«Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις»: Ένα… μνημόνιο με σφραγίδα Ν.Δ.

Ημέρες μνημονίων έζησε, μετά από χρόνια, η Βουλή των Ελλήνων. Δεν ξέρουμε αν το «Επενδύω στην Ελλάδα» -νόμος του κράτους από χτες το βράδυ- θα φέρει στα σκαλιά του Μαξίμου, τις ουρές επενδυτών που τάζει εδώ και μήνες η κυβέρνηση, αλλά σίγουρα έφερε το κοινοβούλιο πίσω στην εποχή που ορισμένοι βουλευτές δήλωναν, ευθαρσώς, ότι δεν προλάβαιναν να διαβάσουν τι ψήφιζαν…

Με 234 άρθρα (όταν πρωτοεμφανίστηκε, το νομοσχέδιο είχε μόλις 85!) και έκταση περίπου 1.000 σελίδων, μαζί με τις αιτιολογικές εκθέσεις και τα λοιπά συνοδευτικά κείμενα, με δεκάδες τροπολογίες της τελευταίας στιγμής από τα μισά σχεδόν υπουργεία, πολλές από τις οποίες απολύτως φωτογραφικές, ο νέος αναπτυξιακός είναι, θα έλεγε κανείς κάνοντας λογοπαίγνιο με το «επιτελικό κράτος» Μητσοτάκη, «επιτελικός νόμος»: Όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει.

Στον ίδιο νόμο, που υποτίθεται στοχεύει στην απλοποίηση και την προσέλκυση επενδύσεων, τακτοποιούνται τα πλέον ετερόκλητα θέματα. Επιχορηγούνται οι ταχυμεταφορές, επειδή ο πρόεδρος του ΣΕΒ είναι ιδιοκτήτης -και- κούριερ και επειδή το πρακτορείο διανομής Τύπου αποφάσισε να κάνει και τον… ταχυδρόμο. Δίνεται η δυνατότητα αγοράς ακινήτου αξίας άνω των 250.000 ευρώ από επενδυτή του εξωτερικού με πληρωμή μέσω POS (μήπως σας θυμίζει μία πρόσφατη κομπίνα;) με διετή αναδρομικότητα.

Αναστέλλονται ποινικά και διοικητικά μέτρα κατά εργολάβων. Μειώνεται στο 18μηνο το χρονικό διάστημα που πρέπει να έχει λειτουργήσει μία εφημερίδα για να δικαιούται την κρατική ενίσχυση (γιατί μία φιλική μας εφημερίδα δεν έχει κλείσει ακόμη τα 2 χρόνια). Επιμηκύνεται η θητεία της διοίκησης του Οικονομικού Επιμελητηρίου (αφού μας αρέσει η παρούσα διοίκηση, γιατί να αλλάξει;). Και πολλά, πολλά ακόμη.

Όσο για τις βασικές γραμμές του νόμου, πέραν των φωτογραφικών διατάξεων, τροπολογιών και διευκολύνσεων, τα είπαμε, τα γράψαμε και θα έχουμε όλο τον χρόνο να τα αναλύουμε, καθώς θα ξεδιπλώνονται μπροστά μας. Πισωγύρισμα στα εργασιακά δικαιώματα, εμμονή σε δήθεν αναπτυξιακά εργαλεία που έχουν αποτύχει στο παρελθόν και πολυάριθμες προβλέψεις για σταδιακή, αθόρυβη εκχώρηση λειτουργιών του δημόσιου τομέα στους ιδιώτες: Υγεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση (ανταποδοτικά, καθαριότητα, ηλεκτροφωτισμός, συγκοινωνίες) και αλλού. Αλλά, ας μην επεκταθούμε περισσότερο στον σχολιασμό επιμέρους άρθρων και ρυθμίσεων και ας κλείσουμε, για σήμερα, με δύο απλές απορίες:

– Ο κύριος Μητσοτάκης «συστήθηκε» στους Έλληνες ως ο πρωθυπουργός της ανάπτυξης και ως τέτοιος ψηφίστηκε από πολλούς. Η χτεσινή απουσία του από τη Βουλή, την ημέρα που ψηφίζεται η μέχρι στιγμής… κορωνίδα της αναπτυξιακής του πολιτικής, πώς εξηγείται; Ήταν, μήπως, άδειασμα στον αρμόδιο υπουργό, που τις τελευταίες μέρες έχει κάνει ολίγον ρόμπα το κυβερνών κόμμα; Ή απλώς ή έμπρακτη παραδοχή από τον κ. Μητσοτάκη ότι το «Επενδύω στην Ελλάδα» δεν είναι αναπτυξιακός νόμος, αλλά δια νόμου εξόφληση των γραμματίων του στους χορηγούς της Ν.Δ.;

– «Έτσι κυβερνάτε; Έτσι νομοθετείτε; Θα κάνουμε δουλειά στο πόδι; Το κάνετε γιατί εξυπηρετείτε κόσμο. Κάνετε ρουσφέτια. Με αυτό τον τρόπο όμως παραβιάζουμε τον όρο της δημοκρατίας (…) Δίνετε συγχωροχάρτι σε εργολάβους». Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, χτες ο κ. Βελόπουλος, ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, η οποία όμως υπερψήφισε μαζί με τη Ν.Δ. το νομοσχέδιο! Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά (εκτός αν υπάρχει άλλη εξήγηση και δεν τη γνωρίζουμε).