Η «Ζούγκλα» του Καλαί στριμώχνει πολιτικά τον Μακρόν

Απόφαση-κόλαφο για την κυβέρνηση Μακρόν συνιστά απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Γαλλίας που απαιτεί από την κυβέρνηση καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Καλαί και πλήρη κάλυψη των αναγκών τους σε πόσιμο νερό και συνθήκες υγιεινής. Σημειωτέον ότι ο κεντρώος κύριος Μακρόν έχει μεν στο παρελθόν ταχθεί υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων των προσφύγων, όμως πρακτικά έχει διατηρήσει την σκληρή στάση της γαλλικής κυβέρνησης, που έχει αποδεχτεί σαφώς λιγότερους πρόσφυγες στο έδαφος της σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες του νότου ή και τη Γερμανία.  

Η υπόθεση του καταυλισμού-παραγκούπολη, που ο κόσμος αποκαλεί «Ζούγκλα» είναι μακρά και πονεμένη. Το πρόβλημα είναι ότι οι αρχές προσπαθούν να αποτρέψουν τους πρόσφυγες να μεταβούν στο Καλαί, πόσο μάλλον να παραμείνουν εκεί, ελπίζοντας να περάσουν με οποιοδήποτε (παράνομο, κυρίως) τρόπο τη Μάγχη. Μάλιστα, πολλές φορές έχουν προσπαθήσει με την παρέμβαση της αστυνομίας να εκκενώσουν τον καταυλισμό, αλλά χωρίς μόνιμο αποτέλεσμα. Για τον ίδιο λόγο τόσο η προηγούμενη, όσο και η νυν κυβέρνηση έχουν αντισταθεί στις εκκλήσεις για τη δημιουργία ενός νέου και καλύτερα οργανωμένου κέντρου φιλοξενίας προσφύγων, θεωρώντας ότι θα λειτουργήσει σαν μαγνήτης για τις προσφυγικές ροές.  

Αποτέλεσμα αυτού είναι οι συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στην «Ζούγκλα» να είναι  ανυπόφορες, με δεκάδες ανθρωπιστικές οργανώσεις να έχουν καταγγείλει τις αρχές και να έχουν φέρει το θέμα στα δικαστήρια. Πρωτόδικα, τοπικό δικαστήριο είχε ήδη απαιτήσει από τις αρχές να καλύψουν όλες τις βασικές ανάγκες των προσφύγων που έχουν καταφύγει στην περιοχή, όμως το Ανώτατο Δικαστήριο υπήρξε ακόμη πιο σκληρό στην απόφαση του κάνοντας λόγο για αποτυχία των αρχών, που εξέθεσαν τους ανθρώπους αυτούς σε μη ανθρώπινες και αναξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.   

Όμως, το ζήτημα είναι ευαίσθητο πολιτικά, αλλά και διπλωματικά. Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού προσφύγων στην περιοχή προκαλεί δυσφορία στον τοπικό πληθυσμό και δεν είναι τυχαίο ότι τα ποσοστά της ακροδεξιάς εδώ είναι από τα υψηλότερα στην χώρα. Ταυτόχρονα, υπάρχει και ο διπλωματικός παράγοντας που έχει να κάνει με την κάθετη άρνηση των Βρετανών να δεχτούν μέρος των προσφύγων αυτών (ειδικά δε, τώρα που «τρέχει» και η διαδικασία του Brexit), με αποτέλεσμα να απαιτούν από τη Γαλλία να εμποδίζει τη συγκέντρωση προσφύγων κοντά στις ακτές, αλλά και να σταματά απόπειρες παράνομης μετακίνησης τους προς την Αγγλία, είτε μέσω θαλάσσης, είτε κυρίως μέσω των τούνελ.    

Η γαλλική κυβέρνηση, αδυνατώντας ουσιαστικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, επέτρεψε την διαιώνιση του. Όμως, η σημερινή τελεσίδικη δικαστική απόφαση την φέρνει προ των ευθυνών της. Η Ζούγκλα πρέπει, είτε να κλείσει, είτε να προσφέρει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στους πρόσφυγες. Μια απόφαση «lose-lose» για τον Μακρόν, καθώς καμία από τις επιλογές δεν είναι εύκολη και ανώδυνη πολιτικά.