Corriere della Sera: Λιβύη, το παιχνίδι στρατηγικής φυσικού αερίου και πετρελαίου – Οι τουρκικές προκλήσεις

H ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera δημοσιεύει σήμερα άρθρο με τίτλο «Λιβύη, το παιχνίδι στρατηγικής φυσικού αερίου και πετρελαίου: H Ιταλία στην Μεσόγειο και η τουρκική πρόκληση».

Ειδικότερα, η εφημερίδα του Μιλάνου αναφέρεται αναλυτικά στην τελευταία πρόκληση της Άγκυρας και υπογραμμίζει: «Η τελευταία τουρκική πρόκληση στην Μεσόγειο έγινε στις 18 Ιανουαρίου και πέρασε σχεδόν απαρατήρητη: αφού έσβησε το δορυφορικό του σύστημα εντοπισμού, στις 26 Δεκεμβρίου, το γεωτρύπανο Yavuz, απέπλευσε από το λιμάνι της Μυρσίνης για να μεταβεί στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κύπρου και να αρχίσει να διεξάγει έρευνες στο «οικόπεδο 8», για το οποίο έχουν λάβει άδειες εκμετάλλευσης οι πετρελαϊκές εταιρίες Eni και Τοtal. Εδώ και δέκα ημέρες, πλέον, παραμένει σε περιοχή στην οποία δεν θα έπρεπε να βρίσκεται. Και στην οποία, κυρίως, δεν θα έπρεπε να δρα, από την στιγμή που πρόκειται για άδεια εκμετάλλευσης η οποία δόθηκε από κυβέρνηση χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Παράλληλα, η Corriere della Sera προσθέτει ότι «για πρώτη φορά, η δραστηριότητα του Yavuz είναι πέρα για πέρα παράνομη» και θεωρεί ότι «είναι περίπου σαν ένα τουρκικό πλοίο να ξεκινά γεωτρήσεις, χωρίς άδεια, στη θαλάσσια περιοχή απέναντι από την ιταλική πόλη Ραβέννα ή την Σικελία ή και στην Βόρεια Θάλασσα της Ολλανδίας».

«Προς το παρόν, όμως, δεν υπήρξε καμία αντίδραση, δεν έχουν καταγραφεί αξιοσημείωτες απαντήσεις σε διπλωματικό ή πολιτικό επίπεδο. Καμία αντίδραση από την Ρώμη ή το Παρίσι, έφτασε μόνο μια ασθενής προειδοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η διαμαρτυρία των αρχών της Λευκωσίας», τονίζει η ιταλική εφημερίδα.

«Αν το Yavuz επιχειρούσε να κάνει το ίδιο στην περιοχή για την οποία έχει λάβει άδεια η αμερικανική Exxon, θα είχε κινητοποιηθεί ο Έκτος Στόλος» είναι ένα από τα σχόλια που ακούγονται από όσους γνωρίζουν καλά την πραγματικότητα αυτή», γράφει παράλληλα η Corriere.

Σε ότι αφορά την κατάσταση στην Λιβύη, η εφημερίδα επισημαίνει ότι η ‘Αγκυρα έχει ένα διπλό συμφέρον: να εξασφαλίσει την ενεργειακή της ασφάλεια, από τη στιγμή που εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την Ρωσία, με την οποία συνδέεται από τους αγωγούς φυσικού αερίου TurkishStream Και BlueStream. Αλλά ότι υπάρχει και «το νεο-οθωμανικό όνειρο του Ερντογάν, το οποίο θα μπορούσε να ευνοηθεί από τη δημιουργία ενός ενεργειακού κόμβου, με ανοικτή πρόσβαση για την Μουσουλμανική Αδελφότητα».

Με τον τρόπο αυτό, σύμφωνα με την Coriere della Sera, «εξηγούνται και οι κινήσεις του Yavuz στην ανατολική Μεσόγειο και το ενδιαφέρον για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στα οποία η Τουρκία δεν έχει πρόσβαση. Όπως και η de facto σχέση με την Ρωσία».

Η ιταλική εφημερίδα, τέλος, εκτιμά ότι δεδομένης της κατάστασης στην Λιβύη «η προοπτική να δούμε τους άνδρες του Ερντογάν να ελέγχουν τον αγωγό φυσικού αερίου που μεταφέρει το λιβυκό αέριο στην Ιταλία, δεν πρέπει να θεωρείται καθησυχαστική από την Ρώμη. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που το Yavuz παραμένει στην περιοχή για την οποία έχουν λάβει άδειες εκμετάλλευσης η Eni και η Τοtal».