Η σωστή φωτογραφία δίπλα στη λέξη ξεφτίλα

Αν δίπλα από μία λέξη, ένα όνομα, ένα επώνυμο, θα έπρεπε να τοποθετήσουμε μία επεξηγηματική φωτογραφία, τότε δίπλα στην λέξη ξεφτίλα, ποια φωτογραφία θα βάζατε;

Προσωπικά θα έβαζα του Κωστή Χατζηδάκη.

Μέχρι και πριν λίγα 24ώρα πίστευα πως είχε φτάσει τον όρο ξεφτίλα στον υπερθετικό βαθμό, με τις αστείες δικαιολογίες του για την παρακολούθησή του από Κυριάκο Μητσοτάκη και την ΕΥΠ.

Για τον Κωστή δεν ευθύνεται ο Κ. Μητσοτάκης που παρακολουθείτο.

Δεν φταίει κανείς.

Απλώς, να μωρέ. Να…

Καμιά φορά τον έπιανε λιγούρα τον Κούλη και επειδή η Πόπη (Καλαϊτζή) φτιάχνει –όπως με πληροφόρησαν- ωραία ντολμαδάκια, αντάξια μαθαίνω αυτών της Μαρίκας, αντί να παίρνει τον Κωστή τηλέφωνο και να τον ενοχλεί, παρακολουθούσε την κουβέντα με την Πόπη όταν του τηλεφωνούσε τι φαγητό του είχε φτιάξει. Για να του στείλει και ένα ταπεράκι στο Μαξίμου.

Τέτοια ξεφτίλα είναι ο Χατζηδάκης.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Πάνω, όμως, που λες πως τα έχεις δει από ένα ανθρωπάριο, έρχεται το χτύπημα που πραγματικά σε αποτελειώνει.

Για την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Χατζηδάκης ψήφισε με επιστολική ψήφο.

Λέω κι εγώ, καλή τη πίστη, κάποια σοβαρή δουλειά θα είχε. Ένα ταξίδι στο εξωτερικό, κάποια συνάντηση με έναν ομόλογό του.

Όταν όμως μαθαίνω τον πραγματικό λόγο που ψήφισε με επιστολική λέω πως ο άνθρωπος δεν είναι απλώς ξεφτίλας.

Είναι ο ορισμός του ξεφτίλα.

Γιατί ψήφισε με επιστολική ψήφο;

Γιατί είχε να πάει να μιλήσει σε ΚΑΠΗ.

Αν υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται, ακόμη, ο Χατζηδάκης στις επόμενες εκλογές δεν πρέπει να βρει ούτε την ψήφο του.

Αλλά, είναι βέβαιο πως όχι μόνο θα είναι στη Βουλή, αλλά θα σκίσει και σε ψήφους.

Τέτοια κωθώνια είναι οι ψηφοφόροι…