Μπίζνες…

Πολλοί πίστευαν, όπως το 2004 με τον Κώστα Καραμανλή, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός με ευρωπαϊκό-μεταρρυθμιστικό προφίλ θα σηματοδοτήσει το τέλος της πολύπλευρης κρίσης που μαστίζει τη χώρα τα τελευταία 10 χρόνια και των παθογενειών της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος.

Δυστυχώς μέσα σε ένα χρόνο διακυβέρνησης οι ελπίδες και οι προσδοκίες όλων διαψεύστηκαν παταγωδώς. Από τη δημιουργία του λεγόμενου “επιτελικού κράτους” μέχρι τις χαριστικές νομοθετικές ρυθμίσεις προς ημέτερους επιχειρηματίες σε συνδυασμό με το “λάδωμα” των συστημικών ΜΜΕ η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβεβαίωσε ότι βασικό κριτήριο των επιλογών της είναι οι… “μπίζνες”.

Το προσφυγικό, η πανδημία και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, τρία μείζονα ζητήματα εξελίσσονται μάλιστα σε ένα πρόσφορο πεδίο για την κυβέρνηση προκειμένου να κάνει “δουλειές” εξυπηρετώντας επιχειρηματικά συμφέροντα που βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία για να αυξήσουν τα κέρδη τους και να ενισχύσουν τη θέση τους στον ανταγωνισμό.

Για παράδειγμα η εξελισσόμενη ελληνοτουρκική κρίση με αποκλειστική ευθύνη της Άγκυρας έδωσε πάτημα στους κυβερνώντες να προχωρήσουν στην ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας με εξοπλιστικά προγράμματα που θα φτάσουν τα 10 δισ. ευρώ, σε μια περίοδο μάλιστα που εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, αλλά και τομείς όπως η παιδεία και η υγεία πληρώνουν ακόμη το μάρμαρο της 10ετούς κρίσης. Το βεβαρημένο όμως παρελθόν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε ότι έχει να κάνει με τους εξοπλισμούς προκαλεί ήδη συνειρμούς για το “πάρτι” που έχει στηθεί από προμηθευτές και μεσάζοντες.

Αλλά και στο μέτωπο της πανδημίας η κυβέρνηση κινείται καθαρά με… ιδιωτικοοικονιμικά κριτήρια, στηρίζοντας επιχειρηματίες και διαγνωστικά κέντρα που είδαν το κορονοϊό ως μάννα εξ ουρανού προκειμένου να αλώσουν τον ΕΣΥ την ώρα που τα νοσοκομεία παρουσιάζουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, ιατρικό και νοσηλευτικό.

Αλλά και στην παιδεία οι σχολάρχες με αφορμή το προσφάτως ψηφισθέν νομοσχέδιο πίνουν νερό στο όνομα της κυβέρνησης και της υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως που αναδεικνύεται σε μέτρο εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων εις βάρος της δημόσιας παιδείας, ενώ και στο προσφυγικό οι αναθέσεις και οι ακριβές συμβάσεις για υποδομές βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση και το περιβόητο επιτελικό κράτος των ημετέρων έχουν μετατραπεί σε ένα τεράστιο… “θερμοκήπιο σκανδάλων” που θέτουν εν αμφιβόλω το πολιτικό και ηθικό ανάστημα της κυβέρνησης, που απέχει παρασάγγας από τις προεκλογικές υποσχέσεις και υποσχέσεις της για μια επανίδρυση του κράτους, α λα Μητσοτάκη όμως..!