Αντίο κύριε Παύλο

Γράφθηκαν πολλά, τις επόμενες ημέρες θα γραφτούν άλλα τόσα.

Όμως, όσα και να ειπωθούν, είναι λίγα μπροστά στο μεγαλείο ψυχής του Παύλου Γιαννακόπουλου. Του παράγοντα και προπάντων του ανθρώπου.

Πρέπει να είναι λίγοι οι αθλητικοί συντάκτες που δεν τον γνώρισαν.

Ασχέτως αν ήταν φίλοι του Παναθηναϊκού ή όχι.

Γιατί ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ήταν άλλη πάστα άνθρωπος.

Θυμάμαι, στα πρώτα του βήματα όταν ανέλαβε το μπάσκετ του Παναθηναϊκού, να τηλεφωνεί ο ίδιος στο αθλητικό τμήμα των «ΝΕΩΝ».

– Καλημέρα παιδί μου, είναι εκεί ο ….. (υπεύθυνος του μπάσκετ);

– Όχι κύριε πρόεδρε.

– Ποιος είσαι εσύ;

– Ο… τάδε πρόεδρε.

– Θα κρατήσεις μία ανακοίνωση να του την πεις;

– Μάλιστα.

– Γράψε: «Ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει την απόκτηση του αθλητή Ντομινίκ Ουίλκινς». Σε ευχαριστώ.

Και από την άλλη, σου έφευγε το τηλέφωνο από το χέρια.

Ο κύριος Παύλος, ο Παυλάρας, πήρε τηλέφωνο να μας πει, με 10 λέξεις, ότι έφερε τον Ντομινίκ Ουίλκινς από τον ΝΒΑ.

Ποιόν; Τον Ντομινίκ

Τσιμπιόμασταν για να το πιστέψουμε.

Καλό ταξίδι κύριε Παύλο.

Και σ’ ευχαριστώ, γιατί με τον βίο και την πολιτεία σου, βοήθησες κι εμένα να γίνω λίγο καλύτερος άνθρωπος.