Αντ. Σαμαράς: Βρήκε αρχηγό η αντιπολίτευση

Ομιλία “αρχηγού” αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτηρίζεται η εμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά στην παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Μανώλη Κοττάκη “Οι Απόρρητοι Φάκελοι Καραμανλή” που πραγματοποιήθηκε προχθες βράδυ στο Πολεμικό Μουσείο, παρουσία υπουργών και δεκάδων βουλευτών και στελεχών της ΝΔ.

Τα όσα είπε ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ αποτελούν ένα ολοκληρωμένο “δεξιό” αντιπολιτευτικό “μανιφέστο” που λείπει ενδεχομένως συνολικά από την κοινοβουλευτική αντιπαράθεση εξαιτίας της εσωστρέφειας που ταλανίζει εδώ και χρόνια ουσιαστικά τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Και αυτό γιατί για πρώτη φορά ο κ. Σαμαράς δεν περιορίστηκε στην σκληρή κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τα εθνικά θέματα και την εξωτερική πολιτική γενικότερα, αλλά επεκτάθηκε και στα ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής με τους παρευρισκόμενους στην κατάμεστη αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου να τον αποθεώνουν παρόντος και του πρώην πρωθυπουργού Κώσταα Καραμανλή, ο οποίος κι αυτός στην ομιλία του δεν χάρισε κάστανα προς την κυβέρνηση επικεντρωμένος ωστόσο μόνο στα εθνικά θέματα.

Με αφορμή λοιπο το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αλλά και τον Γαλλικών εκλογών ο Αντώνης Σαμαράς αφού τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει: εάν θα πάει προς την πολιτική απομόνωση ή την πολιτική ολοκλήρωση, αν θα σεβαστεί τις αξίες της ή θα αφεθεί στην δίνη της καταστροφικής ατζέντας που λέγεται πολιτική ορθότητα και ακραίος δικαιωματισμός, πως θα επιλύσει το οξύ δημογραφικό της πρόβλημα και τι οικονομία επιθυμεί σημείωσε ότι “υπάρχει πρωτόγνωρο έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρώπη”.

Στη συνέχεια μίλησε για την Ελλάδα λέγοντας ότι “ο λαός έκρινε” στις ευρωεκλογές, σημειώνοντας ότι το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, με την αποχή του κόσμου να φτάνει στο πρωτοφανές 60% , “είναι ένα πολύ ισχυρό χαστούκι στο πολιτικό σύστημα” και κατα αυτόν “η πολιτική ανάγνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων δείχνει μια νέα πολιτική πραγματικότητα, “οτι δηλαδή σχηματοποιούνται 3 κι όχι 2, πολιτικά “μπλοκ”: Το κεντρο-δεξιό με 28%, το κεντρο-αριστερό με αθροιστικά παρόμοιο ποσοστό, και το υπερδεξιό-λαϊκιστικό πέριξ του 20%” και σημειώνοντας “ο δικομματισμός, φαίνεται σταδιακά να ανατρέπεται και να μετατρέπεται σε πολυκομματισμό”

Στη συνέχεια ανέφερε ότι για τη ΝΔ ήταν “το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα, σε αριθμό ψήφων, στην ιστορία της παράταξης” και αφού διερωτήθηκε αν έχει σκεφθεί η κυβέρνηση ότι το περιβόητο “41%” ήταν το αποτέλεσμα του φόβου που προκαλούσε στον ελληνικό λαό η πιθανότητα επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ, επισήμανε ότι “η Νέα Δημοκρατία είχε πάντοτε πόρτες ανοιχτές αλλά όχι πόρτες ιδεολογικά αφύλακτες. Είναι άλλο πράγμα η διεύρυνση και άλλο η μετάλλαξη”.

Και απευθυνόμενος προς το Μαξίμου και το πρωθυπουργικό περιβάλλον είπε “Καλό θα είναι να αναρωτηθούν ορισμένοι εάν για το ιστορικά αρνητικό εκλογικό αυτό αποτέλεσμα για την παράταξη, για το ρεκόρ της αποχής και για την σταθεροποίηση του υπερδεξιού-λαϊκίστικου μπλοκ σε υψηλά ποσοστά, ευθύνεται και η αντίληψη περί αποϊδεολογικοποίησης. Συνιστά μήπως πολιτική πρόταση διερωτήθηκε “το “ούτε Δεξιά, ούτε Κέντρο, ούτε Αριστερά, μόνο μπροστά”; και συνέχισε:

– τί σημαίνει όταν λέμε ότι τα ” προβλήματα δεν έχουν χρώμα”; Πώς δεν έχουν; Για παράδειγμα, ο γάμος των ομόφυλων για την Αριστερά είναι “μια χαρά”, για εμάς είναι πρόβλημα!

– πως και γιατί δημιουργήθηκε “η μικρότερη και πιο φοβική” Νέα Δημοκρατία όλων των εποχών, σε αυτές τις εκλογές;

– μήπως ο ιστορικά μικρότερος αριθμός ψήφων δείχνει ότι το δέντρο, πράγματι, ούτε ψηλώνει, ούτε απλώνεται, ακριβώς διότι αποκόπηκε από τις ρίζες του;

– πως γίνεται όταν όλη η Δύση στρέφεται πιο Δεξιά, ορισμένοι να αναζητούν διαρκώς τους ανεμόμυλους ενός φαντασιακού κέντρου;

– πως μπορεί να λειτουργήσει μια κεντρο-δεξιά παράταξη χωρίς τη Δεξιά, και με ένα κέντρο -“φάντασμα”, που ο καθένας το ορίζει όπως θέλει;

– ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες παραγωγικές τάξεις, ποιες ομάδες εργαζομένων, θα υπηρετήσουμε τότε;

– με βάση και την πρόσφατη εκλογική συμπεριφορά της κοινωνίας, ποιες πολιτικές συμμαχίες θα συνάψει, αν χρειαστεί, η παράταξη, με ποιους, και σε ποια ιδεολογική κατεύθυνση;

“Η επιστροφή στην πολιτική λοιπόν είναι μονόδρομος. Είναι στο χέρι του πρωθυπουργού, είναι ευθύνη του” τόνισε και αφού είπε ότι “ο καθένας οφείλει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, παρουσίασε τις θέσεις του λέγοντας ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός άμεσα πρέπει:

– να αποφασίσει εάν θα αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας της.

– να σημάνει “κόκκινο συναγερμό” για τη δημογραφική μας μαράζωση και απαιτείται η χάραξη ξεχωριστής πολιτικής, κατά προτεραιότητα, για την ενίσχυση του δημογραφικού. Δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να πριμοδοτεί με 8.000 ευρώ την αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου και με 2-3 χιλιάδες τα παιδιά.

– να αποφασίσει εάν θα θωρακίσει τους θεσμούς, και ειδικά τη Δικαιοσύνη, η οποία ήρθε η ώρα να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως από την εκτελεστική εξουσία

– να αποφασίσει, άμεσα, την αλλαγή της ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής

– να επιστρέψει στις ιστορικές παρακαταθήκες της Παράταξης.

Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την οικονομία τόνισε ότι “το μεγαλύτερο δομικό πρόβλημα είναι η ανυπαρξία ουσιαστικού ανταγωνισμού σε μεγάλο πεδίο της παραγωγικής δραστηριότητας” καθώς “έχουν σχηματιστεί καρτέλ και ολιγοπώλια σε πολλά πεδία, όπως για παράδειγμα στην ενέργεια, στην τηλεφωνία, στα σούπερ-μάρκετ”.

“Αντιθέτως -συνέχισε- σε πεδία υγιούς ανταγωνισμού και η παραγωγή και οι θέσεις εργασίας αυξάνονται, και οι τιμές ποικίλλουν. Παράδειγμα επιτυχίας, η αγορά της μικροζυθοποιϊας, η οποία ανθεί σε όλη τη χώρα” και πρόσθεσε “Για να επιτευχθεί ο έλεγχος των καρτέλ πρέπει να ενισχυθεί ουσιωδώς η Επιτροπή Ανταγωνισμού και να μετατραπεί σε Σώμα πανίσχυρο κι οργανωμένο. Ο έλεγχος όμως των καρτέλ επιβάλλεται για την αντιμετώπιση της ακρίβειας που ταλανίζει τους πολίτες”.

Και αναφερόμενος στην ακρίβεια είπε “Ακρίβεια παντού, στην στέγαση, στα τρόφιμα, στην ενέργεια, στην εκπαίδευση, στο νοικοκυριό συνολικά. Οι φιλελεύθερες παρεμβάσεις δεν γίνονται η τμεις “μάχες του τελάρου”, “τα καλάθια”, τα “κουπόνια” , τα παρακάλια και την οριζόντια φορολόγηση . Γίνονται μόνο με σκληρή δουλειά, ουσιαστικό διάλογο για τις αιτίες με τους κατ’ εξοχήν ειδικούς της αγοράς. Και με μέτρα ουσίας. Οπως η μείωση του ΦΠΑ, που θυμίζω έγινε επί κυβερνήσεως 2012-2014, κόντρα στις απαιτήσεις της Τρόϊκα. Και πέτυχε.”

“Το μήνυμα των πολιτών στις πρόσφατες ευρωεκλογές δεν ήταν να …συνεχιστεί η ασκούμενη πολιτική τρέχοντας ακόμα πιο γρήγορα! Ηταν το ακριβώς αντίθετο, να αλλάξει άμεσα. Πολύ περισσότερο που έχουμε πληθωρισμό κόστους κι όχι ζήτησης, και το δημόσιο χρέος, σε απόλυτους αριθμούς, αυξάνεται. Και το νέο σύμφωνο σταθερότητας έχει ζητήματα. Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να αποφασίσει εάν θα μεταρρυθμίσει φιλελεύθερα την οικονομία της, αν θα την “ανοίξει” στη μεσαία τάξη ή αν θα αποδεχτούμε οριστικά ύπαρξη ολιγοπωλίων στην αγορά” ανέφερε χαρακτηριστικά

Τέλος επί των εθνικών θεμάτων κάλεσε τον πρωθυπουργό:

– Να ασκήσει βέτο στην Αλβανία.

– Να προετοιμάσει, μέσω δημιουργίας μιας ισχυρής νομικής και πολιτικής ομάδας εμπειρογνωμόνων, την απεμπλοκή από την εθνικά επικίνδυνη Συμφωνία των Πρεσπών.

– Να ασκήσει, όπως και η Βουλγαρία, βέτο σε κάθε βήμα των Σκοπίων, τον αλυτρωτισμό των οποίων οφείλουμε να καταγγείλουμε εδώ και τώρα, παντού.

– Να αναθεωρήσει πλήρως την …”Φιλία” με την Τουρκία, καθιστώντας σαφές στην πράξη ότι δεν εκβιαζόμαστε, δεν απειλούμαστε και δεν φοβόμαστε. Υπάρχουν όρια! Γι αυτό και δεν υπάρχει καμία περίπτωση νέας εθνικής υποχώρησης και ταπείνωσης, με “Πρέσπες του Αιγαίου”! Δεν είμαστε ένα ηττημένο έθνος. Είμαστε μια υπερήφανη χώρα με πίστη στην Ελευθερία, με αυταπάρνηση και Εθνική υπερηφάνεια! Οι Ελληνες δεν είμαστε συμβιβασμένο πλήθος, είμαστε Πατριώτες!”.