Τριγμούς στις αγορές ομολόγων φέρνει η πολιτική αβεβαιότητα στην Ευρώπη
Αν κάποιος δεν παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη, το μόνο που χρειάζεται για να διαπιστώσει ότι κάτι δεν πάει καλά, τις τελευταίες ημέρες, είναι να παρακολουθήσει την πορεία των ομολόγων. Η πίεση κυρίως προς τα γαλλικά, αλλά και τα ιταλικά ομόλογα είναι σημαντική και ακόμη πιο αξιοπρόσεκτο είναι το άνοιγμα της ψαλίδας των αποδόσεων συγκριτικά με το ασφαλές λιμάνι των γερμανικών.
Σήμερα το πρωί, η διασπορά μεταξύ των αποδόσεων των γαλλικών και των γερμανικών δεκαετών ομολόγων εκτοξεύθηκε και πάλι στα ύψη, στις 79 μονάδες βάσης, στο υψηλότερο σημείο από το Νοέμβριο του 2012. Και παρά το γεγονός ότι τις επόμενες ώρες το σπρέντ μειώθηκε κάτω από τις 76 μονάδες, η συνολική τάση, τις τελευταίες ημέρες παραμένει ανοδική, αντανακλώντας την πίεση που δέχεται η γαλλική αγορά.
Την ίδια ώρα, οι αποδόσεις των δεκαετών ιταλικών ομολόγων άγγιζαν περίπου τις 202 μονάδες βάσης, πάνω από τα γερμανικά, «πιάνοντας» το υψηλότερο σημείο από το Φεβρουάριο του 2014.
Η σημερινή εκτίναξη στα γαλλικά ομόλογα αποδόθηκε στο πανικό που σκόρπισε στην εγχώρια αγορά η είδηση ότι ιάπωνες επενδυτές αδειάζουν σωρηδόν γαλλικά ομόλογα το τελευταίο τρίμηνο, πουλώντας περίπου 1,94(!) δισ. ευρώ γαλλικού χρέους. Όμως, το κλίμα είναι συνολικά βαρύ λόγω της αβεβαιότητας που υπάρχει γύρω από τις επικείμενες γαλλικές εκλογές, ειδικά τις τελευταίες δύο εβδομάδες, αφότου το Penelopegate κλόνισε το αγαπημένο «φαβορί» των αγορών, το νεοφιλελεύθερο Φρανσουά Φιγιόν. Και βέβαια ούτε το υπόλοιπο ευρωπαϊκό περιβάλλον δεν βοηθά.
Μην ξεχνάμε τις κάλπες που θα στηθούν, επίσης, σε Ολλανδία και Γερμανία (ενδεχομένως και Ιταλία), αλλά και τους αστάθμητους παράγοντες του Brexit και της ανοιχτής ελληνικής υπόθεσης (μαζί με την αναζωπύρωση της συζήτησης περί Grexit), δημιουργώντας ένα γενικότερο κλίμα ανησυχίας που, βέβαια, επηρεάζει τις θεωρούμενες πιο ευάλωτες αγορές, όπως η άμεσα θιγόμενη Γαλλία και η Ιταλία.
Στη Γαλλία οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν σταθερά μπροστά, αν και αδύναμη να κερδίσει το δεύτερο και καθοριστικό γύρο. Αντιστοίχως, στην Ολλανδία, περίπου ένα μήνα πριν τις εκλογές, σταθερά πρώτος παραμένει ο ακόμη πιο σκληροπυρηνικός ρατσιστής και ευρωσκεπτικιστής, Γκέερτ Βίλντερς.
Στη Γερμανία οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τους Σοσιαλδημοκράτες να κλείνουν τη ψαλίδα με τους Χριστιανοδημοκράτες, και ακόμη και να περνούν μπροστά, όμως τόσο η Άνγκελα Μέρκελ όσο και ο Μάρτιν Σουλτς αποτελούν έμπειρα πρόσωπα που δεν ανησυχούν τις αγορές και το σύστημα, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τα γερμανικά ομόλογα ως το απόλυτο ασφαλές καταφύγιο.
Σημειωτέον ότι στον ανοιξιάτικο ορίζοντα θα έχουμε και τη μείωση του μηνιαίου πλαφόν αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ, που θα περιορίσει έτσι την ομπρέλα προστασίας που παρέχει η κεντρική τράπεζα. Θυμίζουμε ότι μετά από την εσωτερική κόντρα στο συμβούλιο μεταξύ γερακιών και περιστεριών, η ΕΚΤ αποφάσισε να διευρύνει χρονικά το πρόγραμμα QE, πέραν του Μαρτίου, έως το Δεκέμβριο του 2017, αλλά δέχτηκε συμβιβαστικά τη μείωση του μηνιαίου ορίου των αγορών από τα 80 στα 60 δισ. ευρώ από τον Απρίλιο. Μια αλλαγή που θα εφαρμοστεί στην «καρδιά» των γαλλικών προεδρικών εκλογών.
