Άη Στράτης: Ο ανιστόρητος κ. Μητσοτάκης

“Θέλησα σήμερα, αυτή την πολύ σημαντική ημέρα για την Ορθοδοξία, να βρεθώ στον ακριτικό Άη Στράτη, έναν τόπο με βαριά ιστορία. Ένα τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας το οποίο μετατρέπεται, όμως, σε ένα ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας”.

Τάδε έφη Κυριάκος Μητσοτάκης στον Άγιο Ευστράτιο όπου βρισκόταν χθες για την γιορτή των Φώτων προσβάλλοντας την ιστορική μνήμη, καθώς το ιστορικό νησί αποτέλεσε τόπο εξορίας και βασανιστηρίων για το κράτος της Δεξιάς και της Χούντας.

“Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να παίζει με την ιστορική μνήμη” σχολίασε άμεσα η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέροντας στην σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε: “Ο ιστορικός αναθεωρητισμός βρίσκει μπροστά του το τείχος της μνήμης των δημοκρατικών πολιτών του τόπου. Ο Κ. Μητσοτάκης και τα στελέχη του, με δηλώσεις όπως: «Τι τον νοιάζει τον 18χρονο τι συνέβη 50 χρόνια πριν» και «Η Εθνική μας εορτή μας θυμίζει την αξία του εθελοντισμού», επιχειρούν συστηματικά να αλλοιώσουν την ιστορική αλήθεια η οποία έχει γραφτεί με το αίμα από τις θυσίες του ελληνικού λαού. Σήμερα ο Κ. Μητσοτάκης μας ενημέρωσε πως στον Άη Στράτη υπήρξε «διχασμός». Ε λοιπόν μάθετε πως ο Άη Στράτης δεν υπήρξε τόπος «διχασμού», κύριε Πρωθυπουργέ. Αντίθετα υπήρξε τόπος εξορίας, βασανιστηρίων και δολοφονιών. Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να παίζει με την ιστορική μνήμη. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ πως ο δρόμος προς την ελευθερία και τη δημοκρατία άνοιξε με την επιμονή και την αυτοθυσία των αγωνιστών αυτού του τόπου”.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η ανάρτηση του ΜέΡΑ25 στο twitter: “Κύριε @PrimeministerGR ο Άϊ Στράτης δεν ήταν τόπος «διχασμού και δοκιμασίας», ήταν τόπος εξορίας και βασανιστηρίων. Ντροπή σας να προσπαθείτε να ξαναγράψετε την Ιστορία, «στεναχωρώντας» και αρκετούς πρωτοκλασάτους υπουργούς σας, ιδεολογικούς απογόνους των βασανιστών”.

Επίσης σε σχόλιο στην ιστοσελίδα του ΚΚΕ, 902.gr, αναφέρεται μια συνοπτική ιστορία του νησιού από το 1920 μέχρι το 1962 “προς αποκατάσταση της αλήθειας” και τονίζεται μεταξύ άλλων πως “η Ιστορία του Αη Στράτη έγινε βαριά χάρη στην αλύγιστη στάση των εξόριστων, γιατί χαρακτηρίζει όπως εκατοντάδες άλλοι τόποι εξορίας, φυλακίσεων το απύθμενο μίσος της αστικής τάξης και των ξένων συμμάχων της απέναντι στο εργατικό λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ, γιατί αντικατοπτρίζουν την σκληρότητα της ταξικής πάλης”.

Καλό θα ήταν ο πρωθυπουργός, που θεωρούσε εαυτό πολιτικό πρόσφυγα όταν ήταν μηνών, να ανατρέξει στην ιστορική συζήτηση στη Βουλή το καλοκαίρι του 1982, για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και στα όσα είπε σύσσωμος ο προοδευτικός πολιτικός κόσμος με πρώτον τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και τον Χαρ. Φλωράκη και τον Γ. Ζίγδη, απέναντι στο διχαστικό λόγο του Ε. Αβέρωφ.