Μαρινόπουλος: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος «κανονιού»

Όταν πριν από λίγες εβδομάδες η «F&M Voice» έγραψε ότι εάν στην Ελλάδα υπήρχαν «επιχειρηματικοί εισαγγελείς» θα έπρεπε να ψάξουν σε βάθος τι έχει συμβεί στον Μαρινόπουλο, οι άσπονδοι φίλοι μας στην αγορά έσπευσαν να μας χαρακτηρίσουν αντισυστημικούς, αφελείς και επικίνδυνους.

Η δικαίωσή μας, ουδόλως μας χαροποιεί. Κανένας δεν μπορεί να επιχαίρει όταν μία εταιρία -από την οποία εξαρτάται ολόκληρο το ελληνικό λιανεμπόριο, σύσσωμος ο κλάδος τροφίμων, οι τράπεζες και όχι μόνο- βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού.

Δεν γίνεται, όμως, ούτε αυτοί που εκφράζουν το ελληνικό επιχειρείν να πέφτουν, για άλλη μία φορά, από τα σύννεφα, ούτε η ίδια η εταιρία να κρύβεται πίσω από τους 13.000 εργαζομένους και τους 3.000 προμηθευτές που θα πάρει μαζί της στον πάτο, εφόσον δεν βρεθεί λύση.

Ολέθριες συνέπειες

Σεβόμαστε απολύτως την προσπάθεια της σημερινής διοίκησης, υπό τον Λεωνίδα Μαρινόπουλο, να επιτύχει την εξυγίανση της εταιρίας και να βγει νικήτρια στην άνιση μάχη με τον (ελάχιστο) χρόνο και τα (τεράστια) χρέη.

Κατανοούμε πλήρως ότι ο Μαρινόπουλος είναι πράγματι μία «συστημική» επιχείρηση και ότι αν δεν μπορέσει να εξευρεθεί λύση, οι συνέπειες θα είναι ολέθριες σε ολόκληρο τον ελληνικό επιχειρηματικό χάρτη.

Δεν μπορούμε όμως να στρουθοκαμηλίζουμε, από τη στιγμή που τα προβλήματα στην αλυσίδα ούτε προέκυψαν εν μία νυκτί, ούτε ήταν τόσο καλά… κρυμμένα που οι έμπειροι της αγοράς να μην τα έχουν υποψιαστεί εγκαίρως.

Τα πολλά ερωτήματα Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τους παλαιότερους επικεφαλής της εταιρίας, με πρώτο και καλύτερο τον προηγούμενο γενικό διευθυντή της, Γιώργο Βογιατζάκη είναι πολλά. Αρκετά από αυτά θα τα απαντήσει, καλώς ή κακώς, το επόμενο διάστημα η δημοσιογραφική έρευνα.

Αναλυτικά στην εφημερίδα Finance & Markets Voice, που κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας.