Δημήτρης Παπαδημούλης: Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται πολύ σκληρός για να… πεθάνει

Έξι μήνες πριν τις Ευρωεκλογές και με την κλεψύδρα να μετρά αντίστροφα και για τις ελληνικές κάλπες, ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης μιλά στην F&M VOICE για όλα: Για τον ΣΥΡΙΖΑ που αποδείχθηκε πολύ σκληρός για να πεθάνει, για την κυβέρνηση που από τα… στοιχήματα για το πόσες εβδομάδες θα κρατήσει, αποτελεί από τις μακροβιότερες των τελευταίων δεκαετιών, αλλά για τις δικές του προσωπικές φιλοδοξίες εν όψει των πολιτικών εξελίξεων το επόμενο χρονικό διάστημα.

Κύριε Παπαδημούλη, ως ένα από τα ανώτατα στελέχη του Ευρωκοινοβουλίου, ποιο θεωρείτε ότι θα είναι το διακύβευμα των ερχόμενων ευρωεκλογών το Μάιο;

Θα είναι το αν η Ευρώπη θα κυλήσει σε μια μεγάλη οπισθοδρόμηση, κάτι το οποίο είναι η βασική επιδίωξη της άκρας δεξιάς, η οποία τρέφεται και από τον νεοφιλελεύθερο δογματισμό της παραδοσιακής δεξιάς και από την σταδιακή ορμπανοποίηση και το αν θα καταφέρουμε η Ευρώπη να προχωρήσει προς τα εμπρός: Περισσότερη ανάπτυξη, λιγότερη ανεργία, πιο ισχυρές πολιτικές συνοχής, περισσότερη διαφάνεια και δημοκρατία, το αν η Ευρώπη δηλαδή, εμβαθύνοντας την ενοποίησή της, θα καταφέρει να γίνει ξανά ελκυστική για τους πολίτες. Οι ανισότητες τα τελευταία χρόνια έχουν μεγαλώσει πολύ, η απόσταση ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς, η Ευρώπη λειτουργεί πολύ γραφειοκρατικά και σε μεγάλη απόσταση με τους πολίτες και αυτό μαζί με τον φόβο που δημιουργεί η τρομοκρατία επιτρέπει στα φαντάσματα του παρελθόντος να επανέρχονται ‘’μασκαρεμένα’’ με σινιέ κοστούμια και φορέματα. Η κυρία Λε Πεν, ο κύριος Σαλβίνι είναι πολιτικοί απόγονοι του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Μπορεί να είναι πιο κυριλέ, αλλά προβάλλουν τις ίδιες ιδέες. Επομένως, επειδή η Ευρώπη και η δημοκρατία είναι σε κίνδυνο, πιστεύω ότι οι επόμενες ευρωεκλογές θα είναι από τις σημαντικότερες των τελευταίων δεκαετιών.

Μήπως, όμως, τα τελευταία χρόνια χάθηκε πολύτιμος χρόνος από την πλευρά της Ευρώπης και τώρα έχει πέσει σε ένα τέλμα;

Η Ευρώπη είναι σαν το ποδήλατο: Αν δεν προχωρά, κινδυνεύει να πέσει, γιατί δεν υπάρχουν βοηθητικές ρόδες. Ζούμε και σε έναν κόσμο με μεγάλες αβεβαιότητες, τις οποίες τροφοδοτούν και οι τελευταίες εξελίξεις: Η εκλογή του Τραμπ, το Brexit, το ό,τι αυξάνονται οι δικτάτορες που εκλέγονται από το λαό, π.χ. Ντουέρτε στις Φιλιππίνες, Μπολσονάρο στη Βραζιλία… Η Ευρώπη όμως χάνει έδαφος γιατί καθυστερεί, αναβάλλει, καμιά φορά πατάει και τα κορδόνια της…

Θα λέγατε, ίσως, ότι δεν κάνει την αυτοκριτική της;

Αυτό είναι το λιγότερο. Η Ευρώπη δεν κάνει αυτά που έχει υποσχεθεί στους πολίτες με αποτέλεσμα να αυξάνεται η απογοήτευση, ο σκεπτικισμός, η άρνηση. Η αυτοκριτική είναι το στοιχειώδες, το ζητούμενο, όμως, είναι αποτελεσματικότερες λύσεις. Εν όψει δε, των επερχόμενων εκλογών, με ενδιαφέρει μια συζήτηση που πρέπει να κάνουμε στην Ελλάδα, για τη θέση της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη: Διότι τα τελευταία χρόνια η χώρα μας υπέστη μια τρομακτική οπισθοδρόμηση με τη χρεοκοπία, τα μνημόνια, την ύφεση πάνω από 25%, τις άγριες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Έχουμε λίγους μήνες που βγήκαμε από τα μνημόνια, η Ελλάδα έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός, αλλά απέχουμε πολύ από το βγούμε από την κρίση και να ανακτήσουμε το επίπεδο συμμετοχής και τον σεβασμό που απαιτούμε από τους άλλους προς τη χώρα μας.

Να σας πάω λίγο στην ελληνική πραγματικότητα. Κέρδισε, θεωρείτε, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το στοίχημα της τετραετίας;

Αρκετοί από τους στόχους που είχαμε θέσει, εν όψει των εκλογών του 2015, αποδείχθηκαν πολύ δύσκολοι να επιτευχθούν λόγω εξαιρετικά δυσμενών πολιτικών συσχετισμών. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η δύναμη που κατάφερε να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, που πέτυχε μια μείωση κατά 8% της ανεργίας, που προχώρησε αρκετές μεταρρυθμίσεις στο κτηματολόγιο, το περιουσιολόγιο, τους δασικούς χάρτες. Θα μπορούσαμε να έχουμε πετύχει και περισσότερα, ειδικά στον τομέα της μείωσης της φοροδιαφυγής ή στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Όμως αν συγκρίνουμε με το πώς ήταν η χώρα το 2014 και το πώς θα είναι το φθινόπωρο του 2019, νομίζω ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει πετύχει πολλά και γιαυτό έχουμε και τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές. Μην ξεχνάτε ότι όταν πρωτοεκλέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο στοιχημάτιζαν πόσες εβδομάδες θα κρατούσε αυτή η κυβέρνηση.

Πόση απόσταση έχει διανυθεί από τότε;

Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας κοντεύει να κλείσει τετραετία και από εκεί που ήταν το μαύρο πρόβατο, τώρα τον καλούν όλοι ως συνομιλητή και θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί του γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει, παρά τις αδυναμίες του, να αποτελεί τον ισχυρό πόλο στην ευρύτερη προοδευτική και αριστερή παράταξη στην Ελλάδα. Αποδεικνύεται πολύ σκληρός για να πεθάνει, όπως αποδεικνύεται ότι ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει και ότι μπορεί να δώσει λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα: Δύο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα είναι η συμφωνία των Πρεσπών και το προσύμφωνο κυβέρνησης και εκκλησίας. Αυτά πιστώνονται στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, από φίλους και αντιπάλους.

Να κλείσω με μια ερώτηση για το πολιτικό σας μέλλον: Ένα πρόσφατο δημοσίευμα σας θέλει τον επόμενο Γιουνκέρ στη θέση του Γιουνκέρ…

Αυτό ήταν ένα ανόητο δημοσίευμα. Αυτό που γράφει όλος ο υπόλοιπος Τύπος και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρωταγωνιστική συμβολή του Τσίπρα και τη δική μου ενεργή συμβολή παίρνει πολλές πρωτοβουλίες για την δημιουργία μιας πλατιάς προοδευτικής συμμαχίας, με στόχο να προχωρήσουν κάποια πράγματα στην Ευρώπη. Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να γίνω Γιουνκέρ στη θέση του Γιουνκέρ, η δική μου φιλοδοξία είναι πολύ απλή: Να εκπροσωπήσω όσο καλύτερα μπορώ και αυτούς που με έστειλαν εδώ όσο καλύτερα μπορώ μέχρι το τέλος της θητείας μου που είναι το τέλος του Ιουνίου του 2019. Ο Αλέξης Τσίπρας μου έχει προτείνει να είμαι πάλι υποψήφιος στις ευρωεκλογές του Μαϊου, αυτά, όμως, θα αποφασιστούν από την Κεντρική Επιτροπή και θα ανακοινωθούν από αυτή μέσα στις επόμενες εβδομάδες.