Αν ήμουν στη θέση του Μητσοτάκη, του Τσίπρα, του Ανδρουλάκη…

Αν ήμουν στην θέση του Κυριάκου, θα ήθελα να είχα αποχωρήσει χθες απ’ του Μαξίμου. Δαφνοστεφανωμένος βεβαίως, βεβαίως. Με το στεφάνι του κόκκινου Μάη από την τιμημένη εργατιά του σύντροφου Θεοδωρικάκου.

Υπερήφανος για το αρχαιολογικό έργο μου. Για την εμπιστοσύνη του λαού μας. Για τον μπαμπά μου, τη Μαρίκα, τη Ντόρα. Γιατί φεύγω (κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια) ατσαλάκωτος, αρτιμελής, νικητής! Διατί να το κρύψωμεν άλωστε, θα έκανα ό,τι μπορούσα για να κερδίσω έστω και για μια ψήφο. Για τα μάτια του κόσμου (έναν άγνωστο φως μου, παντρεύεσαι την Κυριακή, είναι ανώτερός μου και η γνώμη του κόσμου, στην εκκλησιά σε οδηγεί). Αν έβλεπα στις δημοσκοπήσεις ότι, υπάρχει έστω μια περίπτωση αυτοδυναμίας ή κυβέρνησης νέας αποστασίας με δυο, τρείς πουλημένους ΠΑΣΟΚους, θα έκανα ό,τι έκανε ο Κωστάκης ο Καραμανλής (ο ορίτζιναλ με το πλέι στέισον) όταν είδε το τρένο της χρεοκοπίας να έρχεται κατά πάνω του. Θα πήδαγα από το τρένο.

Την υστάτη στιγμή θα έλεγα κι εγώ: «Έρχονται δύο, τρία πολύ δύσκολα χρόνια. Δυστυχώς 700.000 ελληνικές οικογένειες θα χάσουν τα σπίτια τους από τα αδίστακτα, αιμοβόρα funds. Δεν δύναμαι, λόγω των δεσμεύσεών μας προς την ευρωπαϊκή οικογένεια, να αποτρέψω αυτή την καταστροφική, για τις τιμές των ακινήτων, εξέλιξη. Όπως και την εκκένωση, από τις δυνάμεις του νόμου και της τάξεως, των κατοικιών με την εκπαραθύρωση απόρων οικογενειών, ώστε να τις αγοράσουν σε πολύ χαμηλή τιμή, με επιδότηση, νέα ζευγάρια. Συμπολίτες μου, γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι για δύο ή τρία (αν μες το καλυβάκι γίνεται μπερδεψουά-τριολέ) παιδιά να αγοράσουν, έστω και μπιρ παρά, ένα καταραμένο σπίτι, όπου ζούσαν τα ορφανά που τώρα τουρτουρίζουν στο κρύο. Όμως, χρειάζεται θάρρος και τόλμη. Τι έπαθε δηλαδή ο Τράγκας που αγόρασε το καταραμένο σπίτι της Εκάλης, όπου είχαν σκοτώσει -και βρωμούσαν τα πτώματα των παιδιών- όλη την οικογένεια οι Ταϊλανδοί υπηρέτες ή οποιοσδήποτε άλλος μανιακός δολοφόνος; Υπήρξα πάντα και θα είμαι μαζί σας ειλικρινής.Δεν έχω κανένα ιδιαίτερο κονέ μαζί του, ούτε παίρνει μίζες ο Άγιος Πέτρος για να μπορέσω να αποτρέψω τον αιφνίδιο θάνατο όλων σας. Δίδω όμως τον λόγο της πολιτικής μου τιμής ότι, θα προμηθεύσουμε όλους αυτούς τους συμπολίτες μας που θα περάσουν στη α-στεγία με αδιάβροχα χαρτόκουτα και ζεστά σλίπιν μπαγκ, για να κοιμούνται με ασφάλεια στα παγκάκια, στις πλατείες και στα υπόστεγα των μαγαζιών. Για να μην βρέχονται, να μην κρυώσουν ποτέ τα τιμημένα ελληνόπουλα».

Αν ήμουνα στην θέση του Τσίπρα, θα έκανα τα πάντα για να μην με ξαναξεφτιλίσουν τα φαντάσματα των Μέρκελ και Σόιμπλε, για να γλυτώσω το νέο μαρτύριο της σταγόνας στα γιουρογκρούπια. Για τα μάτια του κόσμου (στ’ άσπρα ντύνεσαι φως μου, αυτή τη μαύρη Κυριακή, και με πνίγει ο καημός μου, που η γνώμη του κόσμου, την Κυριακή στην εκκλησιά σε οδηγεί, μα όταν πονέσεις και κλάψεις μια μέρα, που δε θα το ‘θελα ποτέ ποτέ αυτό, στα χέρια του κόσμου να βάλεις την βέρα, να μοιραστείτε τον καημό) θα ήθελα να χάσω οριακά ή τέλος πάντων με δύο-τρείς μονάδες και να μην κινδυνεύω να με σουτάρουνε οι δικοί μου και στρογγυλοκάτσουν ο Πολάκης με τον Παπαδημούλη στον μπιντέ μου.

Αν, παρ’ ελπίδα, έβγαιναν τα κουκιά, θα άκουγα με κατάνυξη την πρόταση Ανδρουλάκη για το τρίτο πρόσωπο και θα του έκανα μακιαβελική αντιπρόταση. Υπουργός Δικαιοσύνης, Ευάγγελος Βενιζέλος (φρονώ πως θα δεχθεί). Υπουργός Δημόσιας Τάξης (ΜΑΤ και ΜΕΑ για μια Ελλάδα νέα), στανταράκι φυσικά ο Χρυσοχοίδης, να συλλάβει κάνα καταληψία. Υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς (ελπίζω για το καλό της πατρίδος να δεχθεί) και υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Θρησκευμάτων, Γιάνης Βαρουφάκης (αν δεν ανέβει στο τρένο τώρα που γυρίζει, θα γεράσει στη στάση του Υπερσιβηρικού, ακούγοντας τον Κουτσούμπα να γκρινιάζει: «Τέτοιοι είστε»). Οι λοιποί υπουργοί όλοι δικοί μας! Μουσάτοι βρυκόλακες πρασινοφρουροί ΠΑΣΟΚοι με παχιά μουστάκια και ΣΥΡΙΖΑίοι με σαγιονάρες και χαΐμαλιά που βρωμάνε οι μασχάλες τους.

Με μια τέτοια κυβέρνηση η Ν.Δ. θα διαλυόταν και ο Μητσοτάκης με τη Μαρέβα θα πέφτανε απευθείας στα σκληρά, ανεπιθύμητοι θα ‘ταν στο ΚΕΘΕΑ. Αν γινόμουνα λιγάκι Τσίπρας, θα ‘κανα και ένα σάλτο μορτάλε να πάω στον ΟΗΕ μήπως βοηθήσω στην κατάπαυση των εχθροπραξιών στο Σουδάν, στη Σομαλία και αλλαχού. Θα επέστρεφα σε φόρμα μόλις τελειώσει ο χρηματοπιστωτικός Αρμαγεδδών των ΗΠΑ, η ύφεση στην Κίνα, ο νέος Μάης του 2023 των Παρισίων και εξασθενίσει το πλέον επιθετικό στέλεχος του κορονοϊού, φροντίζοντας τους αστέγους και απομακρύνοντας τα πτώματα σε σήψη από τα νοσοκομεία για να περιοριστεί η χολέρα. Γνωρίζω ότι, ο μέσος άνθρωπος έχει την ψευδαίσθηση πως «όλα θα πάνε καλά». Στην πραγματικότητα, όλα πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο μέχρι να σε θάψουνε ζωντανό με νεκροψία και να μην σε ακούσει κανείς που χτυπάς την κάσα. Μεταξύ μας τώρα, μέχρι να φτιάξει τον σοσιαλιστικό παράδεισο ο σύντροφος Κουτσούμπας, τον έχουμε πιεί άσχημα. Δεν παλεύεται αυτή η καπιταλιστική κόλαση, δικέ μου. Γκέγκε;

Αν ήμουν Ανδρουλάκης, θα το έπαιζα εντελώς Αδάμ, θα τα έφτιαχνα με την Εύα, θα παίρναμε το παιδί της, τα κρυμμένα τα καταριανά μπικικίνια και τον Γεωργούλη (να μας βιάζει όταν πλήττουμε) και θα αράζαμε Κανάριους Νήσους κι έτσι. Σιγά μην κάτσω μες τη ζέστα εδωχάμου, να οργανώνω νέα Ιουλιανά για τα δύο πουλημένα κορμιά, αποστάτες του Λοβέρδου, που θ’ αγοράσει ο Μητσοτάκης ώστε να πάρουνε τα κοράκια τα σπίτια του κοσμάκη και να παρακολουθεί τους φαντάρους που βάζουν οι γυναίκες τους σπίτι για να τους εκβιάζει μην του τη τζάσουνε. Είπαμε «ΠΑΣΟΚ, σώσε μας!», αλλά δεν θα με πιάσουνε και εμένανε κορόιδο. Αν είστε μάγκες, βρείτε κάποιον να αναστήσει, πριν τη δευτέρα παρουσία, τον Ανδρέα Παπανδρέου να τους πάρει τα σώβρακα μέσα στη Λεωφόρο. Τι θε ρε φίλε;! Να γίνω χανουμίτσα του Κούλη ή ψυχογιός του Αλεξούλη; Αφού δεν πρόκειται να δεχθεί το Τσιπράκι τον πρωθυπουργό που προτείνω, παρόλο που είναι αρχι-ΣΥΡΙΖΑίος. Πολλές εναλλακτικές έχω: Αλέκος Αλαβάνος. Αν δεν του κάνει του πατροκτόνου: Νίκος Κωνσταντόπουλος! Αν δεν θε τον μπαμπά, πάρε την κόρη. Η Ζωούλα μας αρχηγός του κράτους. Για να μην σου πω να στοιχηθούμε όλοι γύρω απ’ τον Κουτσούμπα και να βάλουμε ένα τεράστιο σφυροδρέπανο στην πρόσοψη της Βουλής.

Κόκκινη Πρωτομαγιά. Βγείτε ξαφνικά στους δρόμους να βαράτε κατσαρόλες και τηγάνια. Κάθε μέρα επανάσταση. Η φαντασία στην εξουσία. Κάτω από την άσφαλτο υπάρχει θάλασσα. Ο κόσμος θα ησυχάσει μόνο όταν ο τελευταίος καπιταλιστής κρεμαστεί από τα έντερα του τελευταίου γραφειοκράτη. ΜΛ-ΚΚΕ Ανασυγκροτημένο και λίγα λέω.