Η απειλή του περιβάλλοντος ακούει στο όνομα… Τραμπ

Εχθρός του περιβάλλοντος χαρακτηρίζεται ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος, σε αντίθεση με την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, αμφισβητεί την κρισιμότητα της κλιματικής αλλαγής, τονίζοντας πως πρόκειται για «μύθο».

 

Αν και προ ημερών σε συνάντηση που είχε με δημοσιογράφους φάνηκε να υπαναχωρεί κάπως από τις βασικές δεσμεύσεις του.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΗΠΑ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ρυπαντής στον κόσμο μετά την Κίνα, αντιπροσωπεύοντας το 16% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι κλιματικές αποφάσεις του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του ελεγχόμενου από τους Ρεπουμπλικανούς Κογκρέσου θα είναι κρίσιμες.

Πιθανή ανατροπή

Μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ συμμετείχαν στις διασκέψεις για το περιβάλλον και φαινόταν ότι θα πρωταγωνιστούσαν, επιτέλους, στις απαραίτητες πολιτικές για την αντιμετώπιση του μεγαλύτερου προβλήματος του πλανήτη. Τώρα είναι πολύ πιθανό να ανατρέψουν τα πάντα.

Ο Ντόναλντ Τραμπ αμφιβάλλει για τον ρόλο του ανθρώπου στην παγκόσμια θέρμανση και υποσχέθηκε, πριν την εκλογή του, να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού, η οποία στοχεύει να συγκρατήσει κάτω από τους 2,0 βαθμούς Κελσίου την άνοδο της θερμοκρασίας έως τα τέλη του αιώνα.

«Δεν είναι πραγματική»

Κατά τη διάρκεια, μάλιστα, της χιονοθύελλας του 2014, ανέφερε το κρύο του χειμώνα ως απόδειξη ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι πραγματική.

«Το σύνολο της χώρας παγώνει, χρειαζόμαστε απεγνωσμένα μια βαριά δόση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και γρήγορα! Το μέγεθος των πάγων φτάνει το υψηλό όλων των εποχών», επισήμανε.

Αν και από νομική άποψη, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αποσυρθούν από τη συμφωνία για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, ωστόσο η εκλογή Τραμπ θα μπορούσε να επηρεάσει τις συνομιλίες στο Μαρακές για τη δημιουργία «οδικού χάρτη» για τη συμφωνία. Πράγμα, που προβληματίζει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα.

Η κινέζικη «φάρσα»

Ως γνωστόν, η Κίνα αναπτύσσεται οικονομικά και σιγά σιγά μετατρέπεται σε έναν ισχυρό παγκόσμιο παράγοντα. Αυτό το γεγονός έχει ανησυχήσει πολύ τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αντί να προσπαθήσει να ισχυροποιήσει τη θέση των ΗΠΑ, τελικώς θα την αποδυναμώσει, αν τηρήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του.

Θεωρεί την Κίνα τον νέο μεγάλο εχθρό των ΗΠΑ και υποστηρίζει ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια «φάρσα» που στήθηκε από τους Κινέζους για να βλάψουν την αμερικανική οικονομία. Να κάνουν τον αμερικανικό βιομηχανικό τομέα, λιγότερο ανταγωνιστικό.

Για τον Τραμπ, οι περιβαλλοντικοί κανόνες λειτουργούν σαν τροχοπέδη στην αύξηση της παραγωγής και εμποδίζουν την ανάπτυξη, τη στιγμή που στόχος του είναι τα μεγάλα έργα για την τόνωση της αμερικανικής επιχειρηματικότητας.

Προεκλογικά υποσχέθηκε 25 εκατ. νέες θέσεις εργασίας. Αυτό προϋποθέτει κίνητρα για τις βιομηχανίες και – κατά τα λεγόμενά του – οι «πράσινοι» κανόνες εμποδίζουν τα σχέδιά του.

Η απάντηση της Κίνας

Εξοργισμένο είναι το Πεκίνο με τις καταγγελίες του Ντόναλντ Τραμπ, ότι η κλιματική αλλαγή είναι μία κινεζική απάτη.

Αξιωματούχοι του κινεζικού υπουργείου των Εξωτερικών υποστηρίζουν ότι οι διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή άρχισαν με την οργάνωση διεθνούς ομάδας από τον ΟΗΕ στη δεκαετία του ’80, με την υποστήριξη των προέδρων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ρόναλντ Ρέιγκαν και Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου.

«Βόμβα» στη Συμφωνία του Παρισιού

Παρόλα αυτά, η στάση του νέου προέδρου βάζει «βόμβα» στα θεμέλια της Συμφωνίας του Παρισιού, καθώς πρόκειται για μη δεσμευτική συνθήκη και δεν υπάρχει καμία κύρωση για τα έθνη που δεν θα πληρούν τον στόχο μείωσης του άνθρακα.

Επιπλέον, η εκλογή του Τραμπ είναι πιθανό να δυσκολέψει την παροχή της αυξανόμενης χρηματοδότησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να περιορίσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και να κάνουν τις οικονομίες τους πιο ανθεκτικές σε κύματα καύσωνα, πλημμύρες, καταιγίδες και άνοδο της στάθμης των θαλασσών, κάτι που απειλεί έναν από τους πυλώνες της Συμφωνίας του Παρισιού για την επιβράδυνση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Μεταξύ των πρώτων θυμάτων θα μπορούσε να είναι το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα, που αποσκοπεί στο να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να δράσουν.

Η ελπίδα

Οι ελπίδες της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας πως ο νέος πρόεδρος θα αναθεωρήσει έστω κάποιες από τις απόψεις του, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, αναζοπυρώθηκαν, πάντως, μετά την αιφνίδια δήλωσή του πως είναι “ανοιχτός” στο θέμα της εφαρμογής της συμφωνίας του Παρισιού. Αν και απομένει να φανεί, αν το εννοεί…

Αναδημοσίευση από τη Finance & Markets Voice.