Περί μετακομίσεως το ανάγνωσμα

Περί μετακομίσεως το ανάγνωσμα. Πρόσχωμεν.

Το προανήγγειλα ψες, για να δεις τι τραβάμε και μείς οι χορεύτριες. Κατέω ότι δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ. Για συμπαράσταση και μόνο στην καπετάνισσα, στην μανούλα του νέου εθνικού μας ήρωα του Μαθιού που πήγε στης Βασιλικής. Σε τούτηνε εκάηκε το σπιτικό της, σε μένανε η γούνα. Κι ενώ όλοι υποψιαζόμαστε εμπρησμό απ’ τους Βρουλάκηδες αποδεικνύεται ότι άρπαξε φωτιά από ένα καντήλι. Όταν ψυχανεμίζεσαι πως εδώ σβήνει το καντήλι σου είναι σώφρον να την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια και να πας εκεί που ανάβει μια μεγάλη λαμπάδα. Άλλωστε και η η Εύα μετακόμισε σε σωφρονιστικό κατάστημα, χωρίς να χωρίζει με τον Ιταλό.

Σου γράφω μέσα από ένα βουνό κούτες. Είχα 11 χρόνια ν’ αλλάξω σπίτι και θα ήθελα να σε ενημερώσω πως οι τιμές διπλασιάστηκαν. Τώρα καταλαβαίνω όσους δεν χωρίζουν γιατί δεν τους παίρνει να νοικιάζουν δύο σπίτια. Ή δεν μετακομίζουν ούτε πληρώνουν το ενοίκιο περιμένοντας το χαρτί της έξωσης, αφού δεν έχουν λεφτά στην πάντα για τα έξοδα της μετακόμισης. Που μοιάζει πλέον πολυτέλεια.

Για ένα σπίτι 100 τετραγωνικά θες, με το καλημέρα 3000 – 4000 ευρώ, Όσο αγοράζεις στο Σχιστό μια Πόρσε Καγέν 4000 κυβικών. Γιατί δεν είναι μόνο η μεταφορική. Είναι και τα δύο ενοίκια μπροστάντζα. Και οι μαστόροι για τις στοιχειώδεις μετατροπές που πρέπει να κάνεις στο καινούργιο. Και οι ατέλειωτες εργατοώρες που απαιτούνται για ξεσκαρτάρισμα, αμπαλάρισμα και κυρίως για ξεαμπαλάρισμα και κάθε τύπου αλλαγές λογαριασμών, εφορείες, τράπεζες, ΕΦΚΑ και πάει λέγοντας.

Για να μην βάλουμε τώρα και την αξία των πραγμάτων που χαρίζεις και όσα σου σπάσουν. Που θα σου σπάσουν.

Λένε ότι πλούσιος είναι αυτός που έχει ελεύθερο χρόνο. Κι αυτό σωστό! Αρκεί να μην είσαι άνεργος και απλώς να έγινες εισοδηματίας γιατί κληρονόμησες τον γέρο σου, κέρδισες τον ΤΖΟΚΕΡ ή έκλεψες την τράπεζα και τι με νοιάζει εμένα, δεν είμαι με κανένα. Άντε και καλή τύχη μάγκες! Που τραγουδούσε ο μακαριστός μου φίλος ο Παύλος.

Άμα δουλεύεις και συ κι ο άντρας σου σε δύο δουλειές για να τα φέρεις βόλτα με δύο κουτσούβελα, την ήπιες κανονικά. Δεν μπορείς να γίνεις κατά φαντασία πλούσιος να χεις ελεύθερο χρόνο.

Χρειάζεσαι δύο – τρείς μήνες να ξενυχτάς και την ώρα που κοιμούνται τα παιδιά να κάνεις ό,τι σου πω.

Παίρνεις μια μεζούρα και επιβεβαιώνεις με την παραμικρή λεπτομέρεια στις όψεις και τις κατόψεις και του παλιού και του καινούργιου σπιτιού.

Μετράς στον πόντο όλες τις διαστάσεις και κάνεις το ίδιο με τα έπιπλα, τους πίνακες, τα κουζινικά, τις κουρτίνες και με όλα τα αντικείμενα.

Αν δεν μπορείς να τα πουλήσεις γιατί είναι παλιά ή να τα ανταλλάξεις, χαρίζεις – δεν πετάμε τίποτα, το σκουπίδι του ενός είναι το διαμάντι του άλλου, ζούμε από την ανακύκλωση των υπαρχόντων – ό,τι δεν χωράει. Πιθανόν και κάποιο καναπέ, ένα κρεβάτι, γλάστρες ίσως…

Χωρίς να έχεις σπουδάσει ανακηρύσσεις την αφεντομουτσουνάρα σου ντεκορατέρ, διακοσμητή εσωτερικών χώρων και βάλε μεγάλε. Προσοχή! Δεν ζητάς ποτέ βοήθεια από πιο άσχετους από σένα.

Αν κάποια επιμένει, την βάζεις να φτιάξει τις κούτες με τα βιβλία, τα κουζινικά, τα ρούχα και, επ’ ευκαιρία την εκβιάζεις για να στα καταγράψει σε ένα εξελάκι..

Αγοράζεις από μια αποθήκη κούτες, ειδικά προστατευτικά, χαρτιά και τυλίγεις ο ίδιος με προσοχή κάθε σερβίτσιο, κάθε βάζο και κάθε ποτηράκι. Βάζεις ετικέτες απ’ έξω «προσοχή εύθραυστον».

Βάζεις αυτοκόλλητα σε όλες τις κούτες που γράφουν από ποιο χώρο (σαλόνι, κουζίνα, δωμάτιο, γραφείο, τουαλέτα, μπαλκόνι) τα παίρνεις και σε ποιο χώρο ακριβώς θα πάνε στο καινούργιο σπίτι.

Με μια κιμωλία σχεδιάζεις στο πάτωμα σε κάθε χώρο όπου θα μπει κάθε έπιπλο και θα τοποθετηθούν οι κούτες (του γραφείου στο γραφείο – της τουαλέτας στην τουαλέτα).

Καταγράφεις και αριθμείς τις κούτες ανά κατηγορία και επί του συνόλου.

Φτιάχνεις μια κατάσταση με σειρά με την οποίαν θα φορτωθούν και θα ξεφορτωθούν τα έπιπλα και οι κούτες έτσι ώστε να μην φρακάρει ο χώρος με ψιλολόγα και δεν χωράνε να περάσουν τα ογκώδη αντικείμενα.

Παίρνεις νερά, χυμούς και σάντουιτς για τους μεταφορείς και Λεξοτανίλ για σένα.

Α, ναι και αν πρόκειται να στείλεις μέσα στην νύχτα κείμενο στο 1Voice.gr πληρώνεις 30 ευρώ ένα σεκιουριτά να φυλάει καραούλι πάνω από το ρούτερ σου.

Είναι απολύτως βέβαιο πως τη ώρα που θα πας για ένα λεπτό στην τουαλέτα, κάποιος που θεωρεί το ιντερνέτ αξιοπερίεργη ή περιττή μαλ@κία, θα σου τραβήξει το καλώδιο και θα το χώσει στην κούτα με τα χαρτιά υγείας.

Αν είναι ο ο μπογιατζής που σου χει ξε-συνδέσει το ρούτερ γιατί τον εμπόδιζε, λέει, και το φουντάρησε στο σκουπιδοτενεκέ, σε εκλιπαρώ μη τον σκοτώσεις!

Αν αποφύγεις και αυτή την φορά το έγκλημα δεν θα περάσεις τα τελευταία χρονάκια σου στην Ψειρού, όπως σου είπε η καφετζού, αλλά θα χεις γλυκά και νοσταλγικά γεράματα, μέχρι να μετακομίσεις οριστικά στην τελευταία σου κατοικία.