Οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι εδώ

Περισσότερες οι προσλήψεις από τις απολύσεις για το μήνα Μάιο. Θετικό το ισοζύγιο και σε επίπεδο πενταμήνου (Ιανουάριος – Μάιος 2017).

Ο ιδιωτικός τομέας, σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ», κατάφερε να πετύχει δύο ιστορικά ρεκόρ στο μέτωπο κατά της ανεργίας. Τον Μάιο δημιούργησε 89.534 περισσότερες θέσεις από αυτές που κατήργησε, ενώ σε επίπεδο πενταμήνου (από τις αρχές του 2017) το ισοζύγιο προσλήψεων – απολύσεων είναι και πάλι θετικό, κατά 215.305 νέες θέσεις και μάλιστα με καθεστώς μισθωτής εργασίας. Πρόκειται για τις καλύτερες επιδόσεις εδώ και 16 ολόκληρα χρόνια.

Παρότι οι δείκτες της ανεργίας έχουν τη δική τους «εσωτερική» λογική, τα τελευταία στατιστικά ευρήματα δεν θα πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους – ακόμη κι αν δεχθούμε πως σε αυτή τη θετική απεικόνιση συμβάλλει, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, και η έντονη κινητικότητα που καταγράφουν αυτή την περίοδο τα εποχιακά επαγγέλματα του τουριστικού κλάδου. Δεν το λες και λίγο να πρέπει να ανατρέξει κανείς στο μακρινό 2001 για να συναντήσει αντίστοιχες επιδόσεις.

Εξίσου εντυπωσιακό, όμως, είναι και το γεγονός ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι εδώ, ζει και αναπνέει. Με εξαίρεση τις μεγάλες στρατηγικές συμπράξεις, οι οποίες αποτελούν ειδική κατηγορία και φέρνουν και τους πιο εντυπωσιακούς αριθμούς προσλήψεων, (300 νέες θέσεις στον Ασπρόπυργο από την Παπαστράτος – Phillip Morris), η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών εταιρειών επιζητά τα αυτονόητα: μείωση της φορολογίας, απλούστευση των διαδικασιών.

Ωστόσο, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα ήθελαν και κάτι άλλο: να δημιουργηθεί ένα πιο ευέλικτο πλαίσιο διακανονισμού αποπληρωμής διαμαρτυρόμενων οφειλών. Υπάρχουν δεκάδες, για να μην πούμε εκατοντάδες, ατομικοί επιχειρηματίες που θα ήταν διατεθειμένοι να προβούν σε νέες προσλήψεις (1-3 θέσεις), εάν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν σε περισσότερες δόσεις μια υποχρέωσή τους (π.χ. ένα μεσαίο ή βαρύ πρόστιμο). Δεν αναφερόμαστε, βεβαίως, στους κατ΄ επάγγελμα «πονηρούς». 

Σαφέστατα, υπάρχουν δεκάδες κατοχυρωμένα κίνητρα για τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν προσωπικό (επιδοτήσεις ΟΑΕΔ, ΕΣΠΑ κλπ). Δεν αρκούν. Θα πρέπει, στο πλαίσιο των υφιστάμενων περιορισμών, να υιοθετηθεί ένα πιο «προσωπικό» μοντέλο επίλυσης διαφορών. Το πρόβλημα δεν το έχουν οι δυνατοί «παίκτες». Η μεγάλη επένδυση θα τις κάνεις τις προσλήψεις της. Στους υπόλοιπους μικρότερους παίζεται το παιχνίδι.

Υ.Γ.1: Ομάδα επαγγελματιών από την περιφέρεια ζήτησε από το αρμόδιο υπουργείο νόμιμη και εντός μνημονίου διευκόλυνση και δεν της παρασχέθηκε. Οι μισοί και παραπάνω επαγγελματίες έφτασαν στα όριά τους ή και έπαυσαν την δραστηριότητά τους, απολύοντας κόσμο.

Υ.Γ.2: Και οι εργοδότες, όμως, -όχι οι οικογενειακές επιχειρήσεις- θα πρέπει να αφήσουν κατά μέρος τις υπερ-ελαστικές μεθόδους. Δεν νοείται ανάπτυξη με «σπασμένο» ωράριο και 400 ευρώ καθαρά το μήνα.

Υ.Γ.3: Το να μειωθεί η φορολογία από το 29 στο 26% είναι κάπου μέσα στα αντίμετρα, εάν και εφόσον από το 2019. Κάτι πιο άμεσο: η γραφειοκρατία μπορεί να περιορισθεί; Να γίνουν, ας πούμε, οι έξι υπογραφές δύο ή καμία;