Αγοραία Ευρώπη

Ούτε τρεις μέρες, που λέγεται ότι διαρκούν τα θαύματα. Το Brexit βέβαια δεν αναμένονταν ακριβώς ως θαύμα. Αναμένονταν περισσότερο ως ο επερχόμενος Αρμαγεδώνας των αγορών. Αλλά και πάλι. Ο Αρμαγεδώνας αγνοείται μετά τη δεύτερη μέρα.

Την Παρασκευή οι Ευρωπαϊκές αγορές έχασαν 7%, τη Δευτέρα 4% και χθες Τρίτη σημείωσαν κέρδη 2,50%. Σοκ την πρώτη μέρα, «χώνεψη» την δεύτερη, πάμε για άλλα την τρίτη. Για την ακρίβεια πάμε για τα γνωστά «άλλα» δηλαδή, τώρα αρχίζει ακόμα ένα παιχνίδι αβεβαιότητας και κερδών. 

Ο μεγαλοεπενδυτής Σόρος κέρδισε λέει 10 εκατ. ευρώ τις προηγούμενες μέρες στοιχηματίζοντας στην πτώση της μετοχής της Deutsche Bank. Μπράβο του θα πείτε και σιγά το νέο. Αυτή είναι η δουλειά του.

Η δουλειά του κ. Σόρος συγκεκριμένα, τις δύο μέρες που διήρκεσε ο Αρμαγεδώνας των αγορών, ήταν να πουλήσει 7 εκατ. μετοχές της Deutsche Bank που δεν είχε αλλά είχε δανειστεί για να ποντάρει στη συνέχεια 100 εκατ. ευρώ στην πτώση τους. Μετά την πτώση τους (κατά 23%) τις αγόρασε σε χαμηλότερη τιμή και τις επέστρεψε βγάζοντας από αυτή τη (καθόλα νόμιμη, φαντάζομαι) διαδρομή 10 εκατ. ευρώ.

Η δουλειά του κ. Σόρος εκτός από απολύτως νόμιμη και φυσικά εξαιρετικά επικερδής δεν επηρεάζεται από δημοψηφίσματα αποχώρησης και Συνόδους Κορυφής. Στην πραγματικότητα, η δουλειά του κ. Σόρος τα ενσωματώνει όλα αυτά και βγάζει κέρδος από αυτά.

Ίσως αυτό να είναι τελικά το πρόβλημα της Ευρώπης. Οι ανοιχτές πωλήσεις κυριάρχησαν έναντι όλων των άλλων. Η αγορά κυριάρχησε αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες επικαλούνται αρχές και διακηρύξεις που -και με δική τους ευθύνη- δεν υπάρχουν πια στην καθημερινή ζωή των πολιτών τους.

Σε αντίθεση με τον κ. Σόρος, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν μπορούν να εφαρμόσουν ανοιχτές πωλήσεις για κάτι που δεν έχουν και ούτε μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες τους. Και αυτό είναι ένα νόημα για την Ευρώπη.