Στη Βουλή η «κρατικοποίηση» του Ελλάκτωρα

Πολιτικές διαστάσεις λαμβάνει η προκλητικά ευνοϊκή μεταχείριση της Ελλάκτωρ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τις αποκαλύψεις της FMVoice να οδεύουν τις επόμενες ημέρες, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας, στο κοινοβούλιο όπου ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις για μία σειρά από θέματα.

“Κερασάκι στην τούρτα” αποτελεί η διεκδίκηση από την Άκτωρ αποζημίωσης από το Δημόσιο για το Μετρό Θεσσαλονίκης, το ύψος της οποίας σύμφωνα με το ρεπορτάζ της FMVoice, προσδιορίζεται στα 50 έως 75 εκατ. ευρώ. Έχουν προηγηθεί πολλαπλές… ενέσεις ρευστότητας με κρατικό χρήμα στον όμιλο, όπως η επέκταση της σύμβασης της Ψυττάλειας για ένα έτος, το “δωράκι” των 11 εκατ. ευρώ στην Μορέας Α.Ε. (αυτοκινητόδρομος Κορίνθου- Τριπόλεως- Καλαμάτας), η ένταξη των εργαζομένων της Αττικής Οδού σε καθεστώς αναστολής εργασίας (και άρα πληρωμής τους από το κράτος με το επίδομα των 800 ευρώ) και άλλες.

H συνεχιζόμενη οικονομική «αιμορραγία» του τομέα κατασκευών του ομίλου και οι κίνδυνοι στη χρηματοδότηση οδήγησαν την S&P να υποβαθμίσει τη βαθμολογία της ΕΛΛΑΚΤΩΡ σε «B-» με αρνητικό outlook.

Συνεχίζει να «πληγώνει» τον όμιλο ΕΛΛΛΑΚΤΩΡ ο κατασκευαστικός του τομέας, καθώς η διοίκηση θα υποχρεωθεί να εγγράψει σημαντική ζημία από την σχετική δραστηριότητα και για την χρήση του 2019 (μετά από την αντίστοιχη του 2018). Έτσι, θα μετατεθεί για έναν ακόμα χρόνο η ανάσχεση της οικονομικής «αιμορραγίας».

Όπως αναφέρουν οι αναλυτές ο όμιλος συνεχίζει να εμφανίζει δυσκολίες στον τομέα της κατασκευής, εν μέσω ενός δυσχερούς μακροοικονομικού περιβάλλοντος. Παράλληλα, εκτιμούν ότι η διαδικασία μείωσης της μόχλευσης θα απαιτήσει ακόμα περισσότερο χρόνο. Υπενθυμίζεται ότι το περασμένο Ιανουάριο, ο όμιλος προχώρησε στην έκδοση ενός πενταετούς ομολόγου ύψους 600 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 582 εκατ. ευρώ διοχετεύτηκαν για την αποπληρωμή του μεγαλύτερου μέρους του τραπεζικού δανεισμού, συμπεριλαμβανομένου και του συνόλου του δανεισμού της Άκτωρ, της θυγατρικής στις κατασκευές.

Ωστόσο, η κίνηση αυτή δεν φαίνεται να «πείθει» τους αναλυτές, δεδομένου ότι το επιτόκιο της έκδοσης ήταν υψηλό (περίπου 6,3%), αφετέρου δε αυτό που συνέβη στην ουσία είναι να μετατεθεί η υποχρέωση σε μελλοντικό χρόνο, χωρίς σημαντική βελτίωση των χρηματοοικονομικών όρων.

Αυτό αφήνει τον όμιλο έκθετο σε ρίσκο, καθώς θα πρέπει έως τότε, οι συνθήκες στην αγορά και στον εγχώριο κατασκευαστικό κλάδο (και ασφαλώς κι εντός του ίδιου του ομίλου) να έχουν βελτιωθεί άρδην, προκειμένου να μπορέσει να επιτευχθεί ένα ικανοποιητικότερο roll-over του χρέους αυτού, δηλαδή να μπορέσει να γίνει μια χρηματοδότησή του με πολύ ευνοϊκότερους όρους απ’ ό,τι ήταν εφικτό στην παρούσα συγκυρία.