Η επάνοδος της Δεξιάς στη Λατινική Αμερική σταμάτησε στο Εκουαδόρ
Το μικρό αλλά πλούσιο σε πετρέλαιο Εκουαδόρ δεν είναι η χώρα που θα περίμενε κανείς να καταλήξει να σώσει την… τιμή της Αριστεράς στη Λατινική Αμερική και να ορθώσει τοίχο στην δυναμική επιστροφή των συντηρητικών δυνάμεων. Όμως, αυτό ακριβώς συνέβη στις χθεσινές προεδρικές εκλογές και σε αυτό παραπέμπουν οι πρώτες αντιδράσεις των κεντροαριστερών πολιτικών και ηγετών της ευρύτερης περιοχής.
Μετά από μια ιδιαίτερα σκληρή μάχη, ο Σοσιαλιστής και παραπληγικός Λένιν Μορένο κατάφερε να κερδίσει οριακά την προεδρία με το 51% των ψήφων, έναντι του 48.8% του δεξιού αντιπάλου του και πρώην τραπεζίτη, Γκιγιέρμο Λάσο.
Βέβαια ο Λάσο έσπευσε να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα, κάνοντας λόγο για νοθεία, και δήλωσε ότι θα συνεχίσει τον αγώνα του για τη νίκη. Όμως, οι διαμαρτυρίες του έπεσαν στο κενό με την απήχηση του Μορένο να είναι σαφής, διασφαλίζοντας την παράταση της εδώ και μια δεκαετία κυριαρχίας της Αριστεράς στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Η εξέλιξη που αναμφισβήτητα επηρεάζει και την ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή, αν λάβουμε υπόψη πως μέσα στην τελευταία διετία τα συντηρητικά κόμματα κατάφεραν να επιστρέψουν στην εξουσία σε χώρες όπως το Περού, η Αργεντινή και η Βραζιλία.
Η νίκη Μορένο είχε ξεχωριστό ενδιαφέρον και για τον περιβόητο ακτιβιστή ιδρυτή των WikiLeaks, Τζουλιάν Ασάνζ, ο οποίος εξακολουθεί να απολαμβάνει του ασύλου της πρεσβείας του Εκουαδόρ στο Λονδίνο προκειμένου να γλυτώσει από τις διωκτικές αρχές της… μισής υφηλίου που τον ψάχνει για τα καυτά έγγραφα και τις αποκαλύψεις που έφερε στη δημοσιότητα ο ιστότοπος. Ο Λάσο είχε δηλώσει προεκλογικά ότι σκοπεύει να διώξει τον Ασάνζ από τη πρεσβεία, αφήνοντας τον στο έλεος όσων τον κυνηγούν, γεγονός που είχε ήδη προκαλέσει αντιδράσεις σε ακτιβιστές ανά τον κόσμο.
Ο 64χρονος Μορένο, αν και διαθέτει πιο ήπιο προφίλ από τον προκάτοχο του, τον ριζοσπαστικό αριστερό Ραφαέλ Κορέα, συμμερίζεται τις ίδιες πολιτικές απόψεις μαζί του για την κοινωνία και την οικονομία, που έχει πιεστεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης στις τιμές των commodities. Έχοντας δε, χάσει την χρήση και των δύο ποδιών του, εδώ και δύο δεκαετίες, όταν πυροβολήθηκε κατά τη διάρκεια ληστείας, επέλεξε από νωρίς να ασχοληθεί με τα κοινά, τα ανθρώπινα δικαιώματα και δη, τα δικαιώματα των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα (διατέλεσε και πρεσβευτής του ΟΗΕ) με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα προσηνής και άρα αγαπητός από τον απλό κόσμο. Επίσης έκανε σημαία του την κάθαρση μετά τα σκάνδαλα που ξέσπασαν με επίκεντρο την κρατική πετρελαϊκή PetroEcuador και τη βραζιλιάνικη Odebrecht.
