Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι

Ο Σουλτάνος ήταν σαφής. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας… πολύ καλός φίλος, σε αντίθεση με τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων οι κινήσεις των οποίων ρίχνουν βαριά σκιά πάνω από τις διμερείς σχέσεις. Κοινώς οι δύο ηγέτες τα βρήκαν σε όλα τα επίπεδα στην χθεσινοβραδινή τους συνάντηση, όπως άλλωστε αναμενόταν και τις όποιες αντιδράσεις από το Κογκρέσο τις… ακούνε (αμφότεροι) βερεσέ.

Στην ουσία η συζήτηση είχε τόσα απίστευτα highlights που δεν ξέρουμε στο που να πρωτοσταθούμε:

• Στο πως ο πλανητάρχης δήλωσε πολύ, πολύ μεγάλος οπαδός του Ερντογάν (μάλλον ζηλεύοντας την ικανότητα του να έχει στείλει στη φυλακή όλους τους εχθρούς του, «καθαρίζοντας» όλο το Δημόσιο, τη Δικαιοσύνη και το στρατό από τους εχθρούς του).
• Στο πως τον ευχαρίστησε ουσιαστικά για τη βοήθεια(!) που η Τουρκία παρείχε στις αμερικανικές δυνάμεις για την εκτέλεση του Αλ-Μπαγκντάντι, ήτοι του ηγέτη του ISIS. Το ακούσαμε και αυτό…
• Στο πως ο ίδιος έχει μια θαυμάσια σχέση με τους Κούρδους (αλίμονο, με τέτοιους φίλους, οι Κούρδοι δεν έχουν ανάγκη από εχθρούς), αλλά και πως επίσης ο Ταγίπ Ερντογάν έχει μια θαυμάσια(!!!) σχέση με τους Κούρδους (ευτυχώς, διότι αν οι σχέσεις τους ήταν κακές, ποιος ξέρει τι άλλο χειρότερο θα τους επιφύλασσε!). Εδώ ταιριάζει το… τι πίνει και δεν μας δίνει!
• Στο πως ο κύριος Τραμπ έκανε παρατήρηση στην Ευρώπη για το Προσφυγικό, δηλώνοντας πως η Ευρώπη θα έπρεπε να πληρώνει περισσότερα (προφανώς την Τουρκία) για να καλύψει το κόστος διαβίωσης των προσφύγων. Λησμονώντας βεβαίως πως ο πόλεμος στην Συρία που πυροδότησε τις προσφυγικές ορδές δεν θα είχε ξεκινήσει ποτέ, αν η Ουάσιγκτον δεν είχε βάλει το… χεράκι της. Αλλά τώρα, ούτε με τους πρόσφυγες ασχολείται η ίδια, ούτε με το κόστος των ροών, αφήνοντας την Ευρώπη να πληρώνει όλα τα σπασμένα.
• Αμφότεροι άσκησαν κριτική στο Κογκρέσο για το ψήφισμα που ενέκρινε τον περασμένο μήνα για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, με τον Ερντογάν να ισχυρίζεται ότι η διαμάχη θα πρέπει να αφορά τους ιστορικούς και όχι τους πολιτικούς (βολική άποψη αλήθεια…).

Βεβαίως, παραδέχτηκαν ότι οι δύο πλευρές εξακολουθούν να έχουν ένα… μικρό πρόβλημα με την αγορά των ρωσικών S 400 (πάλι καλά, δηλαδή), αν και αμφότεροι εμφανίστηκαν αισιόδοξοι ότι θα βρεθεί λύση, όπως βέβαια και για το ζήτημα της αποκατάστασης της συμμετοχής της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F35.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, στην συνάντηση των δύο ηγετών συμμετείχαν επίσης ανώτατοι υπουργοί, καθώς και πέντε Ρεπουμπλικανοί Γερουσιαστές, ανάμεσα τους ο Λίντσεϊ Γκράχαμ που είχε τηρήσει σκληρή στάση κατά της Τουρκίας και είχε συνυπογράψει το νομοσχέδιο για τις κυρώσεις κατά της Άγκυρας.

Κατά τη διάρκεια, λοιπόν, της συνέντευξης Τύπου που ακολούθησε, ο κύριος Τραμπ, σε κάποια φάση των ερωτήσεων, ακούστηκε να ζητάει να τους υποβληθεί ερώτηση από έναν Τούρκο «φιλικά προσκείμενο δημοσιογράφο». Οπότε, σύμφωνα με μάρτυρες, ο κύριος Γκράχαμ, που βρισκόταν στο ακροατήριο, ψιθύρισε σε έναν από τους αμερικανούς ανταποκριτές, «μα δεν έχουν μείνει και άλλοι», υπονοώντας ειρωνικά ότι γύρω από τον Σουλτάνο δεν υπάρχει άλλο είδος εκτός από… φιλικά προσκείμενους δημοσιογράφους.

Πραγματικά, ο Τούρκος πρόεδρος επέλεξε να γίνει ερώτηση από την αρθρογράφο της φανατικά ερντογανικής Σαμπάχ.