Ξεκινάνε τα cluster –συνενώσεις- στα τρόφιμα

Την κοινή τους απόβαση σε αγορές του εξωτερικού έχουν ξεκινήσει να μελετούν ελληνικές βιομηχανίες τροφίμων τασσόμενες υπέρ του ρητού Ισχύς εν τη ενώσει (Η ένωση φέρνει την ισχύ). Φαινόμενο όχι πρωτόγνωρο, καθώς από τη δεκαετία του ‘90 είχαν πράξει μεταξύ άλλων κοινές επενδύσεις –τις οποίες διατηρούν μέχρι σήμερα- CocaCola–Αθηναϊκή Ζυθοποιία (σε παραγωγικό επίπεδο) και Δέλτα-Chipita (αρχικώς συνεργασία στη διανομή). Την κοινή τους απόβαση σε αγορές του εξωτερικού έχουν ξεκινήσει να μελετούν ελληνικές βιομηχανίες τροφίμων τασσόμενες υπέρ του ρητού Ισχύς εν τη ενώσει (Η ένωση φέρνει την ισχύ). Φαινόμενο όχι πρωτόγνωρο, καθώς από τη δεκαετία του ‘90 είχαν πράξει μεταξύ άλλων κοινές επενδύσεις –τις οποίες διατηρούν μέχρι σήμερα- CocaCola–Αθηναϊκή Ζυθοποιία (σε παραγωγικό επίπεδο) και Δέλτα-Chipita (αρχικώς συνεργασία στη διανομή).

Σύμφωνα λοιπόν με τελευταίες πληροφορίες οι πρόσφατες συζητήσεις αφορούν κυρίωςενιαίες επιχειρηματικές συστάδες (cluster) στο επίπεδο της διανομής. Δηλαδή επεξεργάζονται σχέδιο δημιουργίας ενός κοινού δικτύου διανομής στο εξωτερικό, το οποίο θα επικεντρώνεται σε μία συγκεκριμένη αγορά με πιθανότητα μελλοντικής επέκτασής του και σε άλλες χώρες.

Στο διοικητικό σχήμα που μελετάται να δημιουργηθεί πιο πιθανό σενάριο θεωρείται η συμμετοχή περισσότερων των δύο μετόχων. Ωστόσο στο συμφωνητικό θα ορίζεται επακριβώς και ομόφωνα, ο αρμόδιος που θα έχει το γενικό πρόσταγμα αλλά και το συνολικό αλισβερίσι με το λιανεμπόριο. Πληροφορίες υποστηρίζουν ότι το πρώτο cluster θα ανακοινωθεί από την περιφέρεια της Κεντρικής Ελλάδος, ενώ οι συμμετέχοντες σε αυτό ήδη πρωταγωνιστούν στα τρόφιμα ξηρού φορτίου, όπως θεωρούνται επί παραδείγματι τα ζυμαρικά.

Επιχειρηματίας που εμπλέκεται στις σχετικές συζητήσεις, ανέφερε ότι το μικρό μέγεθος της ελληνικής αγοράς που εξαιτίας αυτού είναι και ιδιαίτερα ευάλωτη στη κρίση, καθώς και τα σημερινά οικονομικά δεδομένα της χώρας ευνοούν τέτοιου είδους στρατηγικές συνεργασίες που συμφέρουν και οικονομικά.

Επί παραδείγματι, τα κεφάλαια που απαιτούνται για να δημιουργήσει μία εταιρεία αυτόνομα ένα αξιοπρεπές δίκτυο διανομής στην Ρουμανία ανέρχονται σε 3 εκατ. Ευρώ περίπου. Ωστόσο, κατά τον ίδιο παράγοντα, μπορείς σε συνεργασία με άλλες εταιρείες που διαθέτουν συμπληρωματικά προϊόντα και όχι ανταγωνιστικά είδη να διεισδύσεις με επιτυχία στη συγκεκριμένη αγορά δαπανώντας λιγότερο και από 1 εκατ. Ευρώ έκαστος.

Επίσης, επισημαίνει η ίδια πηγή, μέσα από την ένωση δυνάμεων ελαχιστοποιείται το ρίσκο που υπάρχει από την δραστηριοποίηση σε ένα ξένο κράτος, μεγεθύνεται η διαπραγματευτική ισχύ απέναντι στο λιανεμπόριο, μειώνονται τα κόστη εισόδου των προϊόντων στα ράφια των σούπερ μάρκετ, ενώ δημιουργούνται και μία σειρά από οικονομίες κλίμακος στα έξοδα διαχείρισης (αποθήκευση, και διάθεση), στη διαφήμιση, στο απασχολούμενο προσωπικό κ.λπ.

Iσορροπία τρόμου αλλά και αναγκαστικό μονόδρομο για τις ελληνικές επιχειρήσεις, χαρακτηρίζει από την άλλη παράγοντας από πολυεθνική εταιρεία τα σενάρια συνενώσεων δυνάμεων. Ωστόσο, ξεκαθαρίζει ότι πλέον επειδή οι ελληνικές εταιρείες έχουν αντιληφθεί ότι ρισκάρουν την ίδια τους την επιβίωση εάν παραμείνουν επιχειρηματικά εγκλωβισμένες μέσα στην χώρα τους είναι προετοιμασμένες ακόμη και να «νερώσουν το κρασί» της διαχείρισης, διαθέτοντας τμήμα αυτής στο πλαίσιο ενός κοινού επενδυτικού ανοίγματος.