Υπάρχει… ζωή μετά τον Κάρλος Γκοσν;

Χιονοστιβάδα εξελίξεων φαίνεται να έχει πυροδοτήσει η σύλληψη και αποπομπή του πάλαι ποτέ κραταιού αφεντικού της Nissan, του Κάρλος Γκοσν, το όνομα του οποίου φιγουράριζε μόνιμα στις λίστες των πιο ισχυρών επιχειρηματικών ηγετών του πλανήτη. Και αυτό διότι οι τριγμοί δεν περιορίζονται στην ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία και τη νευραλγική συμμαχία της με τη γαλλική Renault, αλλά ταρακουνά τον κλάδο παγκοσμίως, ενώ ήδη από το πρωί είχαμε και πολιτικές παρενέργειες δεδομένης της άμεσης παρέμβασης της γαλλικής κυβέρνησης.

Ο Γκοσν που συνελήφθη χθες για σειρά οικονομικών παρατυπιών, μετά από εσωτερική έρευνα που διεξήχθη στην ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία, δεν ήταν μόνο στο τιμόνι της Nissan, αλλά επίσης της Renault και της Mitsubishi αποτελώντας τον άνθρωπο-κλειδί πίσω από την τριμερή αυτή συμμαχία που άλλαξε τα δεδομένα στον παγκόσμιο κλάδο αυτοκινήτου. Αυτό αμέσως-αμέσως δημιούργησε θέμα αλλαγής ηγεσίας και στις δύο έτερες αυτοκινητοβιομηχανίες, όμως είναι προφανές ότι υπάρχει κίνδυνος για την επιβίωση της ίδιας της συμμαχίας.

Με τη γαλλική κυβέρνηση (που θυμίζουμε ότι κατέχει 15% της Renault) να «φωνάζει» από το πρωί για την ανάγκη αποπομπής του και από την προεδρία της Renault, η δρομολόγηση των διαδικασιών και στη γαλλική εταιρία είναι θέμα ωρών, αν όχι ημερών, όπως και η τοποθέτηση προσωρινού διοικητή. Όμως, είναι σαφές ότι υπάρχει έντονη ενόχληση από τη γαλλική πλευρά για τον αιφνιδιασμό της για τις εξελίξεις, δεδομένου ότι η εσωτερική έρευνα στη Nissan φαίνεται πως «έτρεχε» εδώ και μήνες. Το βασικό ερώτημα, ωστόσο, παραμένει στην επόμενη ημέρα, με την απώλεια του συνδετικού κρίκου του Γκοσν και μάλιστα με τον τρόπο που έγινε. Δεν είναι τυχαίες οι έντονες πιέσεις που δέχονται από χθες τόσο οι μετοχές της Nissan, όσο και της Renault.

O COO της Renault και πιθανότερος αντικαταστάτης του Γκοσν στο τιμόνι της γαλλικής βιομηχανίας, Τιερί Μπολορέ έσπευσε να καθησυχάσει αγορές και επενδυτές επισημαίνοντας ότι η συμμαχία των τριών εταιριών είναι ένα… πετράδι του στέμματος που πρέπει με κάθε τρόπο να προφυλαχθεί. Όμως, υπάρχει ένα δικαιολογημένο… μούδιασμα. Ο Γκοσν δεν ήταν μια τυπική μορφή, έστησε τη συμμαχία Nissan-Renault (στην οποία προστέθηκε μεταγενέστερα η Mitsubishi) και κυρίως ακολούθησε ένα τρόπο διοίκησης που δημιούργησε ολόκληρη σχολή, ισχυροποιώντας το brand name και το εκτόπισμα της Nissan και αναγεννώντας κυριολεκτικά τη Renault. Παρά τις διαφορετικές κουλτούρες και τα διαφορετικά δεδομένα στους τρεις ομίλους, ο Γκοσν κρατούσε ζωντανούς τους συνδετικούς δεσμούς τους με σιδερένια –κατά πολλούς υπερβολικά σιδερένια- πυγμή και φροντίζοντας να περνά ανελλιπώς τουλάχιστον μία εβδομάδα, κάθε μήνα, στην έδρα κάθε εταιρίας, έτσι ώστε να ελέγχει προσωπικά τη ροή των εργασιών.

Η… ζωή, λοιπόν, μετά και πέρα από τον –κατά γενική ομολογία- χαρισματικό Κάρλος Γκοσν δεν θα είναι εύκολη. Για παράδειγμα, αναφορικά με τη Nissan υπάρχει ο κίνδυνος ορισμένα ντόπια στελέχη να πιέσουν και να πετύχουν τη δρομολόγηση της λεγόμενης «επανα-ιαπωνοποίησης» (re-japanisation) της εταιρίας, όχι μόνο σε επίπεδο προσώπων και ηγεσίας, αλλά και σε επίπεδο στρατηγικών επιλογών. Γεγονός που προφανώς θα επηρεάσει τους έτερους δύο βραχίονες της συμμαχίας. Άλλωστε, αντίστοιχη πίεση να κρατήσει τα κεκτημένα θα δεχτεί και η οποία νέα ηγεσία της Renault, όπου υπάρχει και ο πολιτικός παράγοντας του ισχυρού μετοχικού μεριδίου του γαλλικού Δημοσίου, σε ένα διάστημα που η κυβέρνηση Μακρόν δεν βρίσκεται στα… καλύτερα της σε επίπεδο δημοτικότητας. Άρα ο τρόπος που θα χειριστεί τις εξελίξεις θα «μετρήσει» και στο πολιτικό-κοινωνικό βαρόμετρο.

Σε κάθε περίπτωση, για την ώρα, υπάρχει σύγχυση και βάσιμη ανησυχία για το τι θα φέρει η επόμενη ημέρα. Και είναι κάτι που προφανώς περιμένουν να διαπιστώσουν και οι ανταγωνίστριες αυτοκινητοβιομηχανίες…