Cepal: Σούρτα φέρτα με τις τράπεζες για δάνεια 120 εκατ.

Κόκκινα Δάνεια, που στο πρόσφατο παρελθόν μεταβιβάστηκαν στην εταιρία διαχείρισης οφειλών Cepal, θα γυρίσουν τις επόμενες εβδομάδες πίσω στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Αφού πρώτα άλλαξαν γειτονιά, πήραν τον… αέρα τους και ξεκοκκίνισαν, τώρα θα γίνουν ξανά μέρος του δανειακού χαρτοφυλακίου μιας εκ των Eurobank, Πειραιώς ή Εθνικής Τράπεζας.

Αυτό το γαϊτανάκι, όπως όλοι μας έχουμε καλά καταλάβει, άφησε πρώτα το κέρδος του στη Cepal και σήμερα επιστρέφει «πρασινισμένο» στα… πάτρια. Τα εν λόγω δάνεια, ωστόσο, δεν θα γυρίσουν στην τράπεζα από την οποία εκχωρήθηκαν (το νομικό πλαίσιο απαγορεύει στην τράπεζα που τιτλοποίησε τα δάνεια να τα επαναγοράσει, όταν και εφόσον αυτά βγουν προς πώληση), αλλά σε μία από τις υπόλοιπες συστημικές.

Το ύψος αυτών των -ενήμερων, πλέον- δανείων αγγίζει τα 120 εκατ. ευρώ, προέρχονται από την Alpha Bank και η κωδική ονομασία του προς πώληση πακέτου είναι «Sapphire», δηλαδή ζαφείρι. Ένας… πολύτιμος λίθος επιστρέφει σε τραπεζική διαχείριση, με τις τρεις άλλες τράπεζες να δείχνουν ζωηρό ενδιαφέρον για την επαναγορά του πακέτου.

Ποιος κέρδισε;

Το ερώτημα, όμως, που έρχεται αβίαστα στα χείλη κάθε Έλληνα πολίτη είναι, τι πραγματικά εξυπηρέτησε την ελληνική κοινωνία και τους δανειολήπτες όλο αυτό το σούρτα-φέρτα. Νέα χαρτούρα, νέοι λογαριασμοί που έπρεπε να ανοιχθούν για να αποπληρώνουν τα δάνεια τους οι συνεπείς δανειολήπτες -διότι γι’ αυτούς μόνο μιλάμε στη συγκεκριμένη περίπτωση-, μία ολόκληρη Οδύσσεια χωρίς ουσιαστικό νόημα.

Όμως, στο τέλος της διαδρομής, όλη αυτή η ιστορία μπορεί να υποκρύπτει μέσα της και μια μικρή… σκευωρία, αυτή της αύξησης των επιτοκίων. Τώρα, που τα επιτόκια δανεισμού ξανανεβαίνουν μετά από τις κινήσεις της ΕΚΤ, έρχονται τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας και ζητούν από τους δανειολήπτες επιπλέον χρήματα για τόκους και, όπως μαθαίνουμε από την αγορά, αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου, αλλά και σε σταθερού.

Ο υπολογισμός του επιτοκίου είναι σίγουρα ένα σύνθετο θέμα, που μια εταιρία διαχείρισης δεν έχει ίσως την τεχνική βάση να το φέρει σε πέρας, αντίθετα με ένα τραπεζικό ίδρυμα, που έχει και τον μηχανισμό και τη γνώση. Όμως, η επιστροφή των ενήμερων αυτών δανείων μπορεί για τους επιμελείς δανειολήπτες να σημάνει αύξηση των χρημάτων, που θα κληθούν μηνιαίως να καταβάλουν, προκειμένου να παραμείνουν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.

«Πίτα» για πολλούς

Αυτό, όμως, που προκαλεί απορία είναι γιατί επιδείχθηκε τόση σπουδή να πουληθούν σε πολύ χαμηλές τιμές ακόμη και ενήμερα δάνεια και ποιο αλήθεια είναι, στο τέλος της ημέρας, το κέρδος που αποκομίζουν οι εταιρίες ειδικού σκοπού, που ανέλαβαν τη διαχείρισή τους; Πόσοι αλήθεια τρώνε τελικά από την ίδια πίτα και ποιο ρόλο έπαιξαν σε όλη αυτή την ιστορία τα «κοράκια» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου;

Ένα πάντως, είναι το σίγουρο: Πως το πρώτο μέλημα της όλης ιστορίας δεν είναι η διασφάλιση των συμφερόντων των δανειοληπτών. Είναι δεδομένο πως ακόμα και οι συνεπείς ταλαιπωρούνται, ενώ δεν ανταμείφθηκαν ούτε στο ελάχιστο, παρά το γεγονός πως και το δικό τους εισόδημα σε πολλές των περιπτώσεων μειώθηκε. Όσο για εκείνους, που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν μπόρεσαν να ικανοποιήσουν πλήρως τις τραπεζικές απαιτήσεις, βρέθηκαν αβοήθητοι από το κράτος, παρά το γεγονός πως οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με εκατοντάδες δισεκατομμύρια από τον κρατικό κορβανά και το υστέρημα των πολιτών.

Ζήτημα επικοινωνίας

Κέρδος στο κέρδος, τόκοι στους τόκους, ακόμη και την περίοδο που η χώρα έφτασε να δανείζεται με 0,5%… Τώρα, πολλοί συνεπείς δανειολήπτες σύντομα θα ξαναβρεθούν να συνομιλούν με μία από τις συστημικές τράπεζες και εύχομαι από καρδιάς αυτή η επικοινωνία να είναι πιο εύκολη και αποτελεσματική.

Γιατί με τις εταιρίες διαχείρισης, δύσκολα βρίσκεις πεδίο συνεννόησης, αφού και τα χαρτιά που στέλνονται είναι απρόσωπα, χωρίς υπογραφή και ονοματεπώνυμο και τα τηλέφωνα που καλούν τους δανειολήπτες, είναι στη λογική της… κασέτας. Λένε το ποίημά τους και τα όσα εσύ ζητάς να μεταφέρουν, δεν φτάνουν πουθενά και δεν τα ακούει κανείς. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!

Aλέξανδρος Κοντοπάνος