ΔΕΗ: Ο Μητσοτάκης φοβόταν το “παιχνίδι” του Χατζηδάκη
Λίγο πριν «απασφαλίσει τη βόμβα» της πρότασης δυσπιστίας, ο Αλέξης Τσίπρας αποκάλυψε χθες από το βήμα της Βουλής τα αδιάσειστα στοιχεία που τού παρέδωσε η ΑΔΑΕ για το σκάνδαλο των υποκλοπών, επιβεβαιώνοντας ότι βαριά ονόματα είχαν γίνει στόχος παρακολούθησης από το «επιτελικό παρακράτος», ανάμεσα τους η… μισή ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Μεταξύ των ονομάτων, όμως, συγκαταλέγεται και αυτό του νυν υπουργού Εργασίας, Κωστή Χατζηδάκη, διαψεύδοντας πλήρως τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τον ίδιο τον υπουργό, που πριν από ενάμισι μήνα εξέφραζε την αμέριστη εμπιστοσύνη του στον Κυριάκο Μητσοτάκη και χαρακτήριζε «ακατάσχετη σεναριολογία» τις αποκαλύψεις για την παρακολούθησή του.
Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, οι τηλεφωνικές συνομιλίες του «στόχου 5046c» της ΕΥΠ -αυτός ήταν ο κωδικός των μυστικών υπηρεσιών για το πρόσωπο του Κ. Χατζηδάκη παρακολουθούνταν για τουλάχιστον οκτώ μήνες, καλύπτοντας ένα χρονικό διάστημα από το 2020 μέχρι και το 2021.
Το ερώτημα είναι εύλογο: Για ποιον λόγο ο πρωθυπουργός χρειαζόταν να παρακολουθεί -και δη επί μακρόν- έναν κορυφαίο υπουργό του; Δεν τον εμπιστευόταν για κάτι; Υπήρχε κάποια υπόνοια που να το δικαιολογεί; Ή μήπως συνέτρεχαν λόγοι… εθνικής ασφάλειας;
Εκείνη την περίοδο, ο Κωστής Χατζηδάκης βρισκόταν στο τιμόνι του υπουργείου Ενέργειας, ήταν επομένως υπεύθυνος για ένα κομβικής σημασίας χαρτοφυλάκιο. Ήταν επίσης ο πολιτικός προϊστάμενος της ΔΕΗ, του κύριου παρόχου ενέργειας της χώρας -και μοναδικού με δημόσιο εν μέρει χαρακτήρα- που συχνά-πυκνά παρουσιαζόταν από τον Κ. Χατζηδάκη ως μία επιχείρηση στο χείλος του γκρεμού.
Ακόμη θυμόμαστε τις δηλώσεις του ύφους «Σε λίγο η ΔΕΗ δεν θα έχει λεφτά ούτε για κολώνες» και την προσπάθεια να παρουσιαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο καταστροφέας της δημόσιας εταιρείας ενέργειας. Προφανώς ο Κ. Μητσοτάκης -και οι «φίλοι» του στο Σίτυ του Λονδίνου και στα άλλα κέντρα των χρηματιστηριακών αποφάσεων- ενδιαφερόταν ζωηρά για το θέμα της ΔΕΗ και της εσκεμμένης απαξίωσής της. Τόσο πολύ, που ήθελε να ελέγχει όσο πιο στενά μπορούσε τον υπουργό του και τον τρόπο διαχείρισης της ιδιωτικοποίησης, η οποία τότε «ψηνόταν».
Μια συνειδητή απαξίωση, θα βοηθούσε στο να πουληθεί η ΔΕΗ «μπιρ παρά» στους ιδιώτες φίλους της κυβέρνησης και αυτός ο στόχος έπρεπε να επιτευχθεί πάση θυσία. Πράγματι, λίγους μόνο μήνες μετά την ιδιωτικοποίησή της, η εταιρία άφησε πίσω της τις ζημιές και άρχισε να απογειώνεται, το ίδιο και η μετοχή της στο Χ.Α.
Ίσως λοιπόν το όλο θέμα να ήταν ότι ο Κωστής Χατζηδάκης δεν είχε πείσει απόλυτα τον αρχηγό του πως είναι σε θέση να φέρει με επιτυχία σε πέρας το πρότζεκτ και αυτός να ήταν ο βασικός λόγος που αποτέλεσε κύριο στόχο της ΕΥΠ για οκτώ ολόκληρους μήνες. Ίσως, πάλι, ο Κ. Μητσοτάκης να μην είχε πλήρη εμπιστοσύνη στο ότι ο υπουργός θα «κάνει παιχνίδι» για τη ΔΕΗ με αυτούς που πρέπει και μόνο και να ήθελε να ελέγχει προσωπικά την κατάσταση.
Το ρεπορτάζ συνεχίζεται…
Λευτέρης Στάικος
