Στα άδυτα των αδύτων της COSMOTE

Τεμενάδες σου κάνουνε για να μπεις. Τυράκι σου βάζουνε στην φάκα για να πιαστείς.

Το πρόβλημα αρχίζει άμα θες να βγεις. Όταν δεν την χρειάζεσαι άλλο αυτή την υπηρεσία και θέλεις να φύγεις, να απαλλαγείς.

Σε εμποδίζουνε με χίλια δύο προσχήματα, με γραφειοκρατικά μπλεξίματα και σου επιφυλάσσουν ατελείωτες ταλαιπωρίες μέχρι να σιχτιρίσεις την ώρα κι την στιγμή. Πρέπει να βρεις τρόπο να δραπετεύσεις. Έβαλες πριν πέντε μήνες σταθερό τηλέφωνο της COSMOTE άλλα κάτι άλλαξε, κάτι συνέβη. Αφήνεις το σπίτι που νοίκιαζες κι φεύγεις, πας αλλού.

Χρειάζεσαι πολλές απλήρωτες εργατοώρες για να καταφέρεις να μιλήσεις στο τηλέφωνο με τους «αναρμόδιους» και να ανακαλύψεις ποιος, επιτέλους, μπορεί να είναι ο «αρμόδιος».

«Δεν σας συμφέρει Κύριε να φύγετε τώρα, γιατί θα πληρώσετε «πέναλντι», το κόστος για τους επτά μήνες μέχρι να λήξει το ετήσιο συμβόλαιο που υπογράψατε είναι μικρότερο, άρα σας προτείνω να μεταφέρετε το τηλέφωνο στην νέα σας κατοικία, γι αυτό το διάστημα κι ς μη το πολυχρησιμοποιείται, δεδομένου πως, όπως μου είπατε, υπάρχει ήδη σταθερό τηλέφωνο στον νέο χώρο σας». Πολύ μπερδεμένα μου τα έλεγε ο αρμόδιος, εγώ τα αποκωδικοποίησα και τα μετέφρασα έτσι, γιατί είμαι «γατόνι».

Άμα είναι να πληρώσω περισσότερα για να μείνω, δεν φεύγω, είπα, εδώ θα μείνω κι έμεινα.

Περάσανε οι επτά μήνες γινήκανε οκτώ, δώδεκα, δεκατρείς, πλερωνω κανονικά, το συμβόλαιό μου έχει λήξει, είχα συνεννοηθεί («η κλήση σας καταγράφεται») να μην ανανεωθεί.

Κατάφερα να μάθω, με κόπο πολύ, πως δεν ανανεώθηκε αλλά και δεν είχε διακοπεί. Ωστόσο δεν μπόρεσα να βρω κάποιον «αρμόδιο» και κοινωνικά ευαίσθητο μαζί, που να με λυπηθεί και να σταματήσει την αιχμαλωσία μου.

Άκρη δεν βρίσκω γιατί δεν υπάρχει. Μακάρι να έσκαγε μύτη κάποιος, όπως τις παλιές – καλές εποχές να του δώκω 50 – 100 ευρουλάκια μιζουλίτσα να μου τον εξαφανίσει αυτόν τον γαμημένο αριθμό του σταθερού, τον αχρείαστο!

Ο αποκάτω, ο διαμέρισμας, μου είπε έναν εκβιασμό που τους έκαμε αυτός και τονε δοκίμασα κι εγώ.

Απλά δεν πλήρωσα τον τελευταίο λογαριασμό.

Σκέφτηκε, ο αποκάτος – ο διαμέρισμας -ίδιος ο σατανάς είναι ο πούστης – ότι άμα δεν τονε πληρώσουμε 5-6 φορές τον λογαριασμό, τι θα κάμουνε (;), θα μας το κόψουνε το αχρείαστο, γαμώ τα τηλεφωνά τους μέσα, γαμώ!

Αμ, δεν..

– «Είστε ο Κύριος Ρουμελιώτης»;

-«Ποιος άλλος μπορεί να είμαι; Αφού εμένανε πήρατε και ξέρετε και το μικρό μου όνομα και τ όνομα της κόρης μου και το ακριβές ποσό που χρωστάω. Κοροϊδευόμαστε τώρα; Μεταξύ κατεργαράκων –ειλικρίνεια»!

– «Μας δυσκολεύει ο νέος νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα προσωπικά δεδομένα, πείτε μου, σας παρακαλώ, τα δύο πρώτα νούμερα του ΑΦΜ σας για να γίνει η απαιτούμενη ταυτοποίηση”.

– «Κι αν δεν στα πω»;

-«Τότε η υπόθεσή σας θ δοθεί σε εισπρακτική εταιρεία»…

Υπέκυψα στον εκβιασμό και τόδωκα το ΑΦΜ μου, είπα όμως και την «εξυπνάδα» μου.

– «Αμ θέλετε να παίξουμε το παιχνίδι της, δήθεν, προστασίας των προσωπικών δεδομένων θα πρέπει να αφτιάζεται έναν γαμάουα αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης που να (ανα)γνωρίζει απ την χροιά την φωνή μου και να λίνει σε χρόνο dt τα γαμωπροβλήματα».

Να μου λέει: «Ρε μαλακαντρίκο μας χρωστάς 73, 28 ευρώ κι εμείς σε κρατάμε αιχμάλωτο τέσσερεις μήνες και… ξεχνάμε να σου κόψουμε την σύνδεση. Κατέθεσε μου τώρα ηλεκτρονικά μια κατοσταρού σ αυτόν τον λογαριασμό να βγάλω κι ένα χαρτζιλίκι κι εγώ γιατί έχω παιδάκια, στόματα να θρέψω και την ίδια στιγμή, μάγκα μου εγώ θα στηνε κόψω την πουτάνα την σύνδεση».

Σαν να μην το άκουσε ( η εκπαιδευμένη να γλυτώνει το ψυχιατρείο): «Εμείς δεν είμαστε αρμόδιοι για τις διακοπές των συνδέσεων, μπορώ να σας ενημερώσω μόνο για τα δικαιολογητικά που χρειάζεστε.

Μου απαριθμεί μια σειρά δικαιολογητικών μεταξύ των οποίων της πρώτης σύνδεσης και της μεταφοράς του τηλεφώνου που έχασα, μεταξύ άλλων, στην μετακόμιση.

– «Δεν μπορώ σε κατάστημα της COSMOTE Κυρία»

«Γιατί δεν μπορείτε να πάτε;»

– «Γιατί δεν έχω ποδαράκι, δεν έχω χεράκια, γεννήθηκα α-σώματος, λυπηθείτε καλέ Κυρία, σας παρακαλώ πολύ»! Αχ, χ, τώρα παθαίνω και εγκεφαλικό!»

-«Παθαίνετε εγκεφαλικό»;!

– «Σας παρακαλώ καλέστε το 166 !»

-« Κουράγιο Κύριε, το καλώ τώρα, θα παραβιάσω γι α σας κάθε πρωτόκολλο, η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από νόμους και διαδικασίες».

Πράγματι ήρθε το 166 αλλά δυστυχώς δεν με πρόλαβε.

Μόλις είχα ξεψυχήσει.

Έμεινε, για να με θυμούνται, αυτός ο λογαριασμός των73, 28 ευρώ.

Είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα τονεπληρώσουν, με όλες τις νόμιμες προσαυξήσεις, τα παιδιά μου ή τα εγγόνια μου.

Ή, έστω, τα δισέγγονα μου (μετά τον αποικισμό στον πλανήτη – είναι πολλά τα λεφτά -Άρη).