Αμηχανία και αφωνία
Με αμηχανία και εκνευρισμό υποδέχθηκε η κυβέρνηση τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο Mega, ξεπερνώντας τον αρχικό αιφνιδιασμό της.
Το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, η κυβέρνηση έψαχνε… πρωθυπουργό, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κρατιέται προστατευμένος στο παρασκήνιο και τον κ. Πέτσα να διερωτάται «πού είναι ο κ. Τσίπρας».
Μετά τη συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τις ζυγισμένες θέσεις του για το μείζον θέμα των συνόρων και του Έβρου, η κυβέρνηση έδωσε γραμμή… απαξίωσης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατώντας να απαντήσει συνολικά για το Προσφυγικό, αλλά και για τα ολοφάνερα γεωπολιτικά σχέδια της Τουρκίας.
«Είναι καλό που ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αντιλαμβάνεται ότι, ναι, πρέπει να κλείσουμε τα σύνορά μας», βρήκε να πει χθες ο κ. Πέτσας κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ενώ αμέσως μετά την συνέντευξη είχε πει ότι «εξαφανίστηκε γιατί δεν είχε τίποτα να πει»…
Στην κυβέρνηση τα σημαντικά ούτε που τα ακουμπάνε, ζώντας (για πόσο ακόμα;) στο σύννεφο της «εθνικής ομοψυχίας».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε την κυβέρνηση να απειλήσει την Ε.Ε. με βέτο σε όλες τις αποφάσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αν η Ευρώπη δεν συμμορφώσει την Τουρκία που μονομερώς αναιρεί τη Συμφωνία, με την απειλή κυρώσεων…
Από την κυβέρνηση, αντί απάντησης σιωπή…
Χθες η Κουμουνδούρου επανήλθε σημειώνοντας «ότι θα βάλει πλάτη σε ένα σχέδιο σοβαρό, ρεαλιστικό, βασισμένο σε ανθρωπιστικές αρχές και στην ανάγκη προστασίας της χώρας», παραθέτοντας πέντε συγκεκριμένα μέτρα:
– Ακύρωση της ΠΝΠ για τη δημιουργία κλειστών κέντρων – φυλακών στα νησιά,
– Ακύρωση της ΠΝΠ για την αναστολή δικαιώματος υποβολής αιτήματος ασύλου για νεοεισερχόμενους,
– Άμεση αποσυμφόρηση των νησιών,
– Ενίσχυση όλων των δημόσιων δομών που εμπλέκονται στη διαχείριση του προσφυγικού,
– Αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων με τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας όπως απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και ειδικότερα το Δίκαιο της Θάλασσας.
Θα απαντήσει η κυβέρνηση στα συγκεκριμένα ερωτήματα ή θα αρκεστεί στα 700 εκατ. ευρώ των Ευρωπαίων και τον αδιέξοδο σχεδιασμό των κλειστών κέντρων , επιχειρώντας να πάρει τη ρεβάνς στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου;