Τα χοιρίδια και εμείς…

Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Σε μια χώρα δηλαδή που η γραφειοκρατία κάνει παρέα με το ανορθολογισμό και το άκρως παράλογο επικρατεί κατά κράτος της λογικής. Διαβάστε τη συνέχεια και θα καταλάβετε ότι είμαι μάλλον πολύ επιεικής.

Στην Ελλάδα παράγουμε χοίρους. Μην πάει το μυαλό σας , σε άλλες …περιοχές αυτή τη φορά κυριολεκτώ και αναφέρομαι στο κακομούτσουνο αυτό ζώο το οποίο όμως έχει θρέψει γενιές συνελλήνων. Παράλληλα εισάγουμε . Όχι γιατί η ελληνική παραγωγή χοιριδίων δεν φτάνει για να καλύψει τις διατροφικές μας ανάγκες. Για ένα άλλο πιο πεζό λόγο.

Εμφανίζεται και εδώ όπως και σε πολλές άλλες εκφάνσεις του βίου μας το ελληνικό παράδοξο: Τα κρέατα που εισάγονται από την Ευρώπη διατίθενται στην αγορά με ΦΠΑ 13% ενώ στα ελληνικά ζώντα ζώα επιβάλλεται ΦΠΑ 24%. Αυτό σημαίνει ότι ο έμπορος που θα αγοράσει το ζώο από τον έλληνα χοιροτρόφο θα επιβαρυνθεί με ΦΠΑ 24% και θα πληρώσει επιπλέον 10 ευρώ για τα έξοδα σφαγείου. Γιατί ως εκ τούτου ο έμπορος να μην αγοράσει απευθείας χοιρινό Ισπανίας;  Και φθηνότερο θα του έλθει και την όλη ταλαιπωρία της μεταφοράς προς και από το σφαγείο θα αποφύγει.

Αυτά προς απάντηση στο ερώτημα γιατί είναι δύσκολο να βρεις ελληνικό χοιρινό στα σούπερ μάρκετ. Πολύ απλό: Είναι ακριβότερα και δεν προτιμούνται στις μαζικές προμήθειες των μεγάλων αλυσίδων. Και ύστερα διαμαρτυρόμαστε γιατί σβήνει ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα…

Αυτόν το παραλογισμό του ελληνικού κράτους , που δεν μπορεί να αποδοθεί στο «έργο» μιας κυβέρνησης δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να τον διορθώσει. Δεν αναφέρομαι σε υπουργό αλλά σε κάποιον – οποιονδήποτε – υπάλληλο του ελληνικού κρατικού μηχανισμού.

Και ύστερα μας φταίνε τα μνημόνια και οι κυβερνήσεις που τα αποδέχτηκαν…