Αν ο Τσίπρας δεν είχε έναν Πολάκη, θα έπρεπε να τον… εφεύρει
Του Ηλία Μιχαλά*
Αλίμονο στην χώρα που θα βρεθεί στην μέση του κυκλώνα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και τις τύχες των πολιτών θα διαχειρίζονται πολιτικοί απόγονοι της Θάτσερ.
Οι εκλογές που έγιναν, είχαν το εντελώς λάθος “επίδικο”. Πουθενά δεν αναφέρθηκε ότι οι βρύσες της ρευστότητας στέρεψαν και ένα τσουνάμι νεοφιλελεύθερων Κυρανάκηδων έρχονται να εφαρμόσουν κοινωνική πολιτική, σε ανθρώπους που είναι χρόνια στην εντατική της φτώχειας.
Στις ΗΠΑ η υπουργός οικονομικών Γέλεν, έστειλε και τρίτη επιστολή στο Κογκρέσο ότι αν δεν εγκριθεί η αύξηση ορίου του Αμερικανικού χρέους (σήμερα στα 31 τρισ. δολάρια), οι ΗΠΑ θα βρεθούν σε καθεστώς χρεοκοπίας.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι κάτι τέτοιο θα αποφευχθεί έστω και την τελευταία στιγμή. Κανείς στον πλανήτη δεν δείχνει προετοιμασμένος για ένα στα σοβαρά ενδεχόμενο χρεοκοπίας των ΗΠΑ.
Όμως και μόνο που φτάνει να συζητιέται ένα τέτοιο σενάριο, έχουμε το “σημαδάκι” για να καταλάβουμε όλοι οι υπόλοιποι του Δυτικού μπλοκ, πόσο δύσκολη και αδιέξοδη περίοδο οικονομικών προβλημάτων διανύουμε.
Τα χρήματα που αφειδώς “τυπώθηκαν” στην διάρκεια της πανδημίας δημιούργησαν την πλήρη ανισορροπία. Και για όσους τα έχουν θολά στο μυαλό τους, δεν ήταν “δωρεάν χρήμα”. Ο πληθωρισμός που βλέπουμε σήμερα, δεν οφείλεται στον πόλεμο στην Ουκρανία. Σαφώς και τον ενισχύει, αλλά δεν είναι η αιτία…
Και γυρίζω στα δικά μας. Τα επόμενα τρία χρόνια (τουλάχιστον), όποιος και να κυβερνήσει, θα έχει να αντιμετωπίσει την παγκόσμια οικονομική κρίση, τις αναπόφευκτες γεωπολιτικές αλλαγές (αυτό αφορά ΑΣΦΑΛΩΣ και την Ελλάδα) και κοινωνικές εξεγέρσεις που θα είναι αναπότρεπτες αφού θα υπάρξει επιπλέον φτωχοποίηση των ήδη “πτωχών”…
Άσχετο, αλλά θέλω να το γράψω… Ακούω ότι περιμένουμε την επενδυτική βαθμίδα από τους οίκους αξιολόγησης. Και κάποιους που έχουν καταθέσεις 328 ευρώ να χαμογελάνε σαν να κέρδισαν το ξυστό. Δεν θέλω να σας ενοχλήσω αλλά αυτό εσάς δεν σας αφορά (εκτός αν σας λένε Λάτση, Περιστέρη, Βαρδινογιάννη κ.ο.κ.).
Η δήλωση της Λαγκαρντ στις 4 Μαΐου που ξεκαθάριζε ότι “Τέλος, δεν έχουμε άλλη επιλογή από να σας στραγγαλίσουμε”, δεν είχε θέση στην πολιτική ατζέντα γιατί εκείνες τις μέρες ασχολούμασταν με τον Γεωργούλη και τη Γεωργούλαινα. Την παραθέτω αυτούσια για όσους την έχασαν.
Κριστίν Λαγκάρντ (4/5/2023, μιλώντας για την πολιτική που θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα):
“Οπωσδήποτε λαμβάνουμε υπόψη τα νοικοκυριά και τις πιέσεις που δέχονται στα εισοδήματά τους από τις αυξήσεις των επιτοκίων, ειδικότερα εκείνα που έχουν δάνεια”, σημείωσε η επικεφαλής της ΕΚΤ σε σχετική ερώτηση. “Ωστόσο δυστυχώς είναι κάτι που δεν μπορούμε να αλλάξουμε ή να προσφέρουμε ελάφρυνση στα νοικοκυριά σε οποιαδήποτε χώρα, καθώς ο απώτερος σκοπός μας είναι η σταθερότητα των τιμών κι έτσι πρέπει να προχωρήσουμε με τα εργαλεία που διαθέτουμε προς τον στόχο αυτό”.
Νομίζω ότι “τεκμηρίωσα” τον λόγο που θεωρώ την επόμενη τριετία “κόλαση” για κάθε κυβέρνηση που θα πρέπει να διαχειριστεί μια πρωτοφανή λιτότητα, αφού ήρθε η ώρα του λογαριασμού για εκείνα τα “κορονοπακέτα” που έλεγα παραπάνω.
Δεν ήθελα να πιστέψω έναν πολύ καλό φίλο, βαθύ γνώστη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν μου άφηνε υπονοούμενο λέγοντας “καλά, μην ορκίζεσαι ότι καιγόμαστε να κυβερνήσουμε”. Ίσως να πέρασε κι από το μυαλό του Τσίπρα, γιατί αυτά που γράφω εδώ, δεν είναι μυστικά και φυσικά τα ξέρει κι ο ίδιος.
Ξέρω πόσο “γλυκιά” είναι η εξουσία και ελάχιστους έχω δει να την “σνομπάρουν”. Ο Τσίπρας δεν την σνομπάρει την εξουσία. Την θέλει. Απλά δεν μπορεί να την πάρει γιατί εκτός από τα προσωπικά του ουκ ολίγα “πολιτικά βάρη”, έχει να σηκώσει και άλλο ένα βουνό.
Στις εκλογές κατάλαβε ότι έχει γίνει το ανέκδοτο “που πας ρε Καραμήτρο”. Με Βίτσα, Φωτίου, Φίλη, Σκουρλέτη, Κατρούγκαλο και άλλους πολυφωνικούς του φάλτσου ρεπερτορίου, δεν πας πουθενά, Καραμήτρο…
Τι λείπει τόση ώρα σε όλα αυτά που γράφω για τον ΣΥΡΙΖΑ; Λείπει ο ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ. Σήκωσε πολύ σκόνη προεκλογικά και η δική του περίπτωση. Βρέθηκε στα όρια της διαγραφής, έκανε πίσω και μπήκε στον πάγο.
Εκ του αποτελέσματος η τακτική του Τσίπρα να συμβιβαστεί με τον “ορθό πολιτικό λόγο” και όχι με τον (φωνακλάδικο έστω) καταγγελτικό λόγο του Πολάκη, αποδεικνύεται ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ.
Για μια ακόμα φορά, ο Τσίπρας που έχει εκατό ταλέντα, ενεργοποίησε το βασικό του ελάττωμα. Να ενεργεί ως πολιτικός της “ορθότητας”, παραλείποντας ότι η “ορθότητα” είναι σχεδόν πάντα αποτέλεσμα επιλογών μιας ολιγαρχίας, που ως αριστερός οφείλει (τουλάχιστον) να μην εμπιστεύεται…
Ο κόσμος δεν έπαψε να είναι θυμωμένος, μεσιέ Τσίπρα. Ο Πολάκης ήταν “ο κόσμος”. Κι ο κόσμος είχε ανάγκη να ακούσει ότι υπάρχει σοβαρή ελπίδα κάποιοι να καθίσουν στο σκαμνί…
Ο κόσμος θέλει να ακούει “έξω οι κλέφτες” γιατί ξέρει ότι είναι κλέφτες. Ο κόσμος θα ήθελε εκπρόσωπο τύπου έναν Βαξεβάνη και όχι την Τσαπανίδου… Ξέρω τουλάχιστον έναν, που θα έδινε και νεφρό να δει υπουργό Δικαιοσύνης την Τουλουπάκη…
Ένα από τα πρώτα πράγματα που οφείλει να κάνει ο Τσίπρας, αν του έμειναν κουράγια να σώσει όσο γίνεται την παρτίδα, είναι να διώξει όλους τους “αντιτουριστικούς” του κόμματος για μπάνια στην Αλόννησο και να δώσει την μάχη του με 10-20 επιλεγμένα πρόσωπα ΚΑΙ τον Πολάκη στην πρώτη γραμμή.
Υ.Γ. Και μόνο η προοπτική να οριστεί εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ σε εκπομπή του Χατζηνικολάου ο Πολάκης, αρκεί για να γυρίσει το χαμόγελο στα χείλη κάθε… αξιοπρεπούς “θυμωμένου”.
