ΝΔ: Από την αυτοδυναμία στην… αντιπολίτευση
Το πιθανότερο είναι να κυνηγούσαν χίμαιρες και πριν τα Τέμπη στη Νέα Δημοκρατία, ωστόσο μετά την τραγωδία της 28ης Φεβρουαρίου κάθε σκέψη περί αυτοδυναμίας είναι απαγορευτική.
Τόσο η ανάγνωση των δημοσκοπήσεων όσο και η ανάλυση από τους εκλογολόγους συνηγορούν πως για να επιτευχθεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία από το πρώτο κόμμα στις δεύτερες εκλογές απαιτείται υπό ευνοϊκές προϋποθέσεις ένα ποσοστό πέριξ του 36,5%… Και ενώ η σύνθεση κυβέρνησης συνεργασίας καθίσταται αναγκαία, προκειμένου η χώρα να παραμείνει σε πορεία σταθερότητας, όλα δείχνουν πως το κυβερνών κόμμα, στην περίπτωση που αναδειχθεί πρώτο, περισσότερο θα περιπλέξει τα πράγματα παρά θα διευκολύνει την κατάσταση για να υπάρξει ομαλή μετάβαση από το χθες στο αύριο.
Η αποκαλυπτική δημοσκόπηση της έντυπης Voice βρέθηκε στο προσκήνιο το σαββατοκύριακο και προκάλεσε συζητήσεις-αναλύσεις για το που οδηγούνται τα πράγματα κυρίως με φόντο το μετεκλογικό σκηνικό. Και στην μέτρηση της Real Polls επιβεβαιώθηκε πως η Νέα Δημοκρατία είναι κατά πολύ κάτω από το 30%, όπως και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «τσιμπά», τουλάχιστον ακόμα, δημοσκοπικές μονάδες από την κατάρρευση της ΝΔ.
Αυτό, όμως, που έγινε πλέον ορατό από τη δημοσκόπηση μας είναι πως τα λεγόμενα μικρά κόμματα καταγράφουν δημοσκοπικά κέρδη και αυξάνουν δυνάμεις. Και πέραν όλων των άλλων ερμηνειών, μια που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι πως με την επιλογή ψήφου, οι πολίτες δείχνουν και για το τι προτιμούν ανάμεσα στις «ισχυρές κοινοβουλευτικά αυτοδύναμες κυβερνήσεις» και τις κυβερνήσεις συνεργασίας.
Και μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να βλέπει ακόμα εφικτή την αυτοδυναμία στη δεύτερη κάλπη, όπως είπε και πρόσφατα στον Στ. Θεοδωράκης, όμως η πλειονότητα του πολιτικού κόσμου βλέπει τις συνεργασίες ως μονόδρομο για να κυβερνηθεί η χώρα, προβάλλοντας μάλιστα την ανάγκη αυτό να γίνει από την πρώτη Κυριακή, όταν τα κόμματα βάσει της απλής αναλογικής έχουν ανόθευτη λαϊκή ετυμηγορία και οι πολίτες δεν ψηφίζουν με εκβιαστικά διλήμματα. Αλλά ακόμα και στο σενάριο της δεύτερης κάλπης, που υπενθυμίζεται για να επιτευχθεί η αυτοδυναμία πως απαιτείται το 36,5 – 37% και με ένα 13% να πηγαίνει σε κόμματα που δεν μπαίνουν στη βουλή, το πιθανότερο είναι να σχηματισθεί κυβέρνηση συνεργασίας. Και εδώ πάμε στα ενδιαφέροντα.
Αν επιβεβαιωθούν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, και κυρίως της Real Polls για τη Voice, το πλέον πιθανό σενάριο είναι στις πρώτες εκλογές να μη φτάνουν τα «κουκιά» δυο κομμάτων, χωρίς τη συμμετοχή του δεύτερου, για να σχηματισθεί κυβέρνηση. Πάμε δηλαδή στην προοπτική του «Μεγάλου Συνασπισμού», με κυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ή ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, με ή χωρίς το ΠΑΣΟΚ, για να έχει κυβέρνηση η χώρα. Αλλά το ΠΑΣΟΚ ρίχνοντας στο τραπέζι το σενάριο, «καίει» τις ήδη μηδαμινές πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο.
Πως το είπε ο πρωθυπουργός; Η πρώτη κάλπη δείχνει ποιος θα κυβερνήσει και η δεύτερη το πως θα κυβερνήσει; Ας πούμε ότι τον Μάιο συγκεντρώνει 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ 28%, το ΠΑΣΟΚ ικανοποιεί τους στόχους του Ν. Ανδρουλάκη και είναι στο 13% και τα μικρότερα κόμματα επιβεβαιώνουν την «ορμή» που τους δίνει η Real Polls. Αυτό το πολιτικό τοπίο, ο Κ. Μητσοτάκης θα το ερμηνεύσει ως «σήμα» από τους πολίτες να πάει σε δεύτερες εκλογές; Και στην δεύτερη κάλπη πιστεύει ότι θα έχει πιθανότητες για αυτοδυναμία; Ή θα είναι ο «κορμός» σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τον… κανέναν και με μια προοπτική κυβερνησιμότητας της χώρας υπό συμμαχικό σχήμα, που μέχρι και τις κάλπες θα λέει πως «δεν είναι αποτελεσματικό για τη χώρα»;
Ο Κ. Μητσοτάκης εμμένοντας στο «παραμύθι» της αυτοδυναμίας έχει αυτοπαγιδευτεί και έχει περιθωριοποιήσει πολιτικά τη Νέα Δημοκρατία, προσφέροντας σε όλους τους άλλους την πολυτέλεια της συζήτησης προς αναζήτηση ρόλου για την «επόμενη ημέρα».
