Ανοίγει ο δρόμος για τον Δένδια

Γράφει ο Αλέξανδρος Κοντοπάνος

Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε για τα καλά, με την πολύκροτη υπόθεση της παρακολούθησης των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, να αποτελεί το πολιτικό κύκνειο άσμα του πρωθυπουργού που παραμένει στον «γυάλινο πύργο» του Μαξίμου, όμως η γαλάζια μοναξιά τείνει να γίνει αφόρητη.

Πολλά από τα πρωτοκλασάτα στελέχη, εν ενεργεία υπουργοί, αλλά και οι δυο βασικοί πολιτικοί πόλοι της παράταξης παραμένουν εκκωφαντικά βουβοί στην πιο δύσκολη
ώρα για την κυβέρνηση και το γκουβέρνο του Μαξίμου.

Τόσο ο Κώστας Καραμανλής, όσο και ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχουν επιχειρήσει να βρουν δυο λόγια παρηγοριάς, δυο πολιτικές κουβέντες που τούτες τις δύσκολες στιγμές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως βάλσαμο στις… πληγές του Μαξίμου. Από την μια πλευρά, την φωτεινή του φεγγαριού, το σύνολο της αντιπολίτευσης αξιωματικής και μη, στρατεύεται ως διαμαρτυρόμενος θεσμικά οργανισμός ζητώντας να χυθεί άπλετο φως και να δοθούν πειστικές απαντήσεις, και από την άλλη πλευρά την αθέατη της Σελήνης, μια διχασμένη γαλάζια παράταξη που βλέπει να αμφισβητείται η ίδια της η πολιτική υπόσταση.

Βαρύ το κλίμα για γαλάζιους βουλευτές στην περιφέρεια, παγωμάρα για τους βουλευτές στο κλεινόν άστυ που εκτός από την οργή των πολιτών για τις αυξήσεις των τιμών στο ηλεκτρικό, τη βενζίνη, τα ενοίκια και το Σούπερ Μάρκετ, τώρα καλούνται να απολογηθούν για τις υποκλοπές, μια ιστορία που δεν άνοιξαν οι ίδιοι, ούτε διαχειρίστηκαν και στο κάτω – κάτω της γραφής δεν ερωτήθηκαν.

Όμως ο κύκλος των χαμένων ποιητών ή των χαμένων ευκαιριών, για την κυβέρνηση φαίνεται να έχει οριστικά κλείσει και τα συστημικά μέσα που μέχρι χθες ένιωθαν αυτάρεσκα, πως ελέγχουν πλήρως το παιχνίδι της διαχείρισης των μαζών, τώρα κάθε μέρα που περνάει αντιλαμβάνονται πως έχασαν μια μοναδική ευκαιρία να κερδίσουν ένα μέρος της χαμένης τους αξιοπιστίας. Τα μεγάλα και έγκυρα διεθνή μέσα, εστιασμένα στο γεγονός, συνεχίζουν μέσα από τις σελίδες των εφημερίδων τους και τους διαδικτυακούς τους τόπους να εστιάζουν στα πραγματικά γεγονότα και να αναζητούν απαντήσεις, επιχειρώντας να ρίξουν άπλετο φως, σε μια στιγμή που τις πρακτικές του Μαξίμου, επιχειρούν να δικαιολογήσουν όχι κυρίως γαλάζιοι βουλευτές, όπως κάποιος μπορεί να περίμενε, αλλά δημοσιογράφοι, που ως επιχείρημα αναφέρουν πως τα δημοσιεύματα του έγκριτου ξένου τύπου, υπογράφονται από πένες στρατευμένες στο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ώρα της απόλυτης μοναξιάς κυριεύει το Μαξίμου, που από την μια αναζητά εναγωνίως μια σανίδα σωτηρίας στην ΔΕΘ, μέσω της ρητορικής και της παροχολογίας, και από την άλλη βλέπει να χάνει τα ερείσματα που είχε κτίσει εκτός των τοίχων της χώρας. Ο δρόμος έχει πια την δική του ιστορία και η ταμπέλα που ξεπροβάλλει δειλά στην επόμενη γωνιά του τετραγώνου, φαίνεται πως γράφει το όνομα, του σημερινού υπουργού εξωτερικών.

Προβάρει από χρόνια το κουστούμι, χτίζει γέφυρες και επαφές, το προφίλ του εκτός και εντός της χώρας και όπως δείχνει η κλεψύδρα του χρόνου τα λεπτά, οι ώρες και οι μέρες κυλούν αργά και βασανιστικά αλλά όχι για το ίδιο.

Έχει άλλωστε μάθει να περιμένει και αυτή την φορά τα γεγονότα, οι συσχετισμοί και τα άστρα είναι ευνοϊκά για τον ίδιο. Η ιστορία άλλωστε επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά ως τραγωδία, και τις επόμενες ως φάρσα, όπως έλεγε ο Καρλ Μαξ και επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά για την ρήση του, όπως έγινε και στην περίπτωση του Κώστα Σημίτη με το δαχτυλίδι στον Γιώργο Παπανδρέου και του Αντώνη Σαμαρά με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.