Στριμώχνεται ο Μητσοτάκης

Κερδίζει τις μάχες (δημοσκοπήσεις), θα χάσει τον πόλεμο (εκλογές).   

Σε αδιέξοδο η τακτική του. Πρόωρες εκλογές δεν υπάρχουν. Για αυτό έπαψε να φωνάζει για εκλογές. Την ίδια ώρα τρέχει να μαζέψει τον κάθε Τραγάκη, που ράβει από τώρα και χωρίς να τον υπολογίζει τα βουλευτικά κοστούμια (φανταστείτε τι θα γίνει με τα υπουργικά).

Στην χειρότερη συγκυρία της κυβέρνησης οι πρωτοβουλίες ανήκουν στον Αλέξη (με τις επισκέψεις του σε σημαντικές εταιρείες έδειξε την αναθέρμανση των επενδύσεων και της απασχόλησης στην χώρα, ενώ με το άρθρο του για τον Ανδρέα Παπανδρέου έκανε άνω κάτω τους επιγόνους του επιβεβαιώνοντας την πολιτική του κυριαρχία στον ανδρεικό χώρο). Ο Μακρόν έβαλε πλάτη ιδιαίτερα απέναντι στο ΔΝΤ, ενώ ταυτόχρονα υπήρξαν οι πρώτες επιχειρηματικές συμφωνίες με τους Γάλλους. Για αυτό εγκαταλείπει την καταστροφολογία και το γυρίζει στην “θετική πρόταση”.

Η οικονομία κινείται, η ανεργία πέφτει, τα κέρδη των επιχειρήσεων ανακάμπτουν. Για αυτό ξαφνικά θυμάται τα 360 ευρώ και την πλήρη απασχόληση. Μόνο που έτσι χάνει το κύρος του ακόμα και στον σκληρό πυρήνα των νεοφιλελεύθερων.    

Βαδίζει τον αντίθετο δρόμο από αυτόν της χώρας, ο Μητσοτάκης.