Ερωτηματολόγιο από τη ΝΔ για τα εργασιακά, που αφήνει πολλά… ερωτήματα

Με ένα ερωτηματολόγιο το οποίο αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, που όμως αφήνει πολλά… αναπάντητα ερωτήματα, επιχειρεί η ΝΔ να δείξει τις προθέσεις της για την αγορά εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις. Τα ερωτήματα που τίθενται όμως είναι τόσο θολά που περισσότερο μπερδεύουν, παρά ξεδιαλύνουν το τοπίο.

Πιο αναλυτικά, στο ερωτηματολόγιο, δίνεται η ευκαιρία στους πολίτες να διαλέξουν ανάμεσα σε μια σειρά από επιλογές. Ειδικότερα:

•    Οι  πολίτες καλούνται να διαλέξουν εάν θα επέλεγαν θέση εργασίας «με καταβολή χρόνου και προσπάθειας για προσαρμογή». Ουσιαστικά, το ερώτημα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ο εργαζόμενος για κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να εργάζεται χωρίς να αμείβεται.

•    Σε άλλο ερώτημα οι πολίτες καλούνται να διαλέξουν αν θα προτιμούσαν να γίνουν αλλαγές «στις εργασιακές σχέσεις, που θα διευκολύνουν την πρόσληψη περισσότερων εργαζομένων». Πρόκειται για έμμεση αναφορά στο μοντέλο της μερικής απασχόλησης και γενικότερα της επέκτασης των ευέλικτων μορφών εργασίας, που ελέω κρίσης, τείνει να παγιωθεί στην ελληνική αγορά. Όμως το μοντέλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα, η εύρεση δουλειάς να συνοδεύεται από πολύ χαμηλές αποδοχές…

•    Ειδικό ερώτημα γίνεται για την «πολιτική προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων». Όμως το ερώτημα τίθεται σε αντιπαραβολή με «μια προστατευτική πολιτική για την αγορά εργασίας». Στα χρόνια της κρίσης η ελληνική αγορά εργασίας έζησε σημαντική απορρύθμιση αυτής της προστατευτικής πολιτικής στο βωμό της στήριξης των ιδιωτικών επενδύσεων. Αποτέλεσμα είναι να έχουν επικρατήσει συνθήκες εργασιακού Μεσαίωνα και η ανεργία να παραμένει ακόμα σε πολύ υψηλά επίπεδα.

•    Εύλογα ερωτηματικά προκύπτουν και από την ερώτηση για το τι θα διάλεγαν οι πολίτες «αν η πολιτεία μπορούσε να χρηματοδοτήσει μόνο την στήριξη του ιδιωτικού τομέα για δημιουργία θέσεων εργασίας ή διάφορες πλευρές του κοινωνικού κράτους». Αυτά τα δύο κομβικά ζητήματα έρχονται σε πλήρη αντίθεση, αφού η λειτουργία του κοινωνικού κράτους πρέπει να είναι προϋπόθεση για να λειτουργήσει, με όρους υγιούς ανταγωνισμού και ο ιδιωτικός τομέας. Άλλωστε το παράδειγμα της Ελλάδας, επίσης στα χρόνια της βαθιάς κρίσης είναι χαρακτηριστικό για το  πώς μπορεί ή δεν μπορεί το κοινωνικό κράτος να στηρίξει μαζικά ανέργους που προκύπτουν, κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα.

•    Επίσης κομβικής σημασίας είναι η ερώτηση προς τον εργαζόμενο, εάν θα προτιμούσε να διαμορφώνονται οι όροι εργασίας του «από τον ίδιο σε συνεννόηση με την διοίκηση της εταιρίας», «από τους εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζομένων σε επίπεδο επιχείρησης», ή «από ένα εργατικό σωματείο πολιτικού χαρακτήρα που θα διαπραγματεύεται σε κλαδικό και εθνικό επίπεδο». Στην ουσία από την απάντηση των πολιτών, η ΝΔ θέλει να διαπιστώσει εάν υπάρχει λόγος στήριξης του συνδικαλιστικού κινήματος ή όχι.
Πάντως, από τις ερωτήσεις αυτές γίνεται σαφές ότι εάν οι απαντήσεις των πολιτών «βολεύουν», θα μπορούσαν να στηριχθούν υπό όρους η μη αμειβόμενη εργασία, οι ελεύθερες απολύσεις, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και η περαιτέρω επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης….