέφεται η πραγματικότητα και χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά τεχνάσματα, που ακόμη και οι πιο χυδαίες εκδόσεις αποφεύγουν να τις εντάξουν στην ύλη τους, τότε μιλάμε για πόλεμο λάσπης, χωρίς όρια και χωρίς καμία αιδώ.
Κι όταν ο αντίπαλος είναι έτοιμος να σε «πυροβολήσει» με ό,τι πιο σιχαμερό μέσο διαθέτει, τότε θα πρέπει να είσαι έτοιμος να τον αντιμετωπίσεις με όλα τα δικά σου μέσα. Δεν υπονοώ τη βία ή την καταστολή, αλλά πάντα υπάρχουν τρόποι, όχι μόνο να αποκρούσεις μία επίθεση, αλλά και να καταστρέψεις τον αντίπαλο, δείχνοντας πόσο βρόμικος και ανήθικος είναι.
Ένα ισχυρό «όπλο» στα χέρια της κυβέρνησης είναι η προσφυγή στη δικαιοσύνη, αλλά αυτό είναι χρονοβόρο και αυτή την περίοδο ο χρόνος δεν περισσεύει. Ένα άλλο «όπλο» είναι η επικοινωνιακή «αντεπίθεση» της κυβέρνησης εναντίον όσων την κτυπούν ύπουλα, αλλά και πάλι ο αντίπαλος παραμένει με πλεονέκτημα, καθώς έχει ήδη δημιουργήσει αυτό που λέμε «πρώτη εντύπωση».
Άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά τον Γενάρη του 2015, δεν είχε φροντίσει να δημιουργήσει τον δικό του επικοινωνιακό μηχανισμό, που όχι μόνο θα απαντούσε, αλλά και θα έβγαινε μπροστά, προβάλλοντας τη διαφορετικότητα των θέσεών του και της πολιτικής του. Ούτε σήμερα έχει…
Για τους άλλους τρόπους αντιμετώπισης «των δίπλα», ας βάλει το Μαξίμου τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη να ασχοληθούν και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το πρόβλημα. Ένα είναι σίγουρο: Ο απλός πολίτης θα στηρίξει και θα υποστηρίξει κάθε κίνηση, που θα αντιμετωπίζει όλους όσους συμμετείχαν στο πάρτι της διαπλοκής, όλες τις προηγούμενες δεκαετίες και που στην ουσία είναι οι πρώτοι υπαίτιοι για την κατάντια της χώρας και της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων.
