Στο Μετρό της Αθήνας
Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο Κώστας Λαλιώτης από το γραφείο του στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη θα χαμογελά αυτάρεσκα για ένα από τα μεγαλύτερα έργα της χώρας το οποίο είχε την τύχη να εγκαινιάσει πριν από 15 και πλέον χρόνια. Το Μετρό της Αθήνας.
Και αυτό γιατί ήμουν και γω ένας τους εκατοντάδες χιλιάδες επιβάτες που στήθηκε επί 2 ώρες, μάλλον τυχερός σε σχέση με κάποιους άλλους, για το περίφημο ηλεκτρονικό εισιτήριο, γεγονός που έφερε όλους εμάς πιο κοντά σε ένα “έργο-θεσμό” που έχει αγκαλιαστεί από τους κατοίκους αυτής της πόλης.
Δεν είναι τυχαίο ότι τόσα χρόνια ούτε ένα γκράφιτι σχεδιάστηκε, ούτε ένα σύνθημα γράφτηκε, με τους σταθμούς να λάμπουν πάντα από καθαριότητα γεγονός που σχολιάζεται με κολακευτικά λόγια από τους επιβάτες, Έλληνες και ξένους.
Είναι τέτοια θα έλεγα η σχέση του επιβατικού κοινού με το Μετρό που παρά την ταλαιπωρία που έχει υποστεί εδώ και ένα μήνα σχεδόν με το στήσιμο επί ώρες σε ατελείωτες ουρές δεν υπάρχει γκρίνια και διάθεση πολιτικής αντιπαράθεσης παρά μόνο συζητήσεις σε χαμηλούς τόνους για τα θετικά και τα αρνητικά μιας μεταρρύθμισης που θα βάλει τέλος στο παράνομο κύκλωμα πλαστών εισιτηρίων και διάθεση αλληλοενημέρωσης. Εν αντιθέσει με τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ανακάλυψαν την ταλαιπωρία εδώ και λίγες μέρες προς χάριν αντιπολίτευσης και μόνο.
Προφανώς η κυβέρνηση, το αρμόδιο Υπουργείο και η διοικήσεις της ΣΤΑΣΥ και του Αττικό Μετρό θα έπρεπε να έχουν φροντίσει εν έτει 2017 μέσα από τη αξιοποίηση του διαδικτύου να μην υπάρχει όλη αυτή η ταλαιπωρία και η γραφειοκρατία, ωστόσο κάτι η αντιπαράθεση Σπίρτζη-εργαζόμενων στο Μετρό, κάτι η καθυστέρηση από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα να εκδώσει το πόρισμα της για την αυτοπρόσωπη παρουσίαση των επιβατών στα εκδοτήρια, δημιούργησαν όλη αυτή την κατάσταση ταλαιπωρίας.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι πολίτες-επιβάτες θέλουν να στηρίξουν μια μεταρρύθμιση που θεωρούν ότι θα εκσυγχρονίσει τη ζωή τους ωστόσο το κράτος φαίνεται μέχρι την τελευταία στιγμή να επιβεβαιώνει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος που μας οδήγησαν κρίση.
