Αποκάλυψη: Αυτή θα είναι η πρόταση του Eurogroup για το χρέος

Στη βάση ενός μικτού σχεδιασμού κινούνται οι Θεσμοί για να δώσουν λύση στον ελληνικό γρίφο – Ο ρόλος «κλειδί» του ΔΝΤ.

Άκρως ενθαρρυντικά είναι τα μηνύματα που καταφθάνουν από το γήπεδο των παρασκηνιακών διεργασιών για τη διευθέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, τα εμπλεκόμενα μέρη -αυτή τη στιγμή- δείχνουν να προσανατολίζονται στην υιοθέτηση μιας μικτής λύσης.

Η βάση πάνω στην οποία θα «χτιστεί» η πρόταση του Eurogroup της 24ης Μαΐου παραμένει η φόρμουλα Ντάισελμπλουμ (απομείωση σε τρεις φάσεις, βραχυπρόθεμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα). Ωστόσο, η φόρμουλα αυτή, όπως διαμορφώθηκε στο Eurogroup της 9ης Μαΐου, αναμένεται να ενισχυθεί με στοιχεία από τις προτάσεις που έχουν, ήδη, καταθέσει ο Κλάους Ρέγκλινγκ και η Κριστίν Λαγκάρντ.

Η μεθοδολογία του… gourmet, (δηλαδή της σύνθεσης), επιλέχθηκε, προκειμένου να μειωθούν οι αποστάσεις ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το Βερολίνο. Εφόσον, μέχρι την Τρίτη, δεν προκύψουν εμπλοκές ή αλλαγές της τελευταίας στιγμής, όλα δείχνουν ότι η προσεχή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης θα καταλήξει -ίσως και- σε εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες για σύζευξη προτάσεων, η λύση για το ελληνικό χρέος θα περιλαμβάνει:

• Περίοδο χάριτος 5 ή 10 χρόνια στις πληρωμές τόκων και χρεολυσίων – Το ΔΝΤ ανεβάζει το όριο αυτό στα 40 χρόνια
• «Ανταλλαγή» ελληνικού χρέους ανάμεσα στο ΔΝΤ και τον ESM – H πρόταση αυτή ανήκει στον ίδιο τον Κλάους Ρέγκλινγκ
• Επιμήκυνση στις λήξεις ορισμένων ομάδων ομολόγων – Πρόκειται για μια από τις παλιές προτάσεις των Ευρωπαίων

Πάντως, παρά τους θετικούς οιωνούς, απομένουν προς διευθέτηση πολλές και σημαντικές τεχνικές, και όχι μόνο, λεπτομέρειες. Μία από αυτές είναι -για παράδειγμα- το πως θα αποφευχθεί ο σκόπελος της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κοινοβουλίων. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν θα ήθελε επουδενί να απασχολήσει την Μπούντεσταγκ με το ζήτημα του ελληνικού χρέους.

Επίσης, δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί, ή τουλάχιστον δεν βρίσκεται σε γνώση μας, εάν ο παραπάνω σχεδιασμός θα αποτυπωθεί με κάθε λεπτομέρεια στην απόφαση του επικείμενου Eurogroup ή θα επιλεγεί ένας άλλος, πιο γενικός, τρόπος διατύπωσης. Η αναλυτική καταγραφή όλων των βημάτων για τη διευθέτηση του χρέους φέρνει σε δύσκολη το Βερολίνο, το οποίο δεν θέλει, για λόγους τακτικής, να πάρει τα πάντα η Ελλάδα. Επ΄ αυτού, το ΔΝΤ δέχεται να κάνει κάποια βήματα πίσω, αποδεχόμενο γενικές αναφορές, ωστόσο ζητά να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία της αναδιάρθρωσης.

Το Ταμείο, για να διευκολύνει την εξέλιξη των συζητήσεων, δέχεται –σύμφωνα με πληροφορίες- τον μακροχρόνιο ορίζοντα που προτείνει ο Ντάισελμπλουμ και ενισχύει ο Σόιμπλε, (λόγω εκλογών στη Γερμανία το φθινόπωρο του 2017), αλλά επιζητά δύο πράγματα: Να είναι ρητή και «καθαρή» η αναφορά του Eurogroup για το ελληνικό χρέος -σε βαθμό απόλυτης δέσμευσης- και η αναφορά αυτή να συνοδεύεται (επίσημα ή ανεπίσημα / σε ψιλά ή τονισμένα γράμματα) από «γενναίους όρους ελάφρυνσης».

Ο ρόλος του ΔΝΤ

Η κοινή επιθυμία των άμεσα ενδιαφερομένων να παραμείνει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα λειτούργησε ως καταλύτης υπέρ των θέσεων της Αθήνας. Το προηγούμενο διάστημα, άλλωστε, τα εμπλεκόμενα μέρη δεν έχασαν την ευκαιρία να επιδοθούν σε μία… εικονική σύγκρουση, κάνοντας ασκήσεις… προσομοίωσης. Όμως, το αποτέλεσμα που διαμορφώθηκε, (απειλές για αποχώρηση του Ταμείου), φαίνεται ότι δεν ικανοποίησε κανέναν. Έτσι, άρχισαν όλοι να επεξεργάζονται τα λιγότερο «οδυνηρά» μέτρα που πρότειναν οι απέναντι. Από αυτήν ακριβώς τη διαδικασία, (τι μπορεί να δεχθεί η Γερμανία από τις προτάσεις του ΔΝΤ και το αντίθετο), προέκυψε η μεθοδολογία των συνθέσεων.

-Ελπίζουμε να επιβεβαιωθούμε «γιατί με αυτούς ποτέ δεν είσαι σίγουρος», όπως συχνά μας αναφέρει φιλικό μας πρόσωπο με μόνιμη έδρα τις Βρυξέλλες…