Αμα έχεις γκατς δείξτα μου και ξεφτίλισέ με, τεχνητή μου νοημοσύνη!

Με τόσα που γίνονται δεν πρόλαβα να γράψω κάτι με αφορμή τον “Μάη του σινεμά.”

Την μεγαλύτερη απεργία ηθοποιών και σεναριογράφων μαζί μετά απο 63 χρόνια στο Χόλιγουντ.

Τις ζωντανές διαμαρτυρίες έξω απ’ τα μεγάλα στούντιο της λάμψης. Μπροστά από το κτίριο του Netflix στην διάσημη Σάνσετ Μπουλβάρ του Λος Άντζελες και στα NBC Universal, HBO, Amazon, Paramount στη Νέα Υόρκη. Το συνδικάτο των ηθοποιών SAG-AFTRA –το μεγαλύτερο του Χόλιγουντ με 160.000 μέλη– και το συνδικάτο Αμερικανών σεναριογράφων (Writers Guild of America — WGA) ζητούν αυξήσεις στον βασικό μισθό και residuals (οικονομικές αποζημιώσεις που καταβάλλονται στους ηθοποιούς, σκηνοθέτες και άλλους καλλιτέχνες που μετέχουν σε τηλεοπτικά σόου και ταινίες σε περιπτώσεις επαναλήψεων, αναμετάδοσης, κυκλοφορίας DVD, ή μέσων streaming) στην εποχή του τηλεοπτικού στρίμινγκ (μετάδοση συνεχούς ροής) και διασφαλίσεις πως η εργασία τους δεν θα αντικατασταθεί από την τεχνητή νοημοσύνη (AI).

Θα μείνω στο τελευταίο.

Μου εξηγούν οτι αν βάλεις τον αλγόριθμο αυτηνής της τεχνητής νοημοσύνης να διαβάσει σε χρόνο dt τα 20.000 κείμενα που έχω γράψει, ο πολυγραφότατος, τα τελευταία 45 χρόνια, μπορεί να γράφει σε στυλ Ανδρέας Ρουμελιώτης καλύτερα κείμενα απο μένανε.

Οπότε δεν είμαι, κι εγώ, μόνο αχρείαστος, αλλά και άχρηστος. Μπορεί η ρέπλικά μου να ‘ναι καλύτερη απο την αφεντομουτσουνάρα μου; Μπορεί να ‘ναι γλωσσοπλάστρια, να σκαρώνει καινούργιες λεξούλες, πολλαπλώς ερμηνεύσιμα νοήματα, να μαγειρεύει με σωστές δόσεις αρχαΐζουσας καθαρεύουσας, μαλλιαρής δημοτικής, περίεργων αργκώ, να γ@μάει το συντακτικό (!) ; Και το δυσκολότερο όλων: να είναι καλύτερη απο εμέ , στο δυσκολότερο όλων, στην παραληρηματική γραφή;

Αγαπούλα εγώ έχω διαβάσει 100 φορές λέξη προς λέξη όλους τους τόμους απο το “Πιστεύω” του δικτάτορος Γεωργίου Παπαδόπουλου και πειραματίστηκα τους δύο τελευταίους αιώνες, έχτισα μια λαμπρή καριέρα πάνω στο ορίτζιναλ παρανοϊκό παραλήρημα. Μπορώ να πηδάω από θέμα σε θέμα, να μη βάζω γλώσσα μέσα και να αλλάζω έξι -επτά θέματα διαφορετικά μέσα σε μια πρόταση. Ο ένας να συγκινείται και να κλαίει, η άλλη να γελάει και ο τρίτος να θυμώνει γιατί πιστεύει ότι το έγραψα για ‘κείνον, πως ήθελα να τον ειρωνευτώ. Αμα έχεις γκατς δείξτα μου και αντικατέστησέ με, ξεφτίλισέ με, νοημοσύνη μου τεχνητή.

Στον σκουπιδοτενεκέ μέσα ρίξε με!