Από τις υποσχέσεις, στην πράξη

Στην κυβέρνηση το ξέρουν καλά: μετά την τραγωδία της 23ης Ιουλίου, οι υποσχέσεις δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Χρειάζονται πράξεις και μάλιστα άμεσα. Άρα, η «υποσχεσιολογία» μέσω τηλεοπτικών συνεντεύξεων, δεν αρκεί. Έφτασε η ώρα των αποφάσεων.

Η Έφη Αχτσιόγλου είναι καλή γνώστης της επικοινωνίας. Το κοινό την έχει αποδεχτεί ως μία νέα, ταλαντούχα υπουργό, που προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Όση ανοχή και αν έχει επιδείξει προς το πρόσωπό της όμως, μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική, αυτή έλαβε τέλος. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν αρκεί για την υπουργό Εργασίας, να βγαίνει στο κρατικό κανάλι, όπως έκανε την περασμένη Παρασκευή και να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην πραγματοποιηθούν οι περικοπές στις συντάξεις, από 1.1.19 και μετά. Καλή η δημιουργία εντυπώσεων, αλλά τώρα πια δεν φτάνει. Ο συνταξιούχος που είδε με προσοχή την κυρία Αχτσιόγλου να επαναλαμβάνει το ίδιο «αφήγημα», μάλλον δεν ικανοποιήθηκε από το αποτέλεσμα.

Είναι προφανές ότι συνολικά για την κυβέρνηση, ο πήχης έχει ανέβει πολύ υψηλότερα. Άρα και η κυρία Αχτσιόγλου, πρέπει να φέρει απτά αποτελέσματα για να συνεχίσει να είναι αρεστή. Συνεπώς, η χρήση όρων όπως «δημοσιονομικός χώρος» ή «το ΔΝΤ και οι εμμονές του», δεν αρκούν στους συνταξιούχους που «μετρούν τα ρέστα τους» για να βγάλουν το μήνα…

Είναι τόσο απλό: Η κυβέρνηση χρειάζεται πράξεις για να ξεφύγει από την περιδίνηση που έχει βρεθεί.

Είμαστε βέβαιοι ότι στο υπουργείο Εργασίας δουλεύουν καθημερινά γι’ αυτό. Όμως για να μην έχουν γίνει ακόμα οι σχετικές ανακοινώσεις, συμφωνία με τους Θεσμούς δεν έχει υπάρξει. Μέχρι τότε οι πολίτες θα πρέπει να δείξουν και πάλι, την αρετή της υπομονής. Μόνο που αυτή, μετά τους 94 νεκρούς στο Μάτι της Αττικής, φαίνεται ότι άρχισε να εξαντλείται…