Σπέρνουν το χάος (και) στα ενεργειακά οι δανειστές

Τα ίδια… δανειστάκο μου, τα ίδια δανειστή μου! Το… έργο το έχουμε ζήσει πολλές φορές μέσα στην 7ετία της κρίσης και, όπως όλα δείχνουν, θα το ξαναδούμε, εφόσον οι δανειστές επιμένουν να οδηγούν τις καταστάσεις στα άκρα!

Για μία ακόμη φορά, οι εκπρόσωποι των δανειστών αλλάζουν την ατζέντα των διαπραγματεύσεων για τα ενεργειακά θέματα, επιχειρώντας να «ανοίξουν» ακόμη και «κλειστές» υποθέσεις, στις οποίες συμφώνησαν στο πρόσφατο παρελθόν και είχαν, ήδη, ομολογήσει ότι είχαν υλοποιηθεί οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης!

Παράλληλα με τις παράλογες απαιτήσεις σε άλλους τομείς (εργασιακά, αφορολόγητο κ.λπ.) για τις οποίες αλληλοκατηγορούνται Ευρωπαίοι (τουλάχιστον μία μερίδα τους) και ΔΝΤ, όσο καθυστερεί η συμφωνία για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, οι Θεσμοί ανακατεύουν και πάλι τη λίστα με τις εκκρεμότητες. Με τον τρόπο αυτό, βάζουν και πάλι τρικλοποδιές στις διαπραγματεύσεις, επιδιώκοντας να οδηγήσουν την κυβέρνηση όσο γίνεται πιο κοντά στο καλοκαίρι (με τις τεράστιες ανάγκες για την κάλυψη των δόσεων του χρέους) και να κερδίσουν πόντους στον ανταγωνισμό για τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας.

Τα καλά και συμφέροντα

Τα δύο τελευταία χρόνια, το Σαμαροβενιζελικό σχέδιο για τη λεγόμενη «μικρή ΔΕΗ» είχε μπει στο χρονοντούλαπο, αν και οι δανειστές φρόντιζαν να το επαναφέρουν μέσω των δικών τους επικοινωνιακών καναλιών, κάθε φορά που άλλαζαν τα δεδομένα στις διαπραγματεύσεις.

Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του καρότου και του μαστιγίου (προσφιλής σε Σόιμπλε και Τόμσεν) και πατώντας πάνω στην πρόβλεψη της αρχικής συμφωνίας (του 2015) για ενεργοποίηση παλαιότερων μέτρων, εάν αποτύχει το κυβερνητικό σχέδιο, οι εκπρόσωποι των Θεσμών πιέζουν τώρα για ευρύτερες αποκρατικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα και για την εφαρμογή ενός μοντέλου, που θα οδηγήσει στο απόλυτο χάος.

Προκαλούν το αδιέξοδο!

Το τελευταίο διάστημα, τα τεχνικά κλιμάκια επαναφέρουν το θέμα της «διάσπασης» της ΔΕΗ σε «μικρή» και «μεγάλη», με τον ισχυρισμό ότι οι δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Ωστόσο, δεν υπολογίζουν το σχέδιο της διοίκησης της ΔΕΗ για δημιουργία νέων εταιριών στη λιανική, με πελάτες απ’ όλες τις κατηγορίες και στη συνέχεια, θα μεταβιβαστούν σε ενδιαφερόμενους επενδυτές, ώστε να καλυφθούν οι στόχοι για μείωση του μεριδίου της κρατικής επιχείρησης.

Νέες πιέσεις, εξάλλου, ασκούν οι δανειστές για τις αποκρατικοποιήσεις, προβάλλοντας ως επιχείρημα τις εξελίξεις με τον ΔΕΣΦΑ, αλλά και την καθυστέρηση στην υπόθεση του ΑΔΜΗΕ. Και στις δύο περιπτώσεις, όπως έχει αποκαλύψει η «F&M Voice», έχουν βάλει οι ίδιοι το… δάχτυλό τους, ώστε οι διαδικασίες να οδηγηθούν σε αδιέξοδο. Το παράλογο, πάντως, είναι ότι τα έσοδα του Δημοσίου από το τίμημα πώλησης του ΔΕΣΦΑ (188 εκατ. ευρώ) είναι πολύ μικρό για να δημιουργεί «δημοσιονομική τρύπα» όπως λένε οι δανειστές και οι επικοινωνιακοί φίλοι τους. Το ποσό αυτό, άλλωστε, καλύπτεται άνετα από το σημαντικά υψηλότερο πλεόνασμα, σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις.

Πως θα αλώσουν… κοψοχρονιά το ελληνικό ενεργειακό φιλέτο

Οι εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για την ενεργειακή ατζέντα αποτελούν τον καθρέπτη της στάσης των δανειστών απέναντι στην κυβέρνηση. Με το ένα βήμα μπρος και τα δύο πίσω, επιχειρούν να οδηγήσουν τα πράγματα σε αδιέξοδο, ώστε στη συνέχεια η «παράδοση» σε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά συμφέροντα να είναι ολοκληρωτική και άνευ ανταλλάγματος. 

Θυμίζουμε ότι από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, ο γερμανικός όμιλος RWE επιχείρησε (ανεπιτυχώς τότε) να βάλει πόδι στο ελληνικό ενεργειακό σύστημα, με τη δημιουργία κοινών εταιριών με τη ΔΕΗ. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, ο γερμανικός… πόθος δεν υποχώρησε ποτέ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι στελέχη της RWE συνεχίζουν τις επαφές τους με συναδέλφους τους στην Ελλάδα, καταγράφοντας λεπτομερώς όλες τις εξελίξεις.

Παρόμοιες βλέψεις διατηρούν και άλλοι ισχυροί όμιλοι της Ευρώπης, υπολογίζοντας ότι σε περίπτωση που οι εξελίξεις στην ελληνική οικονομία κινηθούν με βάση το δυσμενές σενάριο, θα έχουν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποκτήσουν πρόσβαση στο εγχώριο ενεργειακό σύστημα και μάλιστα με μικρό κόστος.

Τα πλεονεκτήματα

Το σίγουρο είναι ότι κανείς από τους ξένους επενδυτές δεν ενδιαφέρεται για τη μικρή (και προβληματική στη λειτουργία της) ελληνική αγορά, αλλά για τα πλεονεκτήματα που έχει η παραγωγή ενέργειας στην Ελλάδα. Το εξαιρετικό περιβάλλον για ανάπτυξη τεχνολογιών ΑΠΕ και οι διασυνδέσεις με γειτονικές χώρες, προσφέρουν τη δυνατότητα φθηνής παραγωγής και μεταφοράς της σε αγορές, όπου το κόστος είναι υψηλό, λόγω απόσυρσης πυρηνικών σταθμών και μονάδων στερεών καυσίμων.
Όσο για την κάλυψη των εγχώριων αναγκών, όλα δείχνουν ότι κανείς από τους «φίλους» ή τους «αλληλέγγυους» εταίρους δεν νοιάζεται!