Carat: Who is Πέτρος Καραχάλιος;

 To δύσκολο δεν είναι να γίνεις γενικός διευθυντής μιας διαφημιστικής (Carat). Επιτυχία δεν αποτελεί να γίνεις αντιπρόεδρος της Ένωσης των διαφημιστών. Το δύσκολο είναι μην κρύβεσαι πίσω από τα φουστάνια και τα παντελόνια της γραμματέως σου. Επιτυχία αποτελεί να είσαι μάνατζερ στα δύσκολα.  

Ομολογώ ότι τον… ξέχασα τελείως. Μέσα στα τρεχάματα του ρεπορτάζ, της έκδοσης του “Business Woman”, των σημαντικών συνεργασιών που έκλεισα αυτές τις μέρες για την ανανεωμένη Voice, ξέχασα ότι πριν δύο εβδομάδες -για πρώτη φορά στην ζωή μου- ζήτησα να του μιλήσω τηλεφωνικώς.

Κρύφτηκε, όμως, ο κύριος Πέτρος. Μάλλον, ως “δύσκολη αποστολή” θεώρησε να συζητήσει μαζί μου για τα θέματα της δουλειάς. Έτσι την μια δεν τον ενημέρωσε η γραμματέας του, την δεύτερη δεν τον ενημέρωσε σωστά (έβαλε μπροστά δηλαδή την κοπέλα να αναλάβει την ευθύνη της αγένειας του) και την τρίτη ήταν πολυάσχολος με δύο project. Μα project των καθηκόντων του αποτελεί να συνομιλεί με έναν εκδότη πανελλαδικής εφημερίδας επτά ετών και ιδιοκτήτη ενός ενημερωτικού portal δεκαπέντε ετών. Αν δεν θέλει να κάνει αυτή την δουλειά, ας πάει τότε στο χωριό του να λιάζεται.

Και εμένα δεν μου γουστάρει να μιλάω με το σινάφι του (γιατί αυτά τα χαλασμένα μυαλά κουβαλάνε χωρίς να έχουν διδαχτεί τίποτα από όσα υπέφερε ο χώρος τους για πολλά χρόνια). Αλλά, όταν ένας διαφημιστής, επικοινωνιολόγος ή κάποιο media shop, επικοινωνήσει μαζί μου μιλάω πάντα μαζί του. Με ευγένεια και πνεύμα συνεργασίας. Την οποία δεν χρειάζομαι και τόσο. Και αυτό δεν αποτελεί επίδειξη αλαζονείας.

Έκρηξη ειλικρίνειας συνιστά. Γιατί στα τόσο δύσκολα χρόνια για τα media οφείλω να σας εκμυστηρευτώ ότι στο πρώτο τεύχος του “Business Woman” εξασφάλισα διαφήμιση (σας διαβεβαιώνω όχι με ψίχουλα) από την Alpha Bank, την Εθνική Ασφαλιστική, την Κωτσόβολος, την Mytilineos, την Zic Zac, την COSSET, την Hellenic Seaplanes, την Comet Hellas– Express Delivery.  Και όλα αυτά χωρίς να βγω από το γραφείο μου.   

Αυτό αποτελεί επιτυχία κύριοι της Carat.

Άμα είσαι μάγκας, που δεν είσαι Καραχάλιο, βγες να κάνεις κάτι ανάλογο. Χάνω ό,τι στοίχημα θες. Το βάζω δε το στοίχημα με όποιον συνάδελφο σου γουστάρει να κοντραριστούμε.

Συμπέρασμα: Η Voice (και με την στήριξη του νέου “συμπαίκτη” μου, κορυφαίου οικονομικού παράγοντα της χώρας εδώ και είκοσι χρόνια) δεν σας έχει ανάγκη. Μπορεί να σας ενοχλεί αυτό, “συγγνώμη η αλήθεια πονάει” που λέει και το κεντρικό σλόγκαν της νέας μας διαφημιστικής καμπάνιας, αλλά εσείς μας έχετε ανάγκη. Όχι εμείς.

Δικαίωμα σας να μην μας γουστάρετε κύριο Πέτρο μας. Δεν σας δίνει, όμως, κανείς το δικαίωμα –κύριε Καραχάλιο- να εκθέτετε τους πελάτες σας που σας εμπιστεύονται τα ωραία τους λεφτά.

Ξεκαβαλήστε, λοιπόν, και… καλή αντάμωση.