Άντε και στα δικά μας

Πανικοβλήθηκε η διεθνής ελίτ.

Από το κακό παράδειγμα των αμερικανών στους λαούς όλης της γης. Ιδιαίτερα στους αποχαυνωμένους ευρωπαίους οι οποίοι κάποτε οδηγούσαν την ανθρώπινη ιστορία. Αυτό τους φόβισε. Για αυτό έσπευσαν όλοι μαζί να πέσουν από τα σύννεφα, να σοκαριστούν και να αναθεματίσουν τον Τραμπ με τον οποίο τέσσερα χρόνια η διεθνής ελίτ μια χαρά συνεργάστηκε.

Έχουν δίκιο που ταρακουνήθηκαν.

Περπάτησα χθες πολύ στην Αθήνα. Ξέρετε πόσο κόσμο άκουσα να λέει “ξεσηκώθηκαν ακόμα και οι Αμερικανοί”. Από την Τετάρτη το βράδυ ακούω το… παράπονο αυτό. Και μαζί το ανάθεμα στο ισοπεδωτικό και αποτυχημένο lock down των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Αντιλαμβάνομαι ότι οι φιλελέδες θα τρέξουν να προβοκάρουν μια τέτοια προσέγγιση των πραγμάτων. Για να προλάβουν.

Όμως, όλους αυτούς που ακούμε εμείς να βράζουν δεν είναι Τραμπικοί. Ούτε ακροδεξιοί. Αντιθέτως, άκουγα όλο αυτό τον κόσμο να τον βρίζει. Άλλωστε οι πολίτες αυτοί δεν ήταν οπαδοί του Τραμπ. Ούτε συνεταίροι του στις διάφορες business του. Για αυτό και σχολιάζουν με τα χειρότερα λόγια τους ακροδεξιούς και τους κου κλουξ κλαν οπαδούς του που κατέλαβαν την Βουλή των ΗΠΑ.

Για άλλους λόγους. Με άλλα κίνητρα. Από άλλη αφετηρία, διαφορετική κατεύθυνση και αντίθετο προορισμό η ελληνική κοινωνία και η Ευρώπη ολόκληρη οφείλει επί τέλους να κινηθεί. Εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε εναντίον των “άλλων Τραμπ”, των καμουφλαρισμένων, οι οποίοι με την υβριδική νεοφιλελεύθερη- ακροδεξιά συμμαχία τους μας διέλυσαν και μας έκλεψαν την ζωή μας.

Το πρόβλημα σε σχέση με την τραμπική αμερική είναι ότι εδώ απουσιάζει η ηγεσία.