Απανωτά τα χτυπήματα για τον Φρανσουά Ολάντ

Μία νέα ήττα υπέστη ο Φρανσουά Ολάντ και μάλιστα σε ένα μέτωπο, αυτό της τρομοκρατίας, που προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει για να κερδίσει πόντους απήχησης και να βελτιώσει το λαβωμένο προφίλ του. Συγκεκριμένα ανέκοψε πρύμναν στο ζήτημα του νομοσχεδίου για τη μεταρρύθμιση του συντάγματος, παραδεχόμενος την αδυναμία του να το περάσει από τη βουλή.

Η εν λόγω μεταρρύθμιση είχε ανέβει στη κορυφή της ατζέντας αναφορικά με την αντιμετώπιση του «καυτού» θέματος της τρομοκρατίας, μετά την επίθεση στο Παρίσι, περιλαμβάνοντας σειρά μέτρων, όπως η αφαίρεση της γαλλικής υπηκοότητας από τυχόν τρομοκράτες που είχαν γεννηθεί στη Γαλλία. Όμως, μετά από τέσσερις μήνες αντιδράσεων και αντιπαραθέσεων στο πολιτικό σκηνικό, το Ελιζέ… σήκωσε τα χέρια, με τον Φ. Ολάντ να ρίχνει την ευθύνη στην αντιπολίτευση.

Η αλήθεια, βεβαίως, δεν είναι τόσο απλή. Η αντιπολιτευόμενη Δεξιά, πράγματι, δεν ήταν πρόθυμη να βοηθήσει τον Γάλλο ηγέτη να πετύχει μία νίκη που θα χρησιμοποιούσε και επικοινωνιακά. Όμως, σοβαρές αντιδράσεις υπήρχαν και από μερίδα βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, και πιο συγκεκριμένα από την πιο προοδευτική αριστερή πτέρυγα των Σοσιαλιστών, που θεωρούσε ότι ορισμένα μέτρα ήταν λίαν αμφιλεγόμενα και δοκίμαζαν τα όρια της δημοκρατίας.

Βεβαίως, αν και το νομοσχέδιο δεν έφτασε τελικά στη βουλή προς επικύρωση, ώστε να δοκιμαστεί η ανταπόκριση και η ενότητα της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλιστών, τα μηνύματα που έφταναν στη κυβέρνηση δεν απέκλειαν τη πιθανότητα να υπάρχουν διαρροές ψήφων που θα έκαναν σημαντική ζημιά στο κύρος του Ολάντ. Έτσι, σε συνδυασμό και με την αρνητική στάση της αντιπολίτευσης, που σήμαινε ότι το Ελιζέ δεν θα κατόρθωνε να διασφαλίσει την αυξημένη πλειοψηφία που χρειαζόταν για μια συνταγματική μεταρρύθμιση, το νομοσχέδιο μπήκε στο συρτάρι.

Σε κάθε περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ακόμη φιάσκο για τον Φρανσουά Ολάντ, μόλις ένα χρόνο πριν τις προεδρικές εκλογές. Και βέβαια έπεται και συνέχεια, με το εξίσου αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, για το οποίο κοινωνία και συνδικάτα παραμένουν στα… κάγκελα (έχουν αναγγελθεί νέες κινητοποιήσεις για αύριο, Παρασκευή), φουντώνοντας και τη δυσφορία πολλών Σοσιαλιστών βουλευτών.