Επιχείρηση αντιπερισπασμού

Μία διαφορετική διάσταση στην οργανωμένη προσπάθεια να κυριαρχήσει στη δημόσια κουβέντα το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου, δίνουν αρκετοί αναλυτές, υποστηρίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί ν’ αλλάξει την ατζέντα που κυριαρχείται από το θέμα των παρακολουθήσεων.

Πρόκειται, δηλαδή, για μία επιχείρηση αντιπερισπασμού.

Και εν μέρει η κυβέρνηση το έχει πετύχει.

Δεν είναι και δύσκολο, άλλωστε.

Έχοντας συμμάχους (αργυρώνητους) τα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα, το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της επικαιρότητας τις τελευταίες μέρες και τροφοδοτείται συνεχώς από τις δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών –βλέπε Γεραπετρίτης, χτες-. Από την άλλη, γίνεται εμφανής προσπάθεια το θέμα των υποκλοπών να υποβαθμιστεί.

Βεβαίως, όσο καλά και αν θέλει η κυβέρνηση να πλασάρει το θέμα για να το κάνει ακόμη πιο εύπεπτο για τον λαό, από την άλλη είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι ξαφνικά ο Κ. Μητσοτάκης κόπτεται για την κυβερνητική σταθερότητα, μετά τις επόμενες – μεθεπόμενες εκλογές.

Ευελπιστεί ότι η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα και στις δεύτερες εκλογές θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση ακόμη και αν το ποσοστό που θα πάρει θα είναι μικρό. Αυτός είναι ο στόχος του.

Εδώ, όμως, έχουμε το εξής οξύμωρο.

Πως είναι δυνατόν ο κ. Μητσοτάκης να βλέπει πως για να κυβερνήσει ξανά τη χώρα θα πρέπει, ουσιαστικά, να υφαρπάξει την αυτοδυναμία, όταν οι δημοσκοπήσεις και τα ΜΜΕ του δίνουν ποσοστά που θα ζήλευε και ο Κιμ;

Προφανώς και τέτοια ποσοστά για τον κ. Μητσοτάκη αλλά και για τη ΝΔ δεν υπάρχουν, προφανώς και τα ΜΜΕ και οι δημοσκοπήσεις προσπαθούν να συγκρατήσουν την οργή των πολιτών κατά του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, προφανώς και όλοι αυτοί ευελπιστούν πως η ΝΔ θα είναι και πάλι πρώτο κόμμα, αλλά δεν βάζουν και στοίχημα.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όλες αυτές οι μεθοδεύσεις δείχνουν ότι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης βρίσκονται σε βέρτινγκο.