Τα ’λεγε ο Ροζάκης…

«Έχουμε αναπτύξει μια σειρά μαξιμαλιστικών διαπραγματευτικών θέσεων. Ένα κράτος ξεκινάει πάντα μια διαπραγμάτευση με μαξιμαλισμούς και από ’κει και πέρα υποχωρεί σε δεύτερες θέσεις. Νομίζω ότι το Διεθνές Δίκαιο σαφώς μας προστατεύει και είναι η μόνη μας ασπίδα απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Αλλά δεν μας προστατεύει πάντα… Το Καστελόριζο είναι απομακρυσμένο από τη Ρόδο, αλλά είναι κοντά στις τουρκικές ακτές».

Αυτά έλεγε ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης, στις αρχές Ιουλίου, ενώ μιλώντας για την ΑΟΖ ισχυρίστηκε ότι «το μήκος των ακτών της Τουρκίας απέναντι στο μήκος των ακτών της Κύπρου είναι πολύ μεγαλύτερο». Οι δηλώσεις Ροζάκη στο κανάλι «Κρήτη TV» προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις και μέσα στην ίδια τη κυβέρνηση, με το Υπουργείο Εξωτερικών να μιλά για «προσωπικές απόψεις» και να τον εκπαραθυρώνει από τη θέση του προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών. Μάλιστα ο αναπληρωτής Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Γιώργος Κουμουτσάκος δήλωνε «…η νησιωτικότητά μας, απ’ άκρη σ’ άκρη, είναι σάρκα από τη σάρκα της Ελλάδας. Δεν διαχωρίζεται. Δεν τεμαχίζεται».

Μέσα σε ένα μήνα με την υπογραφή του συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου για τη μεταξύ τους ΑΟΖ και ενώ είχε προηγηθεί και η συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας για τη ΑΟΖ στο Ιόνιο, ο Ροζάκης δικαιώνεται, καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκης αποδέχεται μετά από διαπραγματεύσεις μειωμένη επήρεια των ελληνικών νησιών στο Ιόνιο και στο Αιγαίο (Στροφάδες, Ρόδο, Κρήτη, Κάρπαθος, Κάσος…) και για το Καστελόριζο ούτε λόγος να γίνεται.

Η συμφωνία της ΑΟΖ με την Αίγυπτο δεν είναι ίσως τίποτα περισσότερο από μια κίνηση τακτικής στη γεωπολιτική διελκυστίνδα στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς ωστόσο να αποτελεί μια στρατηγική κίνηση αφού πρόκειται για μερική οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο, την ώρα μάλιστα που ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης δηλώνει έτοιμος για διάλογο με την Τουρκία για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και σε περίπτωση μη συμφωνίας προσφυγή στη Χάγη.

Το γεγονός ωστόσο της συμφωνίας με την Αίγυπτο δημιουργεί δύο σημαντικά ερωτήματα:

– πρώτον, απεμπολούμε πλέον τα δικαιώματά μας πέραν του 28ου μεσημβρινού και εφεξής πρέπει να τα συζητήσουμε με τους Τούρκους και να έχουμε τη σύμφωνη γνώμη τους για να τα ασκήσουμε, γεγονός που σημαίνει αναθεώρηση των πάγιων εθνικών θέσεων;

– δεύτερον, είχαμε προβλέψει, ως κυβέρνηση, ότι μια τέτοια σημαντική κίνηση με την Αίγυπτο θα μπλόκαρε πιθανότατα το διάλογο που είχε δρομολογηθεί με την Τουρκία και στον οποίο είχε συναινέσει και η ελληνική κυβέρνηση ή τελικά αυτό θέλαμε και γι’ αυτό το κάναμε;

Εν πάση περιπτώσει οι εξελίξεις κάνουν επιτακτική την ανάγκη για σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας για μια ευρύτερη πολιτική συμφωνία και εθνική συναίνεση στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, με βάση τα νέα δεδομένα που διαμορφώνουν οι χάρτες των ΑΟΖ στην περιοχή. Διαφορετικά ο… «πόλεμος» μεταξύ «πατριωτών» και «μειοδοτών» μπορεί να βλάψει ανεπανόρθωτα τη χώρα σε μια κρίσιμη καμπή για το μέλλον της στην ευρύτερη περιοχή.